Alle inzendingen van Henk

In tegenstelling tot Holland Met zijn zakelijke georakel Geloofde Vincent van Gogh In moederlijkheid en mirakels Aan de bedrand veertig dagen Bij een verbrande man uit de mijnen Zat hij in navolging van de Heiland Zorgdragend voor diens medicijnen "Zag je hem met de littekenhalen Als een Lazarus wonderdadig monter Opgewekt de schacht…

Doorheen de Sinjorenstad Over een voltapijt van sneeuw Beloofde het met de stilgeborene Tevoren aan een bloedige eeuw Bepaald geen sappige dag te worden Toog hij een cafeeke naar binnen Om met de gerimpelde schrielkip in een tas Maar niet instant te hoeven beginnen Zich van zijn overschot te ontdoen Op het kerkhof in zak en as Waarna het…

Daar herinnert een woning In het Nijmegen van weleer Wegens hun hall of fame bekroning Zich de Rozemarijnstraat nog een keer Waar een stille kracht betrachtte Dat Eugenie er zo nodig weg wou Gezien ze zich tweederangs achtte Met echtgenoot en loten in de hoogbouw Zoals ze insgelijks ons Insulinde Waar Jan in big bands musiceerde De rug…

Driest briesen de straalmotoren en zijzelf De uitverkoren matadoren van de Elf Rikketikkend tot de kritieke spurtrit Ontkluisterd wordt voor de afknal En na het "moment supreme" beslist Krijt in de cockpit tegen het drietal Doorheen de ether een radiostem vergewist: "Apollo,jullie hebben het gemist!" De hotemetoten op Nasa's gastenlijst…

Is dit de wereld van fysiek strijdend om tijdelijke zaken die middels dienen van repliek slechts ego’s laat blaken? Met zelfingenomenheid trekkende naar het front Goede bedoelingen ten spijt ontsteken wij het lont. Zo klinkt de duizendklapper herhaalt zich alsmaar rapper zijn gillende keukenmeiden niet meer te vermijden. Dat raakt…

Zij bestaan onstoffelijk Een bandopname repeteert de doden Als straatnamen van de stad En op schoot mijn brabbelende schat Die in een tram langs dit verleden scheert Mijn onbevangen dame Daar komt alweer een stop Reizigers rond de klaproos schieten op Slaan haar vertederd gade Zij zelf heeft helemaal niets in de gaten Sommigen denken…

Onze lieve veldheer van Betondorp Met op een worp van steen zijn kerk als stadion In welk buurtje hij de bletter te pletter werken kon Binnen de perken van een Amsterdamse School Maar waar heb die apekool voor nodig? Wees klagelijk een dame het ballen van de knapen Op hun dagelijks veels te grof maken terecht En stond de gehaaide Godsknecht…

Laten we aan het einde van het seizoen Artis Natura Magister nog eens aandoen Ons goed fatsoen gewis van zijn eer ontdaan Ten overstaan der mispuntige apenrots Slaan we knotsgek de papagaaienlaan op Prietpraat nabouwend en verrek! Hobbelt daar niet die vogelvrije Van Gogh Met klapgomkauwende drommel om zijn nek? "Hallo Beo" wauwelt Theo gedistingeerd…

Daas van de reuring in de negorij Waar salarissen de dienst uitmaakten en tijdschemas En ook Jo in haar pastorie droeg er toe bij "Is er dan geen risico aan verbonden?" vroeg ze "Je verwedt je leven!" Of verraden voor het eskader Ontpopte de genese zich in de bossen om een moord? Aan zijn vader's fusilade refererend Zette hij die bij…

Op een steenworp afstand in het ziekenhuis met glinsterende ogen door de morfine en verzoening met het aanstaande sterven ligt mijn vader in zijn laatste bed hij herkent me na enige twijfel na afwezigheid van meer dan vijftien jaar verschijnt er een glimlach op zijn gezicht hij kan niet meer in zijn rolstoel de krachten nemen af, een aflopende…

Allegaren van ontuig komen ontuchtig bloedspillen Omdat ze een Gouden Horde herwerken willen Alle perken te buiten gaand en caustisch Ledigen ze oereeuwig in het onvulbaar Faustisch vat Aan onze klompen voelen we de goesting in de harem Hostiele hellebaarden zo verwoestend als wat Vellen op ons smulpapend kruisvaren Fossiele Turkooise kromzwaarden…

De loef op het eiland Aan de kim reeds in zicht gekant krijgt de golven er bovenop Trekken thuis tegen de hamerende kop Wat een zwalpend afleggen opeens betekent Per strekkende meter van gezwoeg Want nagenoeg niet gerekend Was op windstreken voor de boeg En de stuurman's verbale granaten Die derhalve gramstorig exploderen In een duizend…

Daar doemt met zeebries door ons blond Weer het allereerste pand op na de pond Zet ons op grond van strand onthaalt Tegen kost en zwart betaalt Spitze en ik Instructies zijn de garage Eerst een verse rode lik Waarna vakkundig in de lak De zeegebleekte ramen En het houtwerk van het dak En na het kwijten van de taak Vermaken wij snaken…

Vanaf het balkon Ziet hij's nachts dat Een atlas zonder rubicon Haar evenbeeld de stad omvat En in die duizelingwekkende ruimte Haaks tussen hoge bomen door Opeens een pluim van licht Verluidt zijn gunstig omen Een vluchtig sterrenspoor Net zo snel uit het vizier Als was haar komen Verbeidt de wens…

Hij die als een gedreven boei Wars door de schimmige ondergroei Van ons bliksemschichtig bestaan Zijn pantergang is gegaan Wiens dwarse vlerken zich ontvouwden Tot een zinslijpend gevaarte Van vliesvleugelig aangrijpende Verlichtheid en klaarte Hij de introspectieve extravert Eigenhandig, gevoelig en ad rem Die krachtens zijn bronstig…

Ineens heeft alles weer zin zeiden zacht Lippen lijzig zwijmelend in zijn oor En gingen voor zijn levensdoel door Toen hij ze zoende op een nacht Omdat een gevoel van zomerzotheid Hem drogeerde met een zoele waas Hartstochtelijk over zijn wilskracht de baas Als door een toverspreuk geleid Dook hij haar balzaal naar binnen En bracht zoals…

Hij zag het Al Sham van Jasmijn En fontijnen wijken voor steenhopen Voorspelde elkaar bekijvende steden Heenlopen onder een ware barrage Zoals lang geleden Israël en Judea In ravage deden verstommen Wee het gelag dat deze Levantijnen Met hun belastende bagage Nu in stoetsgewijs vlieden van drommen Tot gelijkelijke verstrooiing dwingt…

Ook al schijnt de zon vandaag geen wolkje aan de lucht, dan is het nog maar de vraag of er niet iemand de dag verzucht. Het is niet altijd wat het lijkt misschien vriest het wel in harten, al hebben jij en ik vlinders in de buik er kampen mensen met smarten. Aan de duistere kant van deze dag in de schaduw van een leven heb ik de wens…

Het is vandaag een dag die ademt in haar sfeer herinnert aan de lach een glimlach van weleer De dagen zijn verstreken in het ritme van de tijd wat na de laatste tikken haar ter rusten leidt Vergeten doen we niet natuurlijk is er verdriet maar ook dankbaarheid voor de nu afgelopen tijd…

Jouw stem klinkt zuiver in mijn hart Jij bent mijn muze mijn geheime liefde niemand die ik eerder zo beliefde Jij straalt warmte fijner dan zonnestralen bereikt mijn gevoel in nachtelijke verhalen Jij bent het licht van de mooiste dag Ik geniet van jouw fluisterende lach Het is jouw zachte bries die mij vervoert Jouw zoen die…

Daar waar de zee kust rollebollend op haar strand geeft hij verkoeling…

Ontloop de dans Volg de signalen Trek een streep Bepaal je grens Zoek een doel Dat je kunt halen Vervul je droom En leef je wens Ontzie het risico Van zwakke schakels Van valkuilen Vals sentiment Dubbele agenda's Tegenstrijdige belangen Ontwijk het pad Dat je niet kent Wees niet bang Te kunnen falen Ga er voor Met heel je hart Wees…

Amsterdam; Cordova van het noorden Voortvarende stad op overzeese oorden Odessa aan het vrijgevochten IJ Hier leefden Mozes' zonen blij! Plek waar dorstigen naar kennis Zich lezend konden laven Mokum; stek van stennis Hebreeuwse haven! Holland kwistig nering drijvend Heeft zich door hun toedoen blijvend Tot welvarendheid verrijkt Maar…

Bar het verleden en de historie boos Wat vonkt er in de tondeldoos? Het haatvuur van de opgestookte norm En Silberbaur in zijn uniform conform Ogenschijnlijk door de naald van Van Maaren Sponnen zij op de valreep hun laatste garen Echter Heer wat heeft het hen gespeten Zij hadden de maat zo nauw niet gemeten Gestrikt voor het stroppen met…

We gingen eens naar Wallis Waar gebergte heel hoog het geval is Op weg naar wat weken leken van vertier Staken we volgestouwd van wal In onze rode Renault vier Duitsland door via een voorspoedige weg Afgelegd met gelukkig geen pech Konden we onze schik niet op Van doorzijpert stukje laagland Naar een hemelshoge top Mam had aan alles lopen…

Ongenadig dreven zij de spot Waardoor schietgragen verklaarden Wie er boeten moest voor het schofferen van God En de wraaklust der dweepzuchtige baarden Maar al trekken pistolen ruw van leer De pen is niet schuw en stelt zich sluw te weer Brengt iets haar inkt tot woelig bedaren? Zie millioenen extra exemplaren! Dit gaat over vertekeningen…

Zien ze niet Wat ze aan het doen zijn Zo maak je iemand Gewoon kapot Men let op jou Op al jouw stappen Het maakt onzeker Je voelt je rot Nooit eens gewoon Een complimentje Geen pep-praatje Of bemoedigend woord In plaats daarvan Vallen over kleine fouten Lullige dingen Randzaken Waar niemand zich aan stoort Maar weet wel Dat sneue volk…

Dank je wel lieverd Jij was mijn moeder ik was jouw kind Je hebt me geknuffeld en bemind liefdevol gedragen mij dat laten voelen al de dagen Onze tijd is nu voorbij het was altijd goed tussen jou en mij Tot ons laatste samenzijn was het telkens fijn al hebben we elkaar nu los moeten laten en zal ik alleen in mijn hart nog met je…

Zij die zoveel leven bracht op Internet is heengegaan zonder ons te verlaten want wat zij achterlaat is blijvend gedachten, emoties, verbondenheid in de hemelse tuin van mijn onderbewustzijn bloeien de mooiste bloemen eeuwig voor Fairouz.…

waar de ziel in jou lacht schitterende oogjes activeert daar is het geluk van eerste orde echt wel aangemeerd Zolang het gelaat nog helemaal geen rimpels trekt Is de diepzee onbevaren de zee van tijd ligt voor je, uitgestrekt Ervaren, niet alleen voor anker flaneren langs de kust maar op reis voor jouw avonturen maken je zelf bewust…