inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 63.396):

Paden

Geen wegen waar mijn voeten gaan
De aarde draagt slechts slijk
Dromend ga ik langs eigen baan

En ergens ligt een grote stad
Ik nader reeds de buitenwijk
Waar geen verkeer zich horen laat
Bereikbaar over ’t smalle pad

De echo geeft haar klanken weer
Tussen satijn en goudbrokaat
Kaats vanuit ivoren poorten neer
Door straten met duizend edelstenen

Daar zijn wegen waar mijn voeten gaan
Over voorgebaande paden
Zal ik mijn zijn aan droom ontlenen.


Zie ook: http://www.keetweg.nl

Schrijver: Egbert Jan van der Scheer, 24 juli 2017


Geplaatst in de categorie: religie

2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 93

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)