Alle inzendingen van Elize Augustinus

langzamerhand worden de dagen langer rondom ons de roze en witte bloesem zichtbaar in de bomen ik onthoud de kleur en houd hem vast bij de herinnering aan koude winterdagen de wereldse plagen van dreiging en geweld schommelen als ijs klompen in de ziel ik open de deur naar de vrijheid met een gevlochten ketting van robijn…

Wit werd de stad als een duif de vrijheid tegemoet in de trieste lucht de aerosolen druppels die zijn blijven hangen ontsteken we het vrijheidsvuur anders dan anders…

gedenken en elk jaar weer afsluiten en steeds weer opnieuw gedenken hou de vrijheid vast zwarte foto's van het verleden dat zich tussen ons denken schuift met een bede om de vrede het licht knippert de muziek waait zacht golvend over de gracht het koningspaar lacht dat zich weerkaatst in de weerspiegeling van het volk gedeeld in…

De wolken drijven van donker naar donker langs 't zonnelicht voorbij; 't witte licht spreidt breder baan in 't aardse donker opgegaan in stergefonkel 't zoete licht waarvan haar ogen stralen; beminnen al tesaam Och warm geluk dat straalt uit woningen der liefde gesmaad door wereldse oppervlakkige onbestendigheid dat als een donkere schaduw…

En 's ochtends gingen we verder achter ons hoorde we vaag het ruisen van wind in een melodie zon boven zwarte zee in een draaikolk sterven vissen…

Bisschop Nicolaas van Myro Leefde in de vierde eeuw na Christus zero Kerkgangers met een warm hart en veel poen Gooiden het geld in de kinderen hun schoen Alles werd verdeeld onder de armen In het huis met het kruis van erbarmen Zo reisde Sint Nicolaas de wereld rond Tot hij dodelijk vermoeid een hulpje vond Verkleed als grappige clown lenig…

Het is weer als vanouds ik sta hier mijn gedicht wel voor te lezen, maar ja , maar ja , maar ja , de rollen zijn weer omgedraaid Zag jij hem daar niet staan? met de föhn in zijn hand toen is het velletje met de gekrulde letters de andere kant van het toneel opgewaaid Is de zoete wijn te vroeg ontkurkt of hebben we gesnurkt…

Opwinding bedekt de stad beperkt het verstand van de opgewonden meute met het oog gericht op de vriendelijk verlichte etalages dat gebied om te kijken Kijk daar; op rood fluweel ligt een schitterend juweel voor de helft van de prijs wordt het jouw deel de zorgen verdwijnen als men het sieraad in gedachten onder de vrolijk versierde boom…

Een ononderbroken Stroom Schone woorden Voor het plezier Op een wit vel papier Zon in de krullen Licht als een veer Ik schrijf met rode inkt een Taal die van hart tot hart wordt verstaan Laat mij gedragen worden Door een groene zee vol met dolfijnen Laat mij dobberen op golven Onder bloedkoraal bedolven Wanneer de hemel boven…

tot hier en niet verder zei de pijnboom tegen het spook zeer dorstig onder de stekende zon en er kwam een dunne regen met een sterke wind en schudde de spookgewaden af daar waait ze nu in de vroege ochtend een vluchtend beddenlaken dat om de schoorsteen blijft hangen geen winterweb bedekt de droom van een…

Op vleugels van ongelijk stort ik neder, op vleugels gezalfd met olie stijg ik weer op kom naar je toe met een veer in het Woord leg ik mijn hand in het Woord is het goede stroomt de liefde de barmhartigheid maar ook de pijn van het vervolgde volk mijn broeders en mijn zusters de haat die ons verwondt om het breken en delen…

Het hart zwelt open in snaren van verlangen als een stortvloed uit de rode hemel hoorbaar de toekomstige gezangen in de nacht van smart en rouw Och, het zijn de ontroerende innige klanken de aanzwellende muziek puur geluk in de eenzaamheid van dit heelal dat ons teistert met zijn dictatoriale gloed waar ik Uw stem hoor…

de geur van de lelie stijgt op uit het veilige veld in het licht bij het vallende donker geen kreet van een meeuw boven een demonische zee dringt hier door en ik laat mijn venster hier wijd open staan met het brandmerk van een vervolgde in de rug en het zeer van het keer op keer openrijten van een wond voor wie ik niet bestond…

bloemen dragen de kleuren van de regenboog hoe zoet het gemoed in ochtendblauw o schone parels van dauw troost die 't leven voedt in hartepijn en bij 't verlaten zijn er is een leed dat mensen elkaar aandoen zo hoog als de Mount Everest en er is een liefde zo groot als voor de dienstknecht van een zekere hoofdman over…

over het braakliggend terrein fladdert een goud gestippelde vlinder daalt neer op de akker die niet is ingezaaid met een cultuurgewas voor een beperkte duur mogelijk tot men weer kan denken in zoet dat geurt naar bloemen meer dan in zuur dat ruikt naar azijn u rest slechts het weten bij het zoeken tussen de klavers…

Gedachten grimmig als de maan Dat neerwaarts strijkt voor 't raam mijn Zware vleugels scheurt gekleurd in pijn In de strijd van 't aards bestaan De dichter opent een lied 't refrein Zingt met de klok als de cijfers rondgaan Aan de overkant een blues affiche voor 't raam De bluesharp huilt raakt in 't hart als bisschopswijn Warme…

Bléren is het huilen van schapen Nootjes kraken dat doen apen…

Als de boekrol wordt geopend en de poort gesloten de genadetijd voorbij satans list die met God twist staat voor God te beven beschaamd wordt hij terug gedreven door de Waarheid en het Leven naar 't krot der duisternis zijn boze gramschap ontvlamt voor wie Gods Heilige Naam belijden onze Vader God van Israël Messias Jeshua…

Wanneer bomen zijn ontbladerd dagen bleek in grauwe ramen staan zit zij het opgejaagde hert verscholen in de stilte op haar taboeret voor haar bonheur-du-jour Zij schrijft niet fragmentair houdt van fraicheur en franchise Een gedicht met licht in het land van de eenzamen. Een vrolijke noot een dans als een Franse quadrille.…

Ik wandel op het strand in de voetsporen van ‘t brandend zand in ‘t water geblust door de hemel gekust zing ik met opgeheven handen van de zegen brengende stranden…

breek mij niet gelijk een wervelwind door inktzwarte duisternis omgeven welt er geen traan meer achter de ogen veranderde mijn ziel in vuur alleen de zalvende wind zingt het lied van een stralende zon in de warmte van mensen komt zij ons tegemoet…

Als ik neerhurk in het roodgekleurde avondlicht mij de tranen druipen langs ‘t gezicht Ga ik als een volwassen bruid naar mijn geliefde uit Zo vurig heet dat ik mijzelf vergeet de hemelgloed die alle heiligen stralen doet…

Je handen zijn als twee lenige acrobaten die dansend langs de bleek ivoren toetsen dwalen Wonderlijk teer, smartzuiver vol van donkere schaduwen schoonheid en geluk met verwondering luister ik naar jouw vonksproeiende verhalen Ik hoor de nachtegalen de zee in wilde maat hoge golven tot diep in de landen rouw onder blauw o mijn…

zij is ten prooi gevallen aan wisselvalligheid van de maatschappij in een systeem dat knelt als een te krappe schoen aan haar voeten de minnares van boeken en muziek opgejaagd moet zij van de ene boom naar de andere reizen tussen vogels van allerlei pluimage eten de spijzen die haar vreemd zijn en niet doen verrijzen tussen bloesem en…

Hij speelde zijn spel vol gratie en poëzie soms leek zijn notenblad op profetie één van die muzikale fenomenen die de plek in kunstgeschiedenis innemen Zijn gelovig hart had de wind mee vol betovering en melancholiek verlangen onttrokken aan een demonische zee door een lichtend veld omvangen verheven in grootheid roerend in smart…

Met alle respect; toch is het mij een raadsel versoepelingen waarom juist nu? Nooit eerder was het gevaar zo groot een jaar lang hebben wij ons aan de regels gehouden en nu we er bijna zijn komen er versoepelingen tegen het advies van de medische wereld in En och, wat doet mijn hoofd een pijn misschien is mijn verstand…

alsof een groep nieuwsgierige toeristen op zoek naar archeologische wetenswaardigheden een deur hadden opengetrokken en dat die deur dan niet de houten deur met de krakende scharnieren van de oude burcht betrof maar jouw slaapkamer terwijl jij bij het vuur van de liefdesdaad overrompeld naakt bevonden of dat in stilte gebogen je handen…

Dodelijk giftig maar schoonheid suggereert jouw naam Als een rode papaver die we in een wilde tuin zien staan Geschrokken haastten wij ons langs de andere kant Met brandende voeten op 't lichtende pad ontkomen aan drijfzand Scholen en Horeca gesloten kan het nog wel? Je eigen levensstijl voortzetten in deze corona-hel Met edelen lijnen in hun…

boven het rijk van Silicon Valley hangt een wolk met gevaarlijke ziektekiemen, de waanzin nabij is hij, nog even dan zal hij ook hier verschijnen scheert als de wind langs het hok met de kippen zonder kop…

Corona verlost ons van een zwakke bevolking las ik, dat klopt helemaal dacht ik eertijds waren het nazisysteem in Europa, nu is het een virus met een mooie naam, hoe kon dit zo plotseling ontstaan waar komt dat virus van die vleermuis deze epidemie toch zo plotseling vandaan? in zo'n laboratorium werken toch geen prutsers neem ik aan…