Gestage tijdstroom
Tijden nemen mij mee
in hun stroom
zacht laat ik me drijven
tussen oeverloos lijden
en stroomversnellingen van feest
gestaag glijden de oevers
mij onttrekkend
aan het oog der vogels
die azen op mijn hart
langs water dat mijn brein ontwart
en aan het eind der stroom
beland in eindeloze zee
vermenigvuldigd met gelijken
dansen wij verheugd
vrij van horizon tot horizon.
Zie ook: http://vooruit.punt.nl
Schrijver: Egbert Jan van der Scheer, 4 november 2011
Geplaatst in de categorie: filosofie
Mooi gedicht.