187 resultaten.
EN BIJ HET RIJZEN VAN DE SCHEEMRING LAG
poëzie
4.0 met 21 stemmen 2.559 En bij het rijzen van de scheemring lag
hij in het gras naar de avondlucht te turen;
een afgrond leek de tuin, berghoog de muren,
zwart van klimop met stoffig spinnenrag;
het leek een put, waarin de lichte dag
op ’t donker dreef, vol schimmige figuren;
enkle geluiden van de naaste buren
plonsden als steentjes d’rin: een naam, - een lach.…
Een Feuerzauber, toen.
poëzie
3.0 met 21 stemmen 2.292 IV
Een Feuerzauber, toen. – Hem overwint
Geen helden-Wälsung, zelfs mijn liefde niet:
‘K voel de as nog, die ‘k de nachtstorm waaien liet
Over de heiden, waar zij speelde als kind.
Was ‘t een apotheoze? Of was de wind,
‘T weerlicht, de wereld één schreeuwend verdriet,
Dat in extatische Walkürenritt
De dode zocht, tot waar waanzin begint?…
En 't is alsof, gekazuifeld met statie
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.264 En 't is alsof, gekazuifeld met statie
Van sterrenevels en laaiend met kronen
En goud van geheimzinnige Orionen,
Mijn Zelf's gedachten staan in kontemplatie;
En 't is of 'k, ongeboren, sinds aeonen
Vergodlijkt tot drieëen'ge konstellatie
Van zaligheid en trots en adoratie,
In 't wereldcentrum 't eeuwig Zelf zag tronen;
En 't is alsof…
En als de storm 't zwiepende weefgetouw
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.757 En als de storm 't zwiepende weefgetouw
Vastmokert op nachtlijke vastelanden,
En wereldzeeën blauw en goud doet branden
Onder zijn spoel, een streep van goud en blauw,
En dan voor de ingang van cyklopenbouw,
Een berg elk rotsblok met duiz'lende wanden,
Tot groet aan morgenzon met trotse handen
Zijn regenboog zich omsjerpt, hel op grauw -…
En als de zon voor de uittocht uit haar zaal
poëzie
4.0 met 9 stemmen 1.452 En als de zon voor de uittocht uit haar zaal
Zich peinzend-artistiek staat te draperen,
Of zo -, Of zo -, en groenig irizeren
De feeërieke zomen van haar shawl,
En ongeduldig de avondster 't portaal
Ingluurt, of 't nog niet klaar is, dat proberen,
Hoe 't grootst effekt zal zijn van mooie kleren,
En maar vast waagt zijn blauwfonk'lend signaal…
En golvend in mijn Brahman, diep en koel
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.107 En golvend in mijn Brahman, diep en koel,
Zal 'k naar Zijn wet ons beider glorie eren,
En, noctiluca, vroom fosforesceren
Met vonken kunst en eeuwigheidsgevoel;
En slaat smartelijk mij Zijn golfgewoel,
Ik weet: de schok zal zich tot vlam verkeren;
Tot trots in Brahman zal dat vuur verteren,
Wat bleef van angst om Noodzaak zonder Doel.
Want…
En nu 'k mijn mensenleed
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.502 En nu 'k mijn mensenleed heb weggeschreid,
En weer, en weer, en weer - nu 'leer ik rijzen
Uit slik van werelddwarrel met gepeizen',
En 'k zie, 't was alles hoogste Werklijkheid.
Zo wil ik dan, genezen voor altijd,
Mij zalig om mijn grootste droefheid prijzen,
Die aan 't verganklijk Ik het Zelf kwam wijzen
In vergezicht op de een'ge Wezenheid…
En nu 'k mijn mensenleed heb weggeschreid
poëzie
3.0 met 24 stemmen 2.255 En nu 'k mijn mensenleed heb weggeschreid,
En weer, en weer, en weer - nu 'leer ik rijzen
Uit slik van werelddwarrel met gepeizen',
En 'k zie, 't was alles hoogste Werklijkheid.
Zo wil ik dan, genezen voor altijd,
Mij zalig om mijn grootste droefheid prijzen,
Die aan 't verganklijk Ik het Zelf kwam wijzen
In vergezicht op de een'ge Wezenheid…
Er zit een schim, wanneer we als vroeger praten
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.122 Er zit een schim, wanneer we als vroeger praten.
Hij ziet ons aan; wij doen, als zien we hem niet;
En de een kijkt steels naar de and're, of hij hem ziet,
En de ander antwoordt met niet-merken-laten:
We horen 't, als hij zwijgt hoe we eenmaal zaten,
Net zo, maar anders; en verwond'ring schiet
IJl door ons heen, hoe mensen ooit 't verdriet…
Fel wou, niet mocht, niet kon, toch moest hij 't uiten
poëzie
4.0 met 12 stemmen 1.395 Fel wou, niet mocht, niet kon, toch moest hij 't uiten,
* Midas' barbier, Midas' beschaamd verdriet:
Hij groef een afgrond ver van 't stadsgebied,
En borg 't geheim onder een berg van kluiten.
En gluips kroop uit de duisternis naar buiten
'T bedrijvig knikkend, gniff'lend, gich'lend riet,
Dat aan blij boodschappende wind verried,
'…
Felgeel van brem lag, rond, op grijze heiden
poëzie
3.0 met 19 stemmen 2.309 Felgeel van brem lag, rond, op grijze heiden
De zonn’ge heuvel, opgaande aardse zon,
Waarom, bolvormig, op de horizon
Zich werelden van wolken samenrijden.
Scheef, aan weerskant, streefde een bloedbeuke-allee,
Doorschijnend rood de apart zichtbare blad’ren:
De gele punt wachtte op het wachtend nad’ren,
Maar, roodgestippeld, bleef niet-af de…
Geen maaksel was 't van sterfelijke hand
poëzie
4.0 met 11 stemmen 1.973 Geen maaksel was 't van sterfelijke hand:
Wetenschap zelf, metalen integraal,
Met vlammenkrans en gil van zegepraal,
Stormde de trein door avondheideland:
Eerst verre wolk van vuur en rook en zand,
Afstekend tegen westelijk opaal -
Voorbijgedonderd is de orkaan van staal,
En steekt in 't oost de horizon in brand.
En over 't oude land…
Gemakklijk lig ik in mijn leuningstoel
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.873 Gemakk'lijk lig ik in mijn leuningstoel
naast 't rode pluche van zonnig tafelkleed;
Plancks quantenleer zou 'k lezen, maar 'k vergeet
van mijn hier-zijn 't hoogst wetenschpp'lijk doel:
want 'k zie een tulpenveld, vol gekrioel
van lichte en donkre vlammen; eer ik 't weet,
silhouetteert mijn hand een haas, die eet
met mumm'lend mondje…
God zou de ziel vergodlijken door smart
poëzie
4.0 met 13 stemmen 1.339 God zou de ziel vergodlijken door smart?
Die dàt zei, was een spotter of een gek:
Wie wast 't onreine blank met klev'rig pek,
En bleekt met nacht 't diep ingezogen zwart?
Neen, smart veredelt niemand: smart verhardt.
Stinkende mestvlieg werd ik, die op drek
Aas van het gore en vunzige, en bevlek
Met vuile spot 't mooiste van 't mensenhart…
Golfstroom
poëzie
3.0 met 18 stemmen 2.172 I
Waar zonnedagen tot koralen stollen,
En vlijt van vroom-geduld'ge madreporen*
Bouwt, rood in 't blauw, toren naast holle toren,
De ontzaggelijke bekers van de atollen*,
En, eb en vloed van steeds nieuwe trezoren*,
Door 't licht vloeibare paarls*, de golven rollen,
En spieg'ling van nachtlijke wereldbollen
In 't groene vuur van de…
Golfstroom
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.082 II
Er is een poort - Twee kapen van koraal
Zuilen omhoog: welvende bliksem spant
Van top naar top zijn roodgetakte brand,
Plots'ling koraal zelf, groeiend, straal na straal:
Dat is de Lichtpoort Equatoriaal;
Vlammende wonderboom aan elke kant
En tovergroei van bliksem-slingerplant
Strepen met rood het zeevlak, blauw als staal.
Door die…
Golfstroom
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.112 III
In grandioos gracelijk evenwicht
Zwenkt de aarde om 't eindpunt van haar winterbaan;
En, blauwgroen-fosferende karavaan,
Trekt voort de Golfstroom, naar de pool gericht;
En de optocht van zijn golven zie ik gaan
Diep onder vlaggen van koralig licht;
'K zie hoe, rechtlijn'ge zomerdag, hij ligt
Op grensloos vlak van nachtlijke oceaan.…
Groteske kunstenmaker, opgestegen
poëzie
3.0 met 15 stemmen 1.915 Groteske kunstenmaker, opgestegen
In 't cirkus Wetenschap naar slappe draad
Van logika, danst ijv'rig en kordaat
De mensengeest om Waarheids liefdezegen;
En, gracelijk jonglerend akrobaat,
Houdt hij aan puntige apperceptiedegen
Het kennisfruit, het voze, aaneengeregen,
Of zich Haar sterrentrots verbidden laat.
Telkens in lege wanhoop neergezogen…
Grottenpaleis van nachtlijke Sibulle
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.372 Grottenpaleis van nachtlijke Sibulle
Stond zwart voor 't oosten; fakkelvlammen deden
Flikk'ringen vliegen langs scherpkant'ge treden
Van trap in plots'ling blauwe vestibule.
En zichtbaar achter transparante tule,
Die van 't terras fosferde naar beneden,
Wezenloos, groenig wit kwam aangegleden
De maan, bewusteloze somnambule;
En stond…
Het hele landschap heeft de zon vertaald
poëzie
3.0 met 17 stemmen 1.673 Het hele landschap heeft de zon vertaald:
'T aardappelveld in niet hoog artistiek,
Maar deg'lijk proza; kleurige lyriek
Geef 't koornland in een stijl, die vlamt en straalt;
Episch in vorm, in kleur, in klank, verhaalt
De eik van zijn zonneheros in epiek;
De populieren zoeken 't in tragiek,
Hoe op 't geen hoogstreeft, 't noodlot bliksemstraalt…
Het teerste, door schaamacht'ge scherts verzwegen
poëzie
3.0 met 20 stemmen 1.971 Het teerste, door schaamacht'ge scherts verzwegen,
Het diepste, dat in half ontveinsde daad
Zich buiten waagt, half bang dat 't zich verraadt,
Half hopend, trots in enen en verlegen;
'T heiligste, dat langs laat begrepen wegen
Mijn ziel opvoerde tot haar hoogste staat,
Had ik aan sterke herinn'ring's gouden draad
Tot diadeem voor één…
Hij ligt er nog, de steen
poëzie
3.0 met 9 stemmen 906 Hij ligt er nog, de steen: een jaar geleden
Heb 'k zelf hem daar gelegd; en ik herken
Heel goed de plek, vlak naast die scheve den,
Waar 't zandpad, wit, loopt naar de hei beneden.
'K dacht vaag: Wat 'k doe, lijkt op wat Pharao's deden;
Eenzelfde ontzetting vroeg in mij en hen:
Alles vergaat: ben ik niet, die ik ben,
En was en blijven…
Hij ligt er nog, de steen
poëzie
5.0 met 2 stemmen 709 Hij ligt er nog, de steen: een jaar geleden
Heb 'k zelf hem daar gelegd; en ik herken
Heel goed de plek, vlak naast die scheve den,
Waar 't zandpad, wit, loopt naar de hei beneden.
'k Dacht vaag: Wat 'k doe, lijkt op wat Farao's deden;
Eenzelfde ontzetting vroeg in mij en hen:
Alles vergaat: ben ik niet, die ik ben,
En was en blijven zal in…
Hij wil gaan liggen, uitblazen een poos
poëzie
4.0 met 2 stemmen 611 Zomer
3.
Hij wil gaan liggen, uitblazen een poos,
En hangt smaakvol in evenwijd'ge bogen
Zijn dweilen uit, om onderwijl te drogen,
Rood, geel, groen, blauw van verf en bloed en roos;
Op 't tekenvuil in 't oosten gooit hij boos
De kop'ren kam, nu helemaal verbogen. -
Pet-blauw, knoop-geel, stuiptrekkend vastgezogen
Veel buit aan…
Hoog op de kaap
poëzie
4.0 met 17 stemmen 1.898 Hoog op de kaap, waar zich te pletter stoot
De storm, staat 't kustlicht; en zijn rondblik glijdt
Ontzaglijk over zwarte oneindigheid,
Vol hoorbaar hunk'rende, onzichtbare dood -
Een heerser, wiens rustige zekerheid
Tegen zijn gunsteling, de verre boot,
Dwars door kanonnades uit wolkenvloot
Schertsend knipoogt om hun vergeefse strijd.…
IJl ligt de wilgenschaduw op de wei
poëzie
4.0 met 6 stemmen 690 IJl ligt de wilgenschaduw op de wei;
Het slootje-in plonst, lichtgroene boog, een kikker;
Over het riet beweegt zich blauw geflikker,
Wanneer de wind zijn wimpels schuift op zij.
In 't gras bij 't water, naast de wilgenrij,
Speelt een blond jochie ernstig met een knikker;
Wegjaagt in 't bongerdje een vogelverschrikker
De Zondagsstilte over…
IJl ligt de wilgenschaduw op de wei
poëzie
3.0 met 14 stemmen 1.235 IJl ligt de wilgenschaduw op de wei;
Het slootje-in plonst, lichtgroene boog, een kikker;
Over het riet beweegt zich blauw geflikker,
Wanneer de wind zijn wimpels schuift op zij.
In 't gras bij 't water, naast de wilgenrij,
Speelt een blond jochie ernstig met een knikker;
Wegjaagt in 't bongerdje een vogelverschrikker
De Zondagsstilte over…
IJlende trein schijnt, trillend, stil te staan
poëzie
2.0 met 12 stemmen 1.275 IJlende trein schijnt, trillend, stil te staan,
En 't is, terwijl ik kijk droom'rig door 't glas,
Of heel de wereld machtig stelsel was
Van reuz'ge rad'ren, die onhoorbaar gaan,
Met blauw-saffieren velgen, plas naast plas,
En smal-smaragden spaken, laan naast laan,
En brede, gouden spaken, graan naast graan,
Went'lend om verre toren, rustende…
Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven
poëzie
4.0 met 27 stemmen 2.270 Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven,
Ik zelf ben de Profeten, ben de Wet;
Ik heb geen Christus nodig, die mij redt;
Mij hoeft geen God mijn zonden te vergeven:
Vergeven wil ik Hem, die heeft geweven
Van goed en kwaad 't verraderlijke net,
En, Kruisspin, Zijn vergift'ge scharen zet
In de angst'ge ziel, ondanks haar spart'lend beven.…
Ik ben geen wereldmacht, die loont en straft
poëzie
4.0 met 21 stemmen 1.297 Ik ben geen wereldmacht, die loont en straft;
Mijn eigen Doper, maak 'k mijn paden recht;
Ik leer: Wie zijn geluk in liefde legt,
Vergaat; weg spoelt de tijd hem, vlucht'ge haft.
Wat Lenau's Faust tegen Mephisto zegt:
'Zu schwarz und bang, als dasz ich wesenhaft,
Bin ich ein Traum, entflatternd deiner Haft',
Dat Godsbesef heb 'k voor…