inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 58.816):

Vluchtige man

Vandaag heb ik mijn koude man ontdooid.
De kille grijns op zijn verstarde tronie
-zo grimmig en zo peinzend als altijd-
drijft nu gerimpeld in een waterplas


Maar morgen kneed ik mij een nieuwe man
uit vette klei, boetseer een brede borst
en van die strak gemodelleerde billen,
geef hem een vuren hart en latex armen.


Een gladgeschuurde kop, gewelfde mond
die me niet tart en ogen half geloken.
Complexloos staat hij hier de man te wezen.
Hoe luchtig is zijn lichaamstaal, een weelde!


Mijn lijf verlangt naar hem, maar wat een shock,
opeens, is mijn gedroomde man verdwenen.

Schrijver: Hanny van Alphen, 15 februari 2016


Geplaatst in de categorie: mannen

3.2 met 6 stemmen aantal keer bekeken 416

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
Ralameimaar
Datum:
10 maart 2016
vlg mij komt hij terug! vooral nadat je hem zo zelf gekneed hebt, hij bestaat wel, nu nog de inborst!!
Naam:
Hanny van Alphen
Datum:
17 februari 2016
Pssst....Geraardt. Ik weet wel dat de ideale man niet bestaat hoor.
Maar ik blijf doodleuk proberen of ik er één kan kneden.
Naam:
geeraardt
Datum:
17 februari 2016
Leuk geprobeerd.
PS: de ideale man bestaat niet.
So keep on dreaming...
Naam:
Ton Hettema
Datum:
15 februari 2016
da's 'n verdraaid kunstig gekneed versje, dierbare Hanny
met aardig wat waarheid geboetseerd
met ingetogen humor als specie
en op mysterieuze wijze niet-rijmend alsof het rijmt...
prachtig gedaan

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)