Alle inzendingen van Egbert Jan van der Scheer

Als kluizenaar gezeten in zijn grot peinzende gedachten in zijn ogen gehurkt en zijn rug licht gebogen immer begaan met bevolkings lot kon hij uren van betere tijden dromen tijd die door wetenschap en onderricht zware arbeid voor zijn volk verlicht waardoor het land tot bloei zal komen. Ach, waarom is geen mens gelijk en vallen in lagere…

We spreken woorden die we willen horen in ruimte alleen bestemd voor deze tijden die ons daarin brengen extase tussen harten en adem luisterend naar elkanders liefde brengend ons gevoel tot zinderend verlangen in eenvoud slechts enkel woord gedreven door hartstocht hunkerend om weerzien wat wij waren voor elkaar in jonge…

Vele klachten licht en zwaar zoeken oorzaken naar reden of gevolgen van daden die ver van ons huis zijn veel oorzaken en reden vinden hun verklaringen in gevolgen en daden die wij in huis hebben gehaald.…

Als iedere morgen straal je weer schijnend het licht op mijn paden stuurt de warmte langs heldere lucht of door wolkendek niet onopgemerkt je bent er als zekerheid warmtebron en leven die ook enkel van jouw kant liefde kan en wil geven. Zo ik jou zou ruilen, zon van mijn liefde, die schijnt deze dag, zal ook morgen een andere…

Laat mij dageraad aan je voeten werpen en met licht beschijnen je pad mijn diensten wil ik aan je onderwerpen liefste zo ik jou altijd heb liefgehad bloemenkransen om je haren hangen jou kleden als schone vestaalse maagd benaderen met al mijn verlangen en liefde zo het jou alleen behaagt. Ach, de wereld is anders dan men wenst zag ik toch…

Mijn hart is gevangen in beton en longen verstopt door asfalt een brein in nevel verstikt bloedbaan door vuil dichtgeslibd ingewanden verkrampt verwrongen van huid ontdaan sierraden en kleding gestolen. Ontzet mijn hart ontstop dan longen en verdrijf nevel van mijn brein filter de loopbaan van het bloed ontneem mijn ingewanden druk…

Dansen in het leven leven van gedachten gedachten en genieten genieten van het goede goede in het leven. Leven voor het goede het goede genieten genieten van gedachten gedachten over het leven leven om te dansen. Wachten op het goede goede gedachten in gedachten genieten genieten van het leven leven zonder wachten. Lachen om te…

Langzaam sluit een gordijn en zicht op het huis verandert er bladdert verf een deur piept ergens moet wat hout vervangen. Een huis blijft huis de vorm blijft de stenen staan als muren maar ergens scheurt een barst en hoort men spanten schuren. Nog fier en trots heft zich het dak in weerstand tegen ongemak van slopende weersomstandigheden…

Arm mens, waarvoor ben je geboren, waarvoor ben je op deze aard? Tot welke rang wil je behoren? Wat is je medemens je waard? Arm mens, ben je soms beter, dan een ander, dat je boven hem staat? Zodat je die ander voor geen meter, in zijn eigenwaarde laat? Arm mens, wat is je streven, het doel van jouw bestaan? Kun je niet in vrede leven…

Ooit heb ik u verteld van ridder Ratbout in zijn slot met zeven kantelen grootste van alle Madurodam-kastelen klein van persoon maar zijn daden stout steeds paraat elk kwaad te bestrijden met getrokken degen en met zwaard was hij fier gezeten op zijn paard dat door geen mens was te berijden. Toch was ridder Ratbout een vredig mens ondanks…

Geef mij de blues ik ben zo down zing ze dan aan die oude rivier laat ze klinken door “Old City-town” over de velden en ook hier zing droef, kom zing de blues. Laat horen overal die song van arbeid en van dwang ieder die zijn verdriet uit zong over dagen zwaar en lang zing droef, kom zing de blues. Als in de canyon d’ avond valt licht…

Ach, alle gewezen schonen in den lande hoe zeer heb ik u toch begeerd en heeft mij dat hertze bezeerd daar ik door mijn hogere leeftijd strandde mocht u mij dan helaas geen favoriet noemen en had gij dan niet even oog voor mij thans zijt gij te laat, ’t is voorbij, kan ik mij slechts in enige ervaring roemen. Doch daar mijn levensdagen steeds…

Het dagelijks haasten en jagen. Het zoeken naar ruimte in tijd. Steeds het onmogelijke vragen. Het is allemaal gewijd, aan aardse tijd. Een eigen status vergaren. Zonder vraag waaraan een ander lijdt. Gewoon gebukt onder “navelstaren”. Het is allemaal gewijd, aan aardse tijd. Voor eigen geluk, en eigen waarde. Met elk gevoel voor mededogen…

Waar rust van lawaai wint en verspreidt in stille akkoorden geluiden als streling voor gehoor om uit diepte van genieten te stijgen tot hemels zachte tonen ongekend aan aardsgenot. Zo klinken zacht de klanken uit orgel, koper en van koren en wonder schone zang der tenoren in ruimte met mooiste akoestiek daar klinkt straks de boodschap na…

Cha, cha, tja, wat zullen we eten? Tja, tja, cha, wie zal dat weten? Waar we met kerst achter zullen zweten. Wie is het die ons dat zeggen kan? Nemen we garnalensoep vooraf daarna een pepersteak niet al te straf daarbij een bourgogne uit een karaf en chipolata nog als toetje dan? En waar zullen we dan heengaan? Waar staat de kwaliteit ons…

Hij valt te paard met woedend strijdgekletter open poorten binnen en de vijand aan slaat zijn slag veegt ieder van de baan zijn trouwe dienaar volgt hem met trompetter ten aanval trekt hij moedig onverschrokken geharnast en gezeten op een vurig ros vijanden die niet vluchten zijn de klos heeft geen tijd te eten of jagen achter rokken de…

In vele golven gaan mijn gedachten door zeeën van verloren tijd waarin zowel goede als verkeerde ideeën leegtes vulden die wijds verhulden wat verwachtingen brachten. Mijn woorden komen tekort om alle gedachten te vertolken door zeeën meegevoerd zowel goede als verkeerde ideeën uit verloren tijd door verval ingesnoerd niet terug te verwachten…

Na zacht rumoerig wachten op eerste tonen terwijl gespannen snaren worden aangezet tot welluidendheid met fluit of klarinet om Grieg’s suite met schoonheid te bekronen klinken schuchter de eerste zachte akkoorden van het schone “Opus 40, Aus Holbergs Zeit” klanken vanuit de oudheid Muzen geweid tonen van cello en fagot die we als fuga hoorden…

Als ik vertrek, voorgoed, zeg niet tot-ziens maar laat me gaan onze wegen liepen niet parallel ga je eigen weg en blijf niet staan. Al leek het nog zo mooi het is schluss, voorbij, en we moeten verder allebei zonder wrok zonder denken stil elkaar groeten. Misschien wacht een ander ons om toch nog wat geluk te schenken maar vergeten zal…

Scheuren door polders en over boerenwegen van dorpen naar steden dan steeds heen en weer of de zon nu scheen, of in zware slagregen dat kon me niet schelen, ik zat toch in het leer steeds sneller en sneller schoot ik alles voorbij elk maximum overschreed zo die brommer met de wind om je kop voel je, je pas echt vrij niet verstandig, maar niet…

Legers en/of militarisme, oorlog en wapentuig, egoïsme en/of fanatisme, hard of gewoon ruig. Oorlog en kanonnen, raketten of het zwaard. Zo gewonnen, zo geronnen. Is dit een overwinning waard? Gebruik van “ ‘t vuile wapen”, atoom en/of mosterdgas. De mens kan “rustig” slapen, of geen vuiltje aan de hemel was. Hoe komt men toch aan…

Oy wat zijn die mensen groot en vreselijk sterk maar toch bijt en kriebel ik hen het is mijn werk spring van hun schouder op de nek en weer terug vervolgens speel ik glijbaan over de gehele rug ik ben maar klein maar toch heel erg snel willen ze mij slaan dan grijp ik hen in hun vel en slaan ze me dood, dat lijkt mij wel heel stug dan krijg…

Sla vrij als een arend je vleugels uit en zweef in vrije vlucht je gedachten tussen wolken in blauwe zwerk onder je de aarde wees vrij. Over bergen en obstakels geen zee of meer die je vrijheid beperken kan vlieg over oceanen grote vlakten en woestijn naar waar je liefst wil zijn.…

Ik ben gewoon gelukkig omdat ik niet hoef te vragen of zoeken naar geluk want ik heb al geluk genoeg.…

Gloeiende kolen branden door mijn leden mijn gedachten worden met vuur geblust mijn lichaam weert elke druppel water handen tasten gloeiend ijzer ogen kijken in verblindend licht en voeten dansen op rode platen van sulfer en vloeibaar glas. Deuren openen naar witte nevel omgeven door helder blauw zachte tinten pastel onder verkwikkend…

Schaduwen tussen bomen fluisteren hun woorden in akkoorden van zachte bries groeien in mosstille geluiden door zonlicht gestrekt tot drempels over zanderige paden. Sluipend door en over elkaar geven elkander geen ruimte vormen zacht licht van de dag om tot nevelige schemer tussen verduisterend eikenhout tot nacht elk zicht ontneemt.…

Nader kwam je over velden als witte sluier verhullend wat deze dag weer brengen zou in frêle gedaante gerezen uit het water als schone nimf. Gouden glans schijnt over je golvende haren die strelen wuivend vlaktes en vallen als serpentines in lokken door lommerrijk blad. In vorderen der morgen baar je nieuwe gezichten van kleuren en…

Mijn hoop vervliegt in vluchtig denken in gedachten die vliegen over evenaar of pool en ik denk aan hoop bij de einder waar gedachten samen smelten in één hoop. Een hoop die nooit vervliegt.…

Verre horizon, Zonder boog, zonder gewelf. Doch helaas één vraag; Daarop is het antwoord vaag “Wie is dat? Ben ik dat zelf?”…

Brandende winden door lucht over water loeiend als stormende eb en vloed in golvende gevoelen van pijn en verzachting vlammende hoogten en dalen tussen golven af-en-toe zicht op ruisende velden met graan en witte zeilen over blauwe meren waar kabbelende golven hun ritme slaan gedreven door getemperde lauwe bries. Wachtend op avondstille verkoeling…