Alle inzendingen van Egbert Jan van der Scheer

Dat Amor en Eros verbroederen mogen En samen dragen de toorts van ‘t liefdesvuur Alsof ze leven in zelfde tijd op zelfde uur En ieder mens eens leren elkaar gedogen. Mensen als Venus en Apollo samen gaan In eensgezindheid het oorlogsvuur bestrijden De wereld van honger en ellende bevrijden Tezamen Ares en Mars door liefde verslaan Hoe…

Laat mij daar zijn waar ik kan helpen Waar ik verlichting kan brengen van last Waar ik verdriet en tranen kan stelpen Bevrijding van lichaam en ziel van ballast. Ik wil daar zijn waar ik vrede kan brengen Vreugde en blijdschap en een gulle lach Ik wil tranen drogen die de mensen plengen Door verdriet, teleurstelling of tegenslag. Ergens…

Hoe dikwijls beangst in benarde situatie Gevoel van vogelvrij in zijn lot Onbeduidend zonder enige statie Overgeleverd aan schimp en spot Een vogel tussen havik en adelaar Klein en nietig geschapen voor liefde Loopt hij steeds weerloos gevaar Als de klauw der rovers hem kliefde Vlieg als die vogel tussen havik en adelaar En vrees niet hun…

Morgen die de kim doet blozen En straalt over ruime veld Weer verlangen doet naar geurige rozen Dauwdruppels aan de takken telt Verlicht het land bestrooid met parelen Over een deken van diep smaragd Nadat aan de hemel sterren fonkelen Als diamanten in duistere nacht. Over watervlak spelen glinsterende zirkonen Weerspiegelend een hemel van…

Starend naar wolken en blauwe lucht Naar zon en schaduw En zien het verschil tussen leven en dood Waar verdriet zich verschanst Achter kransen van kleurrijke bloemen Tussen velden vol witte kruisen. En recht lopen paden naar de horizon Die het veld verdelen in vieren Terzijde de namen in strak gelid Zwijgend en toch veelzeggend Wijzend naar…

Nu strijkt de wind in vrijheid over velden In wolken van vreugde verspreidt zich ’t licht Een leven dat wij danken aan de helden Die strijdend d’ overwinning hebben verricht Nu wappert de driekleur fier van de toren In ied’re stad en dorp wordt het nu gevierd Met spel of muziek en in blijde koren En elke straat is rijk met vlaggen versierd…

Door het duister stampen ijzeren zolen en af en toe wordt op deuren gebonkt en menigeen houdt zich verscholen bij het schreeuwen van bevelen houdt men de adem angstig in bij het naderen van zwaar geronk terwijl in het spaarzaam licht van een lantaren weerschijn van helm en banjonet blonk “Herr Cohen?”klonk snauwend de vraag “Mit kommen! Nein…

Tussen beton en steen en stinkend gas In nauwe engtes opgesloten En neonlicht vervangt de zon Slechts hier en daar een sprietje gras Tussen klinkers of asfalt ontsproten Geen notie van de horizon Het gloren van het ochtendrood Geen geur van bossen of weiden Inspanning vergt slechts ademnood Voor iedere ruimte strijden. Hoe liefelijk is…

Lopend over uitgestrekte velden Gedachten waaiend in de wind Denk ik aan wie mij vertelden Waar ik het schone Holland vind Koeien grazend in de weiden Vogels zingend boven goudgeel graan Zinsontgoochelend bevrijden Zo nu en dan blijf ik even staan. Een ver de nevelige bomen Voor d’ horizon tussen dorp en hei Een paard dat daar staat te dromen…

Op haar mooist met rozen in het haar Een schitterend bruidsboeket zo stond ze daar Vandaag de mooiste dag van haarleven Zou ze hem haar hand en liefde geven Hij, mannelijk stoer, doch jong verlegen Stond daar in uniform compleet met degen Licht blozend, van haar hield hij het meest Vandaag was het hun huwelijksfeest De volgende dag trok…

Wat zoek ik of wie zoek ik Zoek ik God? Zoek ik de mens die vriend wil zijn? Zoek ik het leven? Zoek ik ontsnapping uit de dood? Zoek ik mijzelf? Wie kan ik zijn? Zoek ik de Geest die troost en steunt? Ik heb de mens bekeken En zag toen alles wat ik zocht.…

Stil, er ruist een zachte wind door de kruinen Stil, een roep van ver laat zich horen Stil, hoor je de zee bruisen achter de duinen Stil, luister naar dat carillon in een toren Ergens zingt een vogel in de bomen Ergens klinkt een vrolijke kinderlach Ergens zit een paartje op een bank te dromen Ergens, zomaar op een mooie pinksterdag.…

Hoewel niet aan zee Leef ik van golven en wind Vanaf toppen Naar de dalen In eeuwige deining Van horizon tot horizon Stromen mijn gedachten En ideeën Langs stranden Onder zon Of stormen Zonder merkbare Verschuiving van vormen.…

De ochtendstond ontvouwt de dag De horizon hult zich in ’t nieuwe licht Rond de plaats waar Hij begraven lag Hoort men verblijd een nieuw bericht Het graf geopend Hij is opgestaan Overwon de heerser van het dodenrijk En noodt ons met Hem mee te gaan Als burgers van Zijn grote Koninkrijk.…

Heb je die mens daar ook zien staan? Hij zei niets, keek je alleen maar aan. Alleen zijn ogen spraken genoeg en toonden alle verdriet dat hij droeg. Heb jíj die mens daar ook zien staan? Heb je die mens daar ook zien staan? Hij stond daar, niemand trok Zijn lot aan. Zijn ogen vroegen begrip voor zijn verdriet. Is er niemand die zijn onschuld…

Waren mijn zonden de spijkerss in Uw handen? Was ik het Heer, die U dreef naar Golgotha? Was ik het die U voeten bond met banden? Heb ik, in vele zonden, verbruid voor Uw gena? Ik was het niet, die voor Uw vrijheid vocht. Voor Uw onschuld heb ik niet ingestaan. Toch was U het die míjn vrijheid kocht. Dus mocht ik door Úw lijden verder gaan.…

Nog eenmaal wilde Hij met zijn vrienden zijn Nog eenmaal nuttigen met hen het avondmaal Nog eenmaal breken het brood en drinken de wijn Nog eenmaal met hen samen zijn in die eetzaal. Hij wist reeds dat die avond de laatste was En dat ze Hem allen zouden verlaten Verraden ondanks dat Hij vrij van zonden was Door één van hen die bij Hem aan…

Vraag me niet meer af Hoever de horizon is verwijderd Hoe hoog bergen zijn Die ik van verre zie Hoever zal wind de wolken dragen Hoever reikt kinderlijke fantasie Wanneer stoppen eens de idealen Waarop alle dromen stranden Zal ’t leven liefde en eenvoud zijn Zullen roem en eerzucht Als op wind en wolken gedragen Verdwijnen over de verre…

Vertel mij hoe het eerste leven is ontstaan Na een oerknal volle dode materialen Hoe kan uit die dode stof leven bestaan Hoe is uit steen geestelijke emotie te halen Wie geeft vorm aan plant of dier En onderscheidt het menselijk intellect Hoe komt levensadem op aarde hier Vertel mij wie is die levensarchitect. Slechts Één schenkt ieder wezen…

Waarom zou ik ongelukkig zijn Of zelfs ook ontevreden Zolang ik kan genieten van zonneschijn En de vrije natuur kan betreden Iedere ochtend wordt langs de horizon Het geluk mij aangedragen Het wonder van het licht als levensbron Dan mag ik echt niet meer vragen. En schijnt niet iedere dag de zon Er zijn ook mindere dagen Herinner mij die…

Het niet weten beïnvloedt mijn leven, arrogantie van mijn zijn, onkunde laat mij verbeten zoeken wat is gegeven houdt mij steeds weer klein. Toch zal ik ooit vinden de weg waar ik zoeken moet hopelijk niet eenvoudig laat ik mij klakkeloos binden aan gemak en aan zoet, verwend en eigenzinnig.…

Zal nu een zomer lang de zon weer schijnen De dagen kleuren door bloem en kruid Bomen weer jubelen van het vogelgeluid Eindelijk kou en sombere wolk verdwijnen Zal nachtelijke hemel weer vol sterren staan Ergens in het hout de nachtegaal zingen De wereld is weer vol jeugdherinneringen En aan de hemel schijnt een glanzende maan Dan wandelen…

Hoe hoog zijn bergen die men niet kan overwinnen Hoe diep dalen en ravijnen waar geen bodem is Hoeveel de redenen die wij als uitvlucht verzinnen Hoeveel lopen wij door beschuldigingen mis. Hoe breed rivieren die niet te overbruggen zijn Hoe ver zijn zeeën die ons van mensen scheiden Hoeveel hindernissen doorkruisen onze lijn Hoe nodeloos zijn…

Als straks de maan de hemel zacht verlicht De sterren haar terzijde staan Dan schrijf ik voor jou een nieuw gedicht Over romantiek en volle maan Dan leen ik de liefdespen van Pierrot En beschrijf het minnekozen Alleen gaat dat tussen ons niet zo Jij hebt voor een ander gekozen Nu zit ik treurend voor het raam In het licht der nieuwe volle…

Vertel mij waar de grenzen van liefde liggen De lach en zang van ’t stille hart Waar geen kwaad, angst of spot kan binnendringen Geen vrede door haat of jaloezie wordt verward Vertel mij waar de mensen, mensen zijn Die elkaar in liefde groeten Waar geen woorden vol afgunst of venijn In menselijke gevoelens wroeten. Vertel mij waar het geluk…

Zwijgzaam als ik ben Wil ik luisteren naar geluiden Naar klanken aangenaam En vooral melodieus Woorden die het goede fluisteren Gemeend en zeker serieus Ik zal ze schrijven op witte vellen En mij verre houden Van enig commentaar Later wil ik ze zwijgend lezen En slechts denken; “Ach, laat ook maar.”…

Heel ver van mijn bed ligt het vreemde Waar gevaar in alle hoeken schuilt Waar velen leven als ontheemde En menig mens in stilte huilt. Heel ver van mijn bed ligt het onbekende Overal het steeds dreigende gevaar Overal heerst angst en ellende Maar wij zijn dat niet gewaar. Heel ver van mijn bed woedt oorlog en strijd Vluchten mensen voor…

Ik bouwde een huis van steen met één deur en geen ramen een huis van enkel muren waar niemand binnen kon gluren. Ik bouwde een huis van hout met kieren tussen planken zonder meubels of bed zelfs geen ruwe banken. Ik bouwde een huis van glas waar doorheen zon kon schijnen daarvoor een zonneterras men zei dat ’t overbodig was. Toen heb…

Door een zandwoestijn zoek ik leven een schaduwplek een koele bron luwte van een rots die mij rust kan geven bevrijdt van pijn en brandende zon. Ik zoek een koele wind als streling een zachte bries als levenslucht een verfrissende stroom ter verkoeling veilig voor geen kwaad beducht. Ik zoek die plek tot over de horizon waar hemel en aarde…

Als water in stromen tussen oevers van beken door vlakke velden glijden gedachten van dag tot dag regelmatig en ritmisch klateren als bergstromen over rotsen in waterval onstuimig bruisend door diepe dalen tot waar rust keren zal naar vredig stromen.…