Alle inzendingen van Han Messie

Radeloos knielt de Zaligmaker neer onder olijfbomen in de voorjaarsnacht. Scherpe bloesemgeur zweeft rond, prikkelt zacht de droeve man, poogt hem te sterken, gaat weer. Omringd door zegevierende bloeikracht voelt de Heiland met mateloze hartzeer hoe Satan loert, maar stelt zich niet te weer, wacht lijdzaam op de wraak der boze macht. Soms…

In het woud, dichtbegroeid en schemerig, en door het veld, open en zonnig, stapt met voorzichtige tred en bedachtzaam de weidsman met ogen, spiedend en waakzaam. De weidsman kent de leefbaarheid van het dierenrijk hier in de omtrek. Hij wil scheppen ruimte en vrijheid voor het jonge individu, gezond en sterk. De weidsman wil tegenhouden…

Verkruimeld wit golft zacht en luchtig heen en weer: 't veld vol fluitenkruid. De acacia's hangen vol bloemen: trossen blanke room.…

Op mijn voettocht in de ochtend door het bos in het voorjaar, bewonder ik hoe al zonder zorgen is aan het ontluiken. Elk jaar is dit weer het grootste genot, te aanschouwen het bos, ontwakend na de winter. Al zint ook mij de winter! Bij het naderen van een veldje verschijnt plots de reebok en blijft staan op een plekje onder katjes, neerhangend…

(haiku) De roofvogel kringelt heen en weer boven het veld, lijkt een vredesduif. (tanka) De Mookerheide: vredig glanzen de heuvels onder het koeltje; heerlijk wegzoezen, denkend aan de slag, die hier woedde... In 1574 was de bekende slag op de Mookerheide, waarin de broers Lodewijk en Hendrik van prins Willem van Oranje sneuvelden…

De koel denkende Prediker vertelt van vurig, maar zinloos mensenstreven: rusteloos zwoegen in dit korte leven doet wie domweg achter de wind aansnelt. Over dubbende steden, het vrije veld mochten we eens gewillig voortzweven op luchtstromen, die kennis konden geven... Wat werd ons al stijgend en dalend gemeld? Vanuit de wolken oogt 's werelds…

(haiku) Vage wijnvlekken op wit vloeipapier: denk aan bosanemoontjes! (tanka) Daar, in de verte ligt een dorpje, overhuifd door hoge beuken; groen en rood houdt elkaar vast, krult zich om de daken heen.…

De zomertijd nadert weer snel. Het is nu zo verrukkelijk wel om makend allerlei plannen voor de zomerse reis te dromen, over weldra maken vele plannen... Misschien wel het aangenaamste vullen der tijd, nu. Beloven nog zo weinig echter, slechts beraam. Waarheen het zal gaan weer. Wat ondernemen weldra weer. Hoe het dan zal zijn weer. Hoe…

(tanka) Groene pijlspitsen steken boven de grond uit; dagen verstrijken: slanke bladen omringen die witte elfenmutsjes. Het hierbovengenoemde beschrijft de ontwikkeling van de lelietjes der dalen, wat ons ieder voorjaar weer verwondert.…

Het is altijd weer een plezier om uit te kijken naar later, te bedenken hoe zijn vertier te vinden, straks _ veel later Hoe zal een ieder zijn levensdoel na zoveel ervaring bereiken? Konden maar zover toch reiken ons vooruitzicht, ons denken... Wat kunnen we ondernemen in onze aanstaande vakantietijd? Onze plannen komen te kort aan tijd…

(tanka) Varens in april liggen bruinverdord, warrig op het lentegras, beschutten hun nazaten, die, klein en teer, rechtop staan.…

Het bekende bijbelboek Openbaring meldt huiveringwekkende harde strijd van Satans macht met God en aards beleid. Vastbesloten, aansluipende dreiging? Engelen juichen de overwinning; het ganse heelal is stralend verblijd. Nieuwe Wereld voor alle eeuwigheid: de mensheid aanschouwt haar schoonste kroning! De apostel brengt zienswijze in zijn…

(tanka) In de kleine tuin groeit wild gras vol bloemen om gesnoeide struiken: beschaving en woestenij treffen elkaar kunstzinnig.…

Abraham betrad nooit een bedehuis, las evenmin aan God gewijde boeken. Zijn hart minde het ongedwongen zoeken, verder dan schrijfstift of vertrouwde kluis. Hij trok door weiden, over hard steengruis, zag de sterren der vage hemelhoeken, zou dikwijls vreemde volken bezoeken, wist zich overal bij de Schepper thuis. In onze dagen brengt de…

Kleine groene speerpunten steken boven de grond uit doorboren de lentelucht lange smalle bladen omringen vredig en zorgzaam die witte wiegende elfenmutsjes.…

Op een klein donker stadsplein brengen oude gekrulde straatlantaarns hun flauw schijnsel nederig over het ontzagwekkende hooggezeten Neptunusbeeld dat men ziet met de ogen van een pas ontwaakte slaapwandelaar zwijgend kijkt de baardige zeevorst langs schimmige gevels ergens onder zijn geweldige troon murmelt een watervalletje vertolkt bedeesd…

's Ochtends vroeg klapt de wandkast open uit die rappe hand suist een sterke starre wil onbezonnen naar de slaapdronken hemel ontmoet dampig voornemen zweeft terug tussen gladde kastplanken verblijft honkvaste kracht aanschouwt alles bedachtzaam beraamt knusse spookarbeid koestert zich in 't morgenrood van doorschenen wijnglazen.…

Verdwaalde moegereisde zuchtjes uit het verre heideland zweven loom boven de stad verliezen zich langzaam in de ruwe fabrieksdampen die elke geur willen overheersen of verdrijven maar sterke zilte luchtstromen van de Waddenzee winnen de jacht hun zuiverheid doordringt het mensengewoel.…

In het stille bos is de schilder druk bezig; zijn brede hoed brengt hem schaduw, die het werken fijntjes aanspoort en verbiedt. (Een tanka hoort thuis in de categorie "haiku")…

Seringentrossen wiegen statig heen en weer door vogelruzie.…

Op de stevige landrug van mul zand staat een kring korte, knoestige berken, tonen, bijna naakt, de late herfstwerken, toch niet door het trieste getij overmand. Glanzende melk met bruine vla omrand hun kromme stammen, die nóg laten merken hoe eens de wind hen boog, wilde sterken met zijn luchtige, beeldhouwende hand. De gedrongen bomen klemmen…

Het zigeunergezin arbeidt vlijtig naast de woonwagen bereidt lustig de avondmaaltijd daarbij springt de hamer druk op en neer gaat een oude gebroken stoel te lijf geeft haar verjongde kracht en nieuw bestaan de hoge verlaten molen ziet gelaten op die mensen neer zijn gebroken wieken verlangen vergeefs naar ronddraaiend werk toch is hij blij…

Paulus breekt hartstochtelijk baan Jacobus beschouwt overleggend Johannes toont vaderlijke liefde Petrus oordeelt de wereld bedachtzaam deze bekende boodschappers vullen dankzij krachtige brieven menselijk denken met vorsend geloof zijn tezamen een grote bijenkorf vol zware honingraten waar het krioelende volk streng keurend en arbeidend…

Weg winters onkruid! Lieveheersbeestjes komen, zijn te vroeg gewekt.…

Als gebogen, vermoeide soldaten staan de grove dennen om het kleine bosveld. Het geheimzinnige gras krijgt macht en smelt met de bomenkring, vol bulten en gaten, samen tot een open hand, die gelaten en zorgeloos zijn werk doet. Zonder geweld houdt hij hagedissen gevangen en vertelt hun van zeker bestaan in het verlaten halmenland. Kleine…

De kleine bezigheden die elke dag weer komen gaan schuil in het wolkengrauw van de alledaagse hemel maar schijnen als verborgen sterren wier onzichtbare stralen de grootste zegeningen voor het leven zijn.…

Achter geheime heelalnevels waar de lens van de machtigste sterrenkijker zich vragend _ onwetend naar richt ziet Gods oog genoeglijk rond in de kleine vertrouwde ruimte Zijn handen verzorgen met nauwkeurige liefde de mateloze nietigheid onder het beste vergrootglas Hij die 't oneindige bestiert eert het leven binnen kruimels.…

Het deftige huis naast het wijde moeras kent allang geen bewoner meer heeft één scheve wandkast van molm ribbelig hout vol grijs pluizig stof gemoedelijk nodend tot behaag'lijk luieren de ingezakte trappen en vloeren met gaten bergen lome mistroostigheid 's avonds kringelt kille poeldamp door kapotte ramen binnen voert heerschappij over…

Gods eeuwige Boodschap is een peperstruik die pittig geurend wenkt bij hem te toeven binnen zijn luchtige twijgen ritselt bescheiden spraak vol onsterfelijke liefde en opbeurend vermaan wrijf maar een van mijn vruchtjes tussen je handen fijn het zal dan altijd huizen in heel je wezen mag geheimzinnig werken onvoorziene zegen brengen…

Op de mesthoop van vergetelheid ligt een zilveren lepeltje dat men somtijds opraapt om de vijgen en dadels der menselijke vragen zacht drukkend of draaiend te kneden tot zoete vruchtenmoes waarin Sirachs woorden smaken als hervonden wijsheid.…