Alle inzendingen van Egbert Jan van der Scheer

Ik zie de straten glimmend in de regen En van de bomen gutst het water neer De mensen schuilen voor dit hondenweer Al heb je liever zon, wie houdt dit tegen Het water loopt met stralen in je kraag De goten zwellen aan tot rivieren Iedereen begint over ’t weer te klieren Ja, in Nederland klagen de mensen graag. Maar na dagen staat de stad…

Verlept, gestorven zijn de rozen van weleer Hun stelen en doornen zijn slechts gebleven Herinnering rest mij uit hun jonge leven Hun geuren zo aromatisch en zo teer Hoe schoon waren hun vormen en hun kleuren Hoe lief’lijk charmant hun dansen in de wind Hun glimlach in stralende zon als van een kind ‘t Verdorren van hun schoonheid laat mij treuren…

Het masker dat we dragen verbergt ‘t ware zijn Maskeert de leugen en ellende en verdriet De angst en pijn daarachter ziet de wereld niet En houden we ons groot we zijn toch maar zo klein Geen mens mag van onze zorg en lijden weten Een ieder is koning op eigen terrein en huis Draagt onder mantel van weelde zijn eigen kruis En zou liefst elke…

Gedachten houd ik in mijn besloten wezen In ruimte en maten aan mij toebedeeld In parten en kwadranten van tijd verdeeld Gedeeld tussen grenzen van hoop en vrezen Ze zijn niet meer of minder dan een sleur Van alle jaren wisselende seizoenen Die zich als de getijden verzoenen Door de verschillen in klimaat en kleur Als ’t langzaam herwaarts…

Vanbinnen uit Het zijn niet de woorden die ik schrijf Het luchtledige van mijn brein Mijn buitenkant die niets verhult Van binnen uit komt mijn pijn Het is niet mijn mond die spreekt ‘t gevoel Wat uit mijn hart door d’ ad’ren stroomt Slechts ogen stralen lijden uit En hoop op begrip voor ’t werkelijke doel Die hoop ligt steeds verborgen…

Golvend staan de akkers goudgeel graan Weiden groen van melk en honing Wie daar woont leeft als vorst en koning Ja waarlijk hij heeft een rijk bestaan Als nobel mens is ook zijn waardig streven De aarde te bewerken naar ieders wens Zijn gulheid kent dan ook geen grens Rijke gronden is hij bereid aan de natuur te geven Geen arbeid wordt daarop…

Velden bepareld door dauw en zonneschijn Omzoomd door blauwe nevelige bossen Daarboven zweven wolken als witte trossen Boven ’t water zwermen insecten groot en klein Geen schilderij kan zulk een schoonheid tonen Van kleuren geuren en duizenden bloemen Bonte tuinen waar honderden bijen zoemen Bomen en struiken waar vele vogels wonen. Maar…

Laten wij de wereld weer vol kleuren verven De beken en rivieren met leven vullen En blazen de wolken van de hemelboog Zodat de zon tranen op aarde droogt Laten we dansen onder de regenboog Als kinderen spetteren in plassen Kuilen graven aan het strand En kastelen ergens hoog in de lucht Als bejaarden wandelen over paden Op een bank op…

Vanaf het duin genietend van glinstering over de rustige deining van de zee wachtend, ja waarop, misschien herinnering aan vervlogen tijden en hun wel en wee dromerig starend naar overgang tussen lucht en water waar mysteries zo talloos zijn voorbij een horizon verder dan vogelvlucht door avondrood in dalende zonneschijn wakend dromen…

Waar is het land dat ik heb lief gehad Het land vol warmte en zonneschijn Waar alle mensen altijd welkom zijn Niet door afgunst, haat of nijd beklad. Ik herinner mij de stille vrede In stad, ’t kleine dorp of gehucht In groene weide onder blauwe lucht En nevelig bos dat de kim beklede. Waar is dat land waar elk welkom was Met warme groet…

Het is de wind die mijn doen en laten beroert Door fluisterende bries of met bruut stormgeweld Met zachte streling de zucht naar liefde voert Of met kracht onverbiddelijk zijn wetten stelt. Het is de zon die mij het schone leven toont Rust en warmte brengt waar ieder naar verlangt Een hart waarin het geluk en vrede woont Waarin elk licht te…

Een stille droom in duistere nacht Waarin geen licht wil schijnen Geen maan die vriendelijk lacht De kleinste sterren zelfs verdwijnen En biddend wachten op de morgen Een verre kim gehuld in gloed Een dag vol zon en vrij van zorgen Waarin stille droom zijn doel ontmoet. Pas als de avond de kim niet duister kleurt De nacht weer straalt met…

Luister op het duin naar golven der zee Daar spoelen ondersteund door branding Verhalen van lang verleden met zich mee Verhalen van verre landen onbekend Met kusten van rotsen of palmenstranden Landen vol schoonheid zo niemand kent Daar in Atlantisch heerste enkel vree Geen haat of nijd verscheurde de band Helaas, ’t is verdwenen in…

Als zacht de nacht ontwaakte met maneschijn en twinkelende ster boerennachtegaal kwaakte laatste klokken beierden van ver verstomde mechanisch geweld en aan de kim verdwenen laatste stralen verstrijkende uren werden geteld een oude man vertelde zijn verhalen stil zat men bijeen bij lamplicht en werd het grote boek geopend met woorden als…

Zachte bries vertelde dat nog vele dagen de hemel blauw zou zijn voor jou en mij de zon zal schijnen. Vanaf vele perken schenen zonnebloemen madelieven lachten in gras op het gazon overal hing rozengeur. Op het water dreven zeilen tussen oevers wuivend riet toegezwaaid door wilgen spiegel van blauwe hemel die vertelde in een zachte…

Als zachte bries door kruinen der bomen En warme tongen van onblusbaar vuur Bent U tot de mens op aarde gekomen Geleidt hem van geboorte tot stervensuur. U geeft hem de gave van ’t zien en horen De blijdschap en daag’lijkse verwondering Van bloemenpracht tot zang der vogelkoren Zo U ooit schiep zonder uitzondering. O Heilig vuur doe onze…

Loop langs de horizon mijn kind In licht der morgenzon Zie hoe je daar de nieuwe dag weer vindt Als paradijs zo eens de aard begon. Loop over het wijde veld mijn kind Genietend van de rust Vrijheid die geen ziel daar bindt Ontspannen en zelfbewust. Loop over blanke strand mijn kind En hoor in regelmaat der golven Het verhaal wat geen mens…

Dat Amor en Eros verbroederen mogen En samen dragen de toorts van ‘t liefdesvuur Alsof ze leven in zelfde tijd op zelfde uur En ieder mens eens leren elkaar gedogen. Mensen als Venus en Apollo samen gaan In eensgezindheid het oorlogsvuur bestrijden De wereld van honger en ellende bevrijden Tezamen Ares en Mars door liefde verslaan Hoe…

Laat mij daar zijn waar ik kan helpen Waar ik verlichting kan brengen van last Waar ik verdriet en tranen kan stelpen Bevrijding van lichaam en ziel van ballast. Ik wil daar zijn waar ik vrede kan brengen Vreugde en blijdschap en een gulle lach Ik wil tranen drogen die de mensen plengen Door verdriet, teleurstelling of tegenslag. Ergens…

Hoe dikwijls beangst in benarde situatie Gevoel van vogelvrij in zijn lot Onbeduidend zonder enige statie Overgeleverd aan schimp en spot Een vogel tussen havik en adelaar Klein en nietig geschapen voor liefde Loopt hij steeds weerloos gevaar Als de klauw der rovers hem kliefde Vlieg als die vogel tussen havik en adelaar En vrees niet hun…

Morgen die de kim doet blozen En straalt over ruime veld Weer verlangen doet naar geurige rozen Dauwdruppels aan de takken telt Verlicht het land bestrooid met parelen Over een deken van diep smaragd Nadat aan de hemel sterren fonkelen Als diamanten in duistere nacht. Over watervlak spelen glinsterende zirkonen Weerspiegelend een hemel van…

Starend naar wolken en blauwe lucht Naar zon en schaduw En zien het verschil tussen leven en dood Waar verdriet zich verschanst Achter kransen van kleurrijke bloemen Tussen velden vol witte kruisen. En recht lopen paden naar de horizon Die het veld verdelen in vieren Terzijde de namen in strak gelid Zwijgend en toch veelzeggend Wijzend naar…

Nu strijkt de wind in vrijheid over velden In wolken van vreugde verspreidt zich ’t licht Een leven dat wij danken aan de helden Die strijdend d’ overwinning hebben verricht Nu wappert de driekleur fier van de toren In ied’re stad en dorp wordt het nu gevierd Met spel of muziek en in blijde koren En elke straat is rijk met vlaggen versierd…

Door het duister stampen ijzeren zolen en af en toe wordt op deuren gebonkt en menigeen houdt zich verscholen bij het schreeuwen van bevelen houdt men de adem angstig in bij het naderen van zwaar geronk terwijl in het spaarzaam licht van een lantaren weerschijn van helm en banjonet blonk “Herr Cohen?”klonk snauwend de vraag “Mit kommen! Nein…

Tussen beton en steen en stinkend gas In nauwe engtes opgesloten En neonlicht vervangt de zon Slechts hier en daar een sprietje gras Tussen klinkers of asfalt ontsproten Geen notie van de horizon Het gloren van het ochtendrood Geen geur van bossen of weiden Inspanning vergt slechts ademnood Voor iedere ruimte strijden. Hoe liefelijk is…

Lopend over uitgestrekte velden Gedachten waaiend in de wind Denk ik aan wie mij vertelden Waar ik het schone Holland vind Koeien grazend in de weiden Vogels zingend boven goudgeel graan Zinsontgoochelend bevrijden Zo nu en dan blijf ik even staan. Een ver de nevelige bomen Voor d’ horizon tussen dorp en hei Een paard dat daar staat te dromen…

Op haar mooist met rozen in het haar Een schitterend bruidsboeket zo stond ze daar Vandaag de mooiste dag van haarleven Zou ze hem haar hand en liefde geven Hij, mannelijk stoer, doch jong verlegen Stond daar in uniform compleet met degen Licht blozend, van haar hield hij het meest Vandaag was het hun huwelijksfeest De volgende dag trok…

Wat zoek ik of wie zoek ik Zoek ik God? Zoek ik de mens die vriend wil zijn? Zoek ik het leven? Zoek ik ontsnapping uit de dood? Zoek ik mijzelf? Wie kan ik zijn? Zoek ik de Geest die troost en steunt? Ik heb de mens bekeken En zag toen alles wat ik zocht.…

Stil, er ruist een zachte wind door de kruinen Stil, een roep van ver laat zich horen Stil, hoor je de zee bruisen achter de duinen Stil, luister naar dat carillon in een toren Ergens zingt een vogel in de bomen Ergens klinkt een vrolijke kinderlach Ergens zit een paartje op een bank te dromen Ergens, zomaar op een mooie pinksterdag.…

Hoewel niet aan zee Leef ik van golven en wind Vanaf toppen Naar de dalen In eeuwige deining Van horizon tot horizon Stromen mijn gedachten En ideeën Langs stranden Onder zon Of stormen Zonder merkbare Verschuiving van vormen.…