Tuimelgeesten (cholerisch sonnet)
Het schijnt geweldig te zijn om te sneren,
De schrijver die de vaste vorm nog eert
Geheel met pek en veren in te smeren
Omdat hij taal noch teken wendt of keert
En graag met oude woorden nog jongleert.
Kritieken zijn niet van gebakken lucht,
Zijn werk, alweer een ouwe lullen-vrucht.
Het mager schrijversvolkje vloekt en zucht.
Het is de vakbekwaamheid die frustreert.
Het clubje zweert dan samen; het bruuskeert,
Verwenst en tiert om hem te denigreren
Maar geen van hen die enerlei presteert.
Dus hoogste tijd: hij zal ze mores leren;
En elke querulant tot luis muteren.
... Met dit gedicht wil ik iemand een hart onder de riem steken. Een vaste vormschrijver die helaas alleen maar denigrerende kritieken en verwensingen ontvangt. Ter verduidelijking: het gaat niet om iemand die op deze site schrijft. ...
Schrijver: Hanny van Alphen, 8 maart 2016Geplaatst in de categorie: pesten
Knap neergezet. Bewondering voor jouw kunnen!
Ik schaar me volkomen strijdvaardig achter jullie doelstelling.
We komen in verzet en zullen ze terugdringen in hun mierennesten!
Het blijft echter lastig om een schaakpartij te spelen tegen iemand die denkt dat Bingo het summum is van intellectuele vaardigheid...