inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 66.956):

Dies Irae

Als de broer onverhoopt
Van zijn geliefde familie gestroopt
Tot een verdwijnende stip wordt
En in de vergetelheid stort

En snode sujetten en viswijven
Vingerwijzend de joden de schuld aanwrijven
Verguldt met de tot in de puntjes uitgevoerde wetten
Waarmee soldaten hatelijk hun een hak zetten

Ziet zijn zus ineens aan zijn rug als hij wegloopt
Hoezeer hij op haar lijkt en dat ze alleen maar hoopt
Ooit weer voor altijd samen te zullen zijn
En rijzen haar haren te berge van pijn

Met de door een amechtige moeder
Er inderhaast nog ingevouwen vlechten
Toen het laatste oordeel begon
Op een overvol perron


Zie ook: http://henkjonkerafrica.yolasite.com

Schrijver: Henk Jonker, 4 maart 2019


Geplaatst in de categorie: oorlog

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 101

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)