Alle inzendingen van Frederik

U klinkt mijn cither, Hollands bard! Wiens werk de tand der tijden tart, O Bron van zoveel schats! Wie Neêrlands volk zo mint en roemt En met de naam van Vader noemt, Terecht, o Jacob Cats! Gij Vondel, Bredero en Hooft Waart niet van dichtgenie beroofd, Dat ziet men aan 't debiet! En gij ook, Bellamy en Poot Waart lang niet van talent…

Zij kwamen na jaren uit Brabant weerom Met vliegend vaandel en slaande trom, En zagen de zon bij het zinken Op 't duin van hun Vaderland blinken. Zó rukken zij voort - 't is de zee, die hen trekt - Maar ginds, waar het gras hun gevallenen dekt, Is 't, of hun een 'halt!' wordt geboden, En houden zij rust bij de doden. 'Kom,…

Hoe ligt de stille heide dáár Gelijk een bloeiend graf! Geen klank, geen lied breekt even maar Het doodse zwijgen af; 't Is, of die nevel, koud en kil, Het brede land begraven wil; De zon schijnt vreemd en rood, - En op de hei speelt bleek en stil Het Kindeke van de Dood. Er leefde een kind in 't heideland, Een zwak en zieklijk wicht;…

Onder een schild van een bloeiende vriendschap, Verschuilt een vreemde kriebel naar meer Onwetend over wat ermee te doen, Overvalt het me keer op keer Een donkere waas over feiten en gevoellens, Maken het geheel zeer gecompliceerd Wetend dat jij met regelmaat, Ook door anderen wordt begeerd Een gedachte die iets in me losmaakt,…

Een droom Niks meer dan een illusie Ontsnappen aan de werkelijkheid De perfecte wereld Een droom Alles is mooi Een spiegeling van realiteit Alleen maar genieten Een droom De hele wereld aankunnen Bergen verzetten Alle wensen vervuld Een droom Overvloed van liefde Mensen van wie je houdt Oneindig geluk Een droom…

Gevloekte slang! aan gloênde harten knagend, De zoete trouw der minne boos belagend! Ik heb de knik des maak'laars wel gezien! Hij greep haar hand en lonkte bovendien. Ja! op haar voet heeft hij getrapt, de snode! Ik had het diepe bukken niet van node: Ik zag het, zij liet toe... O, wrede smart…

O, wat is het dichten zoet! Altijd... als men dichten moet,- Dichten is niet ieders zaak, Geen ontspanning over vermaak. Dichten is: uit vol gemoed Storten zijn gedachtenvloed, Als een brede waterval, In zoetvloeiend woordgeschal. Moest ik zoeken naar een woord- 'k Zou niet dichten, zooals 't hoort; Moest ik denken bij mijn lied- '…

op een dag vraag je mij wat is belangrijk voor je? ik of mijn leven. ik zeg, mijn leven. je gaat en je verlaat mij zonder te weten dat jij mijn leven bent.…

Hóóg boven mensen en hun klein bestaan Zweeft er een vlucht breed-vleugelige accoorden, Dat zijn mijn boden, mijn getrouwe woorden, Die mijn vèr Lief vertroosting brengen gaan. Vrees niet! de mensen zullen 't niet verstaan, Schoon zij het groot geruis der vleug'len hoorden, Mensen zijn klein, hóóg is der Lied'ren baan, Zij kunnen hen niet…

Op weg Doorheen ons leven Komen we elkaar tegen Nietsvermoedend Op modderige wegen Door diepe plassen Kleine meren Houden we elkaar tegen Even Kopje onder gaan Langs zonnige weiden Genieten we Van de stralende zon En van elkaar Samen op weg Hand in hand Doorheen ons leven Genietend van elk moment Elkaar…

Het leven Werd jou ontnomen Heel bruusk Onverwacht Maar bij ons Laat je achter Een heel verhaal Vol herinneringen Nooit Zullen we je Vergeten Je bent In ons hart.…

Het zijn in dagen als deze Waar regen en storm De dag overheersen Dat ik Bij jou kan komen En je me omarmt Zonder ook maar Eén woord Maar ook Wanneer de zon Mijn hart verwarmt Kan ik thuis komen Bij jou Waar en wanneer ook Dag of nacht Verweg of dichtbij Altijd Ben je er voor mij Bedankt voor Het ver-TROUW-en…

Doorheen de drukte De drukte van de dag Snel en ongeordend Vliegen minuten voorbij En dwalen Mijn gedachten Even af Naar hen Diep in mijn hart…

Midden in mei, toen 't zomer worden zou, had ik een droom vol oud en schoon verdriet, die 'k eens zeer liefhad, kwam in 't donkerblauw gewaad en lachte: 'Waarom lach je niet?' Meer niet, - zo is 't in dromen. - 'k Voelde flauw dat 't lang was, sinds 'k door haar het lachen liet. Maar sterk mijn droefheid, sterk mijn eigen trouw, en…

Ten Kate! Ten Kate! O koning der cantate! Die hupp'lend in het priesterkleed, Den lusthof onzer taal betreedt, De schoonste bloemen plukkend, menglend, Met bonten zwier ze strikkend, strenglend, Verenglend 's levens duistre sfeer, Ons minzaam dichtend naar de Heer! O, J.J.L. ten Kate, Wie zou u kunnen haten? Ten Kate! Ten Kate…