767 resultaten.
Bodemvondst
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 313 Met opgevoerde Zündapp reed hij snel
Naar Friese terpen of gerooide aarde
Misschien vond hij vandaag een keertje wel
Die mantelspeld of munt van grote waarde
Hij zocht met zijn detector op het land
Een piepje, goud? Hij kreeg het warm en koud
En schepte in het zand, een ring van goud!
Maar aan die ring daar hing een dode hand
Na grote schrik…
Het lot van loof
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 194 Vandaag ben ik een onbezoedeld blaadje
Nog vrij van vogelpoep of paardendrek
Lig ik te rusten op een mossig paadje
Ik ben wel één van veel en dat is naadje
Het deert geen ene mens als ik verrek…
Escargot
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 332 Ik ben een slak, en durf geen hap te eten
want ik zag iets vanaf een berkenblad
en werd er misselijk van moet u weten
een mens, ik zal het nimmermeer vergeten
die al mijn vrienden uit hun huisjes vrat.…
Paper trails
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 153 De Panama papieren, wat een klucht
Want presidenten, sporters, delinquenten
Parkeerden in BV'tjes al hun centen
Tot er een lek kwam in de wegsluisvlucht
Petro Porosjenko zal 't niet deren
Geen onderzoek maar dollars en geweren.…
Zijn laatste feest
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 203 Zij is een mooie, slanke, goedgeklede vrouw.
Haar man, dat is een hard en machtswellustig beest.
Terwijl ze afkeer in zijn hele houding leest
als zij voorbij marcheert, roept hij schijnheilig wouw!
Hij domineert, hij is pervers en commandeert.
Hij, die weer eens een zogenaamde meeting heeft
en zich met smoezen in het nachtcircuit begeeft,…
Nirwana
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 299 en verder trekt de karavaan
de luisterlast is reeds wat lichter
omdat de krontjong is gegaan
naar de altruïstische dichter
die speelt met woord en nylondraad
zich niet aan loze zinnen bindt
maar onomwonden horen laat
hoe klanken reizen op de wind
en verder trekt de karavaan
het irritante zoemgezang
van muggen lijdzaam ondergaan
tot…
Zijn naakten
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 310 Sinds jaar en dag penseelde hij veel welgevormde vrouwen
Met vaste hand verbeeldde hij hun borsten en hun billen
Nu hij op leeftijd is, zijn handen meer en meer gaan trillen
Ontstaan er op het canvas bibberlijnen, plooien, vouwen
Tot zijn verbazing wordt hij nu geroemd, ‘doorleefd ’ is hot
Dus schildert hij met verve rimpelhuid en knokig bot…
Hazen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 157 Een kophaas, klaar met het gebolder op de hei
Die schrok van schoten, jagers kwamen naderbij
Hij hoorde ze van voor en achter en opzij
Hij rook de penetrante hazewindengeur
en kwam in het geweer, hij voelde de horreur
Gehaast riep hij; er komen moordenaars, terreur!
Dus haasjes rep je, allemaal het leger in!…
Tuimelgeesten (cholerisch sonnet)
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 461 Het schijnt geweldig te zijn om te sneren,
De schrijver die de vaste vorm nog eert
Geheel met pek en veren in te smeren
Omdat hij taal noch teken wendt of keert
En graag met oude woorden nog jongleert.
Kritieken zijn niet van gebakken lucht,
Zijn werk, alweer een ouwe lullen-vrucht.
Het mager schrijversvolkje vloekt en zucht.
Het…
Lof, schorseneren & prei
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 233 Lof voor de teler die vergeten groente eer bewijst
Die man verdient een lintje maar ik lust geen chichorei
Daarnaast staan kleffe schorseneren ook niet op mijn lijst
Geef mij maar boontjes op een bedje van gestoomde rijst
En om het af te maken in de vaas een bosje prei…
Den Helder
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 312 hoe helder is hier toch de hemel
hoe talrijk zijn de vette meeuwen
al schuimend tussen ’t volks gewemel
terwijl er noeste werkers breeuwen
hoe zuiver schijnt de kustlijn er
rondom het hoedend hart geslagen
waar westenwinden her en der
de duinen met hun kracht belagen
hoe lief is mij haar zilte land
het fleurig voorjaarsmozaïek
de jutter…
Brief aan de tuinman
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 218 Ik ben de wildgroei langs uw beukenhagen
Ik ben de slinkse kruiper in uw gras
Ik ben welhaast een onuitroeibaar ras
Ik ben uw diepe smart, uw jammerklagen
Ik blijf, al gaf u mij een giftig bad
Uw immer toegenegen zevenblad…
Ik had het kunnen weten
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 342 al vele maanden fluistert mijn geweten;
van verzen maken word je ziek en stijf
je lobbig lijf heeft té lang stil gezeten
na halve nachten op het internet
met drank en pillen tot een uur of vijf
is wat je voortbrengt nog niet je van het
in shock, leg ik mijn uitgewoonde lijf
nu bij de zielenknijper op het bed
hij wil dat ik mijn nood…
De tendens
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 205 Het plaatsen van een vers gedicht
Al is het nog zo vakbekwaam
Het metrum kloppend en ook licht
Men leest het subjectief op naam
Geef tóch kritiek, liefst expliciet
Het loont de moeite anders niet…
Het was al laat
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 570 Een koude dag, zo midden in de winter
het was al laat, ik schat rond middernacht
of hoertje Nel - het scheelde maar een splinter-
werd overvaren door een motorjacht.
Geschrokken stormde ze toen plompverloren
het grachtenpand van een minister binnen.
zijn dorre vrouw kon alles zien en horen
de eikel vroeg; wat kost een nachtje minnen?…
Vluchtige man
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 417 Vandaag heb ik mijn koude man ontdooid.
De kille grijns op zijn verstarde tronie
-zo grimmig en zo peinzend als altijd-
drijft nu gerimpeld in een waterplas
Maar morgen kneed ik mij een nieuwe man
uit vette klei, boetseer een brede borst
en van die strak gemodelleerde billen,
geef hem een vuren hart en latex armen.
Een gladgeschuurde…
Beschermde schooiers
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 331 Ze vliegen altijd rond in Callantsoog
Een ieder vreest hier hun brutale bek
Op bakjes friet, het kind zijn zoete spek
Ze schieten graag met scherp, wie houdt het droog
Voortdurend op onze hoede voor hun kogels
Birdshit! wat moeten we toch met al die vogels?…
Poète maudit
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 379 Zij was een vrouw van alle markten thuis
en schreef sonnetten of een kundig vers.
Haar vrije werk ontlokte veel gekners
want menigeen vond dat gepruts; een kruis!
Zij leed niet onder de gelaagde toon
van de kritieken op haar dichttalent.
Ze had een missie -zij was géén scribent
om maar te zwijgen van een epigoon-
dus rijmde voort, vergat…
Sterfuur
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 315 wie weet hoeveel de aarde torst
op de aangestampte hei
palen met mokerslagen geïmplanteerd
in haar uitgemolken borst
wie weet hoeveel gewapend
beton de hoogte in geschoten
haar grond verduisterend
waarop handel in drijfzand floreert
wie weet hoeveel schotsen
schuren boven laaiende vlammen
die aan haar longen likken, er
stervuren zaaiend…
Zij heeft de naam
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 182 Z’n broek op half elf
in de ene hand een blikje
en andere een joint,
lult hij een eind aan de brij
van men, fuck, en veel vet
aan zijn lippen hangt
een jonge brunette
die breezend op
geïxte benen balanceert
haar geringde navel
en veevorm van de bilnaad
zijn door tattoos opgewaardeerd
hij noemt haar slet.…
Meeuwenflatsen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 229 hangvogels zijn het
die mijn patat opvreten
zootje bleekscheten…
Wachter van de nacht
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 400 flamboyant en extravagant
wandelt, nee schrijdt hij voorbij
neemt even zijn hoed af
voor grijze vogels op de galerij
van het appartementencomplex
tot dat donkere straatje
waar hij ooit strategisch was neergezet
als een tinnen soldaatje
men fluistert, beschimpt en kluistert
hem op fictieve gronden
hij ronselt en raust, hoereert en smoust…
Jongen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 412 Jongen, gooi je kop in de wind, leef
verlaat de brakke grond en wis je sporen
uit de klei, vergeet dit zwarte oord,
de krenkende kruisverhoren.
De meute zal je nawijzen, zij die liefde prediken
zullen je bespuwen, wilden je helen
maar achter de coulissen, zelfvoldaan
jouw lichaam stelen.
Verdwijn,
red je vege lijf,
spoel de hypocriete…
Schim
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 323 Je kent je eigen schaduw niet meer
hoe je leunde tegen een boom
keek, naar het neergelegde beeld
mijn droom, mijn mooie droom
je bent een glazen twijgje nu
de zon schijnt bijna door je heen
een schrale schaduw aarzelt
alsof het lichaam reeds verdween.…
Hopman
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 446 mijn buurman is potent en schrander
hij hopt van ’t ene bed in ’t ander
de buurt spreekt schande van de man
maar krijgt er stiekem rode koontjes van
de buurvrouw, van de linkerhoek
en Fenna van twee blokken verder
wachten beurtelings op zijn bezoek
hij heeft zijn schaapjes welgesteld
met alle liefde daargelaten
en onderwerpt zich zelfs…
Bommen en bedevaart
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 155 Breekbaar is zijn verschijning
als een gravure in glas
de open handen
ijsblauw perkament
zijn vlassig haar verdraagt de winter niet
hij rilt
ziet de mens in vrije val
en spreekt bedroefd een laatste woord
zijn ogen naar boven gericht
het licht, zo schrijnend wit
hoelang nog,
hoort hij aardse machten spreken
van vrede op aarde…
Laat mij
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 407 Luister naar het kind
de wind en de zee
weet dat zij leven baren
met elke wee
een meeuw schreeuwt
niet in Gods-
maar in mijn- naam
laat mij
laat mij gaan
met de wind en de zee.…
Mamma
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 262 een meisje van 10
Je was het kind dat ouder leek
het kleintje dat op kleintjes paste
en luiers legde op de bleek
een meisje dat de piepers jaste
een meisje van 16
je wist van armoe en van oorlog
het harde werken zonder loon
een warme maaltijd en een bed
dat was toen heel gewoon
een meisje van 90
je weet van armoe en van oorlog…
Jozefien
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 292 Jouw mooie borsten Jozefien.
Ik wil ze zien, dat is toch niet teveel gevraagd of
legt het meer gewicht in de schaal wanneer ik ze zelf uit hun beschutting haal
en mijn handen zacht laat landen op schoonheid die alleen de nacht mocht zien.
Wees niet bevreesd, oh lieve Jozefien voor liefdestaal in braille.
Mijn mond verkent toch blind jouw zoete…
Verloren dagen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 177 daar staat ze, gebogen als altijd
in haar blauwgeruite schort
en veegt met blote handen
zwarte aarde in de hoop dat
groen opnieuw geboren wordt
ze ziet niet om, graaft dieper
trekt brede voren in het land
plant haar voeten tussen de regels
en poot piepers in het rulle zand
kijk, ik heb ze allemaal op een rijtje
het is de wereld, de wereld…