Alle inzendingen van Hugo

Blikvanger & spel van de maand Waarom met minder genoegen nemen? Terwijl je surft als het geld mag kosten Geen grijze muis met een reukje in de lucht De perfecte dubbel bij aankoop Ik denk via de breedbandverbinding De slimste koop krijgt een broertje Rond de nek; sympathieke eenvoud Niemand hoeft je de weg te wijzen Voor elke truc een eigen…

Voor het bloeden het elfde gebod Tot zijn eigen glorie En die van zijn redelijke schepselen Vitaal is een religie Is meetbaar Wie je vandaag ook bent Zo is het weinig voor woorden Voor de rauwe werkelijkheid Als drijfzand, alles wordt draagbaar We weten waar we op afstevenen De ergste vernedering in bekwame handen…

Vooruitblik Simpel gebleven Volledig Onder te dompelen Ik wou het absoluut begrijpen Bidprentje zonder charisma 'Ik geef je een roosje, mijn Roosje' zong Conny Van Den Bosch Onmiddellijk opnieuw opdraven Je zal het maar hebben Vuur in de vingers Middelmatig België in A groot Tot hij erin verschijnt…

Te grazen genomen De toestand is kritiek Maar helaas blijft het een spiegelspel Een sociaal pretpark Te vervangen door zichzelf Een bezoek aan het kritische geweten Wie neemt straks de kroon over Hou toch je muil, gek Met een gebalde vuist in mainstream…

Staatsieportret in zwart-wit Verscheurd, regel nummer vijf Voor wie het graag heeft Met fikse korting tegen elke prijs Op hun best…

Eindelijk klaar… absoluut jezelf En kan altijd; lef Ja, ik wil De eerste bevrediging maakt de grootste indruk Ook goeiemorgen Meer zou misschien teveel zijn Om verder te rijden dan voorzien Maar nu even niet Verlaat verdriet…

Eentje voor elke spier Heimwee naar de magische wereld Een conventie van de moderne consument Hij probeert maar wat Wie zult u zijn de komende vierentwintig uur Voor elk wat wils Met een rietje een zinnenstrelend genot De wereld vanachter de wil om te winnen Op de stof die je zelf kiest Meedogenloos warm naar buiten Voor alle seizoenen Een…

Bestaat dat wel? Voor elkaar gemaakt Een schaars goed De smaak is daar, dat is zijn kracht Grenzeloos op de trein Sneller op dan je denkt De hete adem met gaten Sommigen volgen spreidoefeningen Kop op als het om u gaat Het beste moet nog komen Kom binnen en ontdek Stel je voor dat er geen jaloezie zou zijn Waar je geen verweer meer hebt…

Betrapt Steekt de vinger op Het ergste voorbeeld Tijd voor wat er ook gebeurt De kleine prins van piekeren en valleien Sommige dingen werken Het zijn de waarden Een druppel op een hete plaat Dat kan, nu ook met denken Beschaamd en verlaten In de put, in de open lucht Met dank aan gewone mensen En perverte intellectuelen Als joker Zonder…

Zo'n zomer Meer dan zomaar een feest aan het kanaal Koninklijke bloemen van de maand Een schoonheid ontwaakt Terwijl anderzijds de ongerepte wilde natuur nooit ver weg is Waarom genoegen nemen met goed Eeuwige kunst, algauw versteld van het ritme De vurige verleidster De verleiding is groot om je te laten meeslepen Met elk hun eigen karakter…

Omdat het hart in goede handen is Altijd dichtbij Die éne altijd opnieuw Wat wordt dit saai, denk je niet na Van kleine angsten gegijzeld Voor jou een vraag; voor mij een weet Brave borst in een wervelwind Ik, in verwarring…

Brullende muizen versus vijf miljoen 't Is precies zijn vader Een regelmatigheidscriterium Het vel van de blijde intrede Het primaat sijpelt overal door Alles in één Alles vloeit in en over elkaar Welkom in mijn duisternis Het gevecht met de tijd Vermoeiend werk op zoek naar orde Niet iedereen zal lachen; hypocrisie…

Feest! Heisa trakteert een hoop vers bloed Neen, serieus Ik lach niet groot genoeg Serie met bubbels Geen nood, opgelost met je ogen Waar we naar uitkijken Ik kan slechts liegen tegen mezelf Al gaat het sindsdien merkbaar beter Deze keer hangen de groepen Wel zeer goed aan elkaar en verder Een mooie bloemlezing van over de plas Dicht bij…

Absoluut het jaar nul Bindkracht tien Zilt als de zee als ze piepen Als het ook beter kan Eelt op het geheugen Voor je een stap buiten zet Voor het moment heet van de naald Dan een vrouw Klaar voor een frisse wind Flegma voor thuiskomen…

Urenlang op de lippen In een flesje zonder haast En voor jou: uit de kast Uitzonderlijk binnen handbereik Hartstochtelijk veel De spiegel van het plezier Bliksemsnelle doorbraak Nog een vleugje? Afspraak……

Alles behalve de muren Van de hoop; éénmalig en exclusief Kikkerdril de komende vierentwintig uur Echo's noordelijke stijl Het kind draagbaar poëtisch Geknipt om de wereld te ontdekken Vleugels nemen de maat We doen het onszelf aan Van de verbeelding is kind koning Als motor in scène kostbaar verjongd Hou het rauw De winterzon vonkt weer…

Aan het hart lachen van de sluier Dagen van beschimmelde apologie Ik heb een groot daar zit ik wel mee Bleek gespeeld, werkelijk op de tast Had ik het maar allemaal Dat is natuurlijk niet zo De legende in een kind Klaar voor de wereld…

Droom van een vrouw Ah, het verlangen De naïeve overtuiging, kom terug Met een gezicht, stap in, vooruitgalopperen Allesbehalve gewoontjes Helemaal onszelf laten schitteren Verfijnde details in soepel rundsleer Helemaal overstag, hoogstens bijsturen En nu ben ik alleen Hetzelfde grondplan…

Bergen met coyotes en ratelslangen, in het dal de stinkende auto's en in het bed met de twaalf kussens, jij op je rug. Ook jij wordt havelozer, tandelozer, maar vanmiddag niet. alhoewel je al kleurlozer murmelt, al bijziender stommelt uit je bed. Jij, ooit van marmer, ooit met groengespoten haar, je wordt meer en meer opgeslorpt in een verhaal…

Lieve jongen dit is je vader, hoe is het daar op het slagveld? Mag je er zingen? Met je mooie bariton? Pas op voor de paarden daar maar ook voor de vrouwen. Je mag er wel aan nippen maar niet te lang op de lippen. Je krijgt er herpes van. En denk eran, hier bij ons is onze haan ook gestorven door een teveel aan kippen. Ik moet nu sluiten…

De zon is een Antwerpse planeet De aarde houdt op bij de Schelde Cyclonen gaan liggen op de Groenplaats Van alle machtige steden die vallen Valt Antwerpen het laatst Tot op het laatst autochtoon. ------------------------------------------------ uit: 'De Leeuw', in verzamelde gedichten, 2004.…

Ik wil dood Zoals vijfenveertig procent van de Belgen Ik heb niemand 'Omdat je nooit in liefde hebt geïnvesteerd, liefje' Ik begin Ga verder Sodium thiopenthal Zo, je bent bijna buiten westen Dan pancuronium bromide Je longen begeven Dan potassium chloride En je hart houdt op Dat kan ik nooit onthouden ---------------------…

Een slakkenspoor. Meer is er niet om te vertellen dan dat ik langs gekomen ben, een woensdag. Je hoeft jezelf niet te vergeten, men vergeet voor jou. En toch: zo donker als het in mijn varens was, zo wit als ik ooit de zee heb gezien, zo laf als ik stierf en zo vaak kan er niet een geweest zijn. Zag je mij dan niet? Wie hoest? Het is mijn…

Hij zei dat zij zei dat hij zei - En toen, en toen, en toen? Het was in de tijd dat de padden dansten. Het was in het Jaar Zoveel. Met meer voeten in de aarde dan je dromen kan verenigt de verteller nonnen en stieren, hermelijn en geweren, karren en kentauren, en wekt bliksem in de melk. En zet een weerhaak in het vel van wie alleen vermoeden…

Ik heb de wind voelen komen vanwaar de zon ondergaat en waar de nacht begint. Hij heeft mij herinneringen ontnomen. Wat aan mijn voeten lag gekluwend met najaarsdraden verwaait, verstrooid, weggedragen naar onbereikbare oorden. Geen verleden, geen toekomst meer het heden onbepaald onbewust van tijd en eind .…

Parelend glijdt het zweet over de welvingen van je lijf Met je mondhoeken neer kijk je met een afwezige ogen Ritmisch dans je vage passen, zonder enig mededogen Het lijkt je niet te raken of ik ga of dat ik blijf Het feest van zwoelheid: ik kan geen afstand nemen De tinteling in mijn schoot verslaaft mij naar meer Ontkennend genieten van eigen…

Je schaterlach weerklinkt in mijn hoofd Schemerlicht maakt je nog mooier dan mooi Ik bekijk je, gevangen, vanuit mijn kooi Aldoor heb ik ons betere tijden beloofd Even ga je jouw weg en ik volg die van mij Onze weg in het midden vervaagt intussen Het ongeloof is de passie aan het sussen We laten elkaar los, voel: je bent vrij! De stilte…

De golven spoelen rimpelend aan Het water vult de stenen mazen Elk poeltje is weer anders, zie ik Vanaf het bankje van mijn bestaan Mijn handen rusten leeg op het hout Hun groeven tonen mij de diepte De zoete zomer is herinnering Zonder te ruiken, proef ik het zout Op mijn wang welt een traan De kou rilt door iedere spier Laat het water…

Voor dag en dauw, als licht al aanbleekt op het lover. Ga ik op pad. Ik weet wel dat jij op me wacht. Ik trek de bossen door en trek de bergen over. Ik heb te vaak te ver van jou mijn dagen doorgebracht. Ik ga,ik hoor geen geluiden,kijk niet om mij heen. En houd mijn ogen slechts gericht op mijn gedachten. Een onbekende,met gekruisde handen,…

Van op vloedlijn rende ik naar je toe. Stormachtig ging ik in je op, maar ook in jou ten onder, bereikte weer vaste grond op een uitdeinende golf. Nu loop ik naast de vloedlijn en wacht op kerend tij. Ik ruik vertrouwde geuren, proef het zilte op mijn lippen als de wind weer gunstig waait. Morgen wacht ik op de vloedlijn en zie…