Een ruimte van licht

Parelend glijdt het zweet over de welvingen van je lijf
Met je mondhoeken neer kijk je met een afwezige ogen
Ritmisch dans je vage passen, zonder enig mededogen
Het lijkt je niet te raken of ik ga of dat ik blijf

Het feest van zwoelheid: ik kan geen afstand nemen
De tinteling in mijn schoot verslaaft mij naar meer
Ontkennend genieten van eigen genot, merk ik afkeer
Maar mooie woorden omzeilen de groeiende problemen

Je zegent mij met je liefde, ook al raak je me kwijt
Tot je toch jezelf verliest in deze ongelijke strijd

Ik wil het pad af de struiken in naar nog meer avontuur!
Het is écht, écht voor even en niet voor de lange duur

Schreeuwend gekwetst dring je hard mijn wereld binnen
Een koud en leeg welkom is alles dat ik je kan geven
In deze benepen ruimte waar maar één mens kan leven
Vind je een onbekende man die je nooit kunt beminnen

Ik ben er niet altijd: eigenlijk wil ik bij óns zijn
Demonen staan klaar om me met hun klauwen te slepen
De donkere kelder in waar ik door mij wordt begrepen
Je voeten hoor ik stampen op mijn plafond van de pijn

Blijf mij zegenen met je liefde en raak me niet kwijt
Kraak jij de vloer, ik het plafond: een gelijke strijd

In de grote ruimte van licht maken we een nieuw avontuur!
Het is écht, onze eigen échte wereld voor de lange duur

Schrijver: Hugo, 22 januari 2009

hugo1605hotmail.com

Liefde Strijd Avontuur

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 6 stemmen 525