49 resultaten.
Onontbeerlijk.
poëzie
4.0 met 5 stemmen 385 Mij kan geen donker leed genaken,
Mij kan geen lichte vreugde ontvliên
Zolang gij over mij blijft waken
En ik naar U, naar U mag zien.
Gij zijt als brood mijn leven nodig,
Wat regens zijn voor 't dorstig land;
En, wordt mij alles overbodig,
O, nooit de handdruk van úw hand!
O! nooit de gloed der stralende ogen,
Die in des Levens hooggetij…
Dat Jaar.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.207 Dat jaar, dat onvergeetlijke
Kan nimmer keren,
Dat gaf de ziel haar zo onmeetlijke
Vreugd na begeren...
Kus mij nog eens, geef 't onuitspreeklijke
In één Vaarwel...
Dan breke, wat scheen 't onverbreeklijke,
... En 't breke snel.…
Als die daarboven
poëzie
4.0 met 3 stemmen 730 Wij allen zijn als die daarboven:
Wij leven zelden hier beneên;
Wij zien de volle korenschoven,
Geblakerd bouwland om ons heen; -
De blauwe lichtpracht van rivieren,
De gele bloemen aan de kant,
De vlucht van reigers en plevieren
Langs drassig moer en zandig strand; -
De meeuwen op de brede wieken,
Boven de duinpan, verontrust,…
Mijn ziel was éens gelijk aan de' opgesprongen krater
poëzie
3.0 met 4 stemmen 932 Mijn ziel was éens gelijk aan de' opgesprongen krater,
Die steden zet in gloed met nooit-vermoede brand,
Dan terugkeert tot de rust, maar voeden blijft voor later,
Diep, het inwendig vuur onder geteisterd land.
Waar éens de vlammenbrand deed daavren 't zwaar gevaarte,
Gapen met brede wond de bergwand in zijn flank
Ligt thans het rustig…
Melancholia.
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.163 Toen zong er, zonder zorgen,
Daar in de vroege morgen
- En dat klonk zo jong, zo blij -
Een boer die was aan 't ploegen;
Hij zong voor zijn genoegen
Een klein, oud lied daarbij.
En altijd weer van voren
Af aan trok hij de voren
Tot in de verte van licht,
Met de beide willige paarden
Door de rulle wolkige aarde
Naar het zilverig…
De dans der bladeren.
poëzie
3.0 met 3 stemmen 1.326 ‘Dans nu in de ronde ring,
Ronde ring van rode bladeren,
Dans nu in de ronde ring!
Zomer werd herinnering’....
‘Dans nu in de ronde ring’
Zingt de wind, ‘wanneer ik zing’
En de rode ronde bladeren
Dansen in de wijde kring,
Zingend: ‘winter zal nu naderen,
Laat ons gaan waar zomer ging!’
't Rode ronde beukenlover
Van de tak en…
Als ik rust....
poëzie
3.0 met 5 stemmen 860 Als ik rust op 't doden-kussen
Als mijn ogen niet meer zien
Als mijn oren niet meer horen
Zal er éen, o éen misschien
Brand van ziel en zinnen blussen
Lopend tussen 't zonnig koren
Met mijn verzen 't leed t' ontvliên.
Verzen, duizend verzen schreef ik
Voor mijn ziel gestalte kreeg,
Nú was 'k al te zeer van woorden
Dán van…
Haar Antwoord
poëzie
4.0 met 2 stemmen 599 Wanneer zal de ure zijn, dat gij als bruid
Met mij zult staan in wit-satijnen kleren?
"Wanneer de stromen naar hun bronnen keren,
De raaf het lied der nachtegalen fluit."
Had gij mij dan niet lief in vroeger tijd,
Was dan Uw hart niet naar mijn hart genegen?
"Mijn hart was vól van U, maar heeft verkregen
Tot loon alleen leed, leed in eeuwigheid…
Zomer
poëzie
4.0 met 9 stemmen 1.279 Ik zat waar zon op 't warme water scheen
En gele bloemen bloeiden aan de kant;
Het grazend vee ging door de weiden heen,
De zomerlucht hing walmend over 't land.
De wilgen waren zilverbleek en stil
Voor 't stralend blauw, van wolk en nevel vrij;
Een glazenmaker vloog, met lichtgetril
Op 't parelmoerig vleugelgaas, voorbij.
De schuwe…
TEN AANVANG.
poëzie
3.0 met 6 stemmen 420 De lucht was vol van zilverglansen,
Vol rode tulpen 't groenend gras;
De aloude dom liet vrolijk dansen
Zijn klokken, daar 't de Meimaand was.
En waar ik ieder blad zag groenen,
Ontbloeid der bloemen blij gezicht,
En later achter de plantsoenen
Met elke dag het avondlicht;
De stad met feestlijke…
In Zwitserland.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.776 Alleen met mijn eigen verlangen,
Alleen met mijn eigen lied,
Alleen met een bloem aan de afgrond,
Alleen met een ster die verschiet.
Lust heeft het hart dat, eenzaam,
In de eenzame zich herkent,
En schoonheid geeft aan zich-zelven,
Den afgrond en 't firmament.
Geen dalen, waar mensen wonen,
Geen massa, maar héél alleen,
Waar de starren…
Holland.
poëzie
4.0 met 5 stemmen 799 Zie 'k Holland weer met zijn bestraalde vaarten,
Rivieren blankend tussen 't spichtig groen,
Waar, in de glorierijke zomernoen
Goude' iris, tussen riet en paardestaarten,
En 't brede bloemscherm 't daglicht zingen doen,
Dan doet er in mijn ziel een zaal'ge klaarte
— Zoals de zon stijgt trots uit wolkgevaarten —
Der Schoonheid blijde wederkeer…
WOUD-EENZAAMHEID.
poëzie
3.0 met 3 stemmen 348 Hier, tussen hoge heuv'len ingezonken,
Ligt, eeuwig koel, de donkre waterplas,
Klaar-kaatsend, als het rimp'loos spiegelglas,
De hoogste loov'ren van de zon doorblonken.
Hoe zacht wij naderde', onze stille pas
Had storend in die eenzaamheid geklonken,
De raven vloden op met luid gekras,
Der spechten haam'ren stilde in de oude tronken.
Op…
Blijde Mijmering
poëzie
4.0 met 3 stemmen 433 De lucht wordt ijler, de eindeloosheid schijnt
Door 't eindig huis, waarin wij, aardsen, wonen
Uit een ver dorp rijzen de stille tonen
Van de avondklok, hoog in de lucht verreind.
Zie: voor mijn blijde blikken baadt nu heind'
En ver de wereld in de glans van 't schone,
Hier: bomen met de zilv'ren bloesemkronen,
Aan d'einder: 't scheem'rend…
ALLES IN ËEN.
poëzie
3.0 met 3 stemmen 469 Geen najaar nog, maar in zijn volle zomer
Strekt zich voor mij het land des Levens uit;
Na 't blanke bloemscherm voor de jonge dromer,
Rijpt voor den man 't geboomt zijn vroegste fruit.
Veel donkre dalen liet ik stijgend achter,
En 't morgenland, dat diep teruggeblauwt:
Een werelds paradijs, waar zacht en zachter
Kleuren vervloeien en het licht…
Ik ben de zoeker
poëzie
3.0 met 3 stemmen 589 Ik ben de zoeker naar het Nooit-Behaalde.
Ik ben de Strever naar het Ware Zijn.
Ik ben de dronkene van `s Levens wijn,
die wonderlijk-krachtig mijn spieren staalde
toen ik, als onverschrokken duiker, daalde
tot in de krochten van het Diepste Zijn,
waar ik dan uit meebracht een luttel grein
Waarheid, die klaar gelijk juwelen straalde.…
het Kasteel
poëzie
4.0 met 3 stemmen 1.430 Voor onze blikken rees nu 't oud Kasteel
Met hoge toren tussen iep en eiken,
Waar duizend bloemen stonden stralend geel
Op 't groene grasveld in de zon te prijken.
Die zware wanden zagen de eeuwen wijken,
Trotserend Tijd en Stormwind en Houweel,
Geslachten sterven, val van koninkrijken,
Als viel slechts hun de onsterflijkheid ten deel…
Melancholie
poëzie
4.0 met 3 stemmen 420 Melancholie van scheiden en hervinden,
Stadig verliezen en verloren gaan,
Van binden en gebonden zijn; beminden
Aan dood en leven eeuwig af te staan,
Hoe komt ge mij, waar bitse winterwinden
Hun ijzige gesels op de woning slaan,
Door leed geboog'ne en door liefde verblinde,
U weer te melden met Uw oud vermaan!
Altijd in 't leven…
Druilende Dag
poëzie
4.0 met 3 stemmen 518 Binnenvaartscheepjes met zwart-glanz'ge rompen
Liggen te domm'len langs de kade-lijn
In regenschemering, als donk're klompen,
Die kinderlijk getuigd met lompen zijn.
Een vlagje rook, van diep ultramarijn-
Blauw, dat de vochtbezwaarde nevels dompen
Waar 't even wappert, wimpelt uit het stompe
Vierkanten houten schoorsteenpijpje; een klein…