1957 resultaten.
als ik je redden zou
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 55 als ik jou redden zou
uit een brandend
huis een vastgevaren
schip je redden zou
van de jankende hond
in zijn veel te kleine hok
van verdrinking of
bloedzuigende dazen
en dwazen als ik jou redden
zou uit een ivoren toren
maakt me dat tot je
bevrijder of zal ik
je bezetter zijn als
ik jou redden zou…
lege zee
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 79 de windgeesten sliepen
van zonsopgang tot
schemering een
diepe lange slaap
Hypnos beval zijn zoon:
sus ze met deinende
dromen opdat ze
hun razernij vergeten
geen zee ging ooit ten
onder aan verlies of
van verdriet de lege
zee bracht alles samen…
anders dan je verwacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 111 we sprokkelen
woorden bijeen
ze zullen
zeker wegwaaien
geen keuze
zonder verlies
we laten los
we houden vast
laverend op de
dunne draad
van verbreken
naar verbinden
alles gaat goed
we zijn er tot
we arriveren bij
alweer een dichte deur
we zijn er
helemaal niet
alles komt altijd
anders dan je verwacht…
het schone
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 onder de
grijze lucht
van de stad
voorbij
de zwarte
gebouwde
gebergten
het kerkhof
gras
overwoekert
een eenzaam
kruis als een
goddelijke
ingreep daalde
hier een
regen van
gloeiend lood
neer
het schone
schemert in
het verval…
de vlucht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 112 wat trek je
uit de kast
om naar de
maan te gaan?
een helderwit
astronautenpak
met coating
dan maar?
als het grijze
maangruis aan je
kleeft als je in die
rulle bodem boort
een maanlanding
is hartstikke
moeilijk bijna niet
te doen overigens
vlieg over wit
pakijs en
blauw zeewater
terug
naar huis
doe alles nu
maar…
nagelaten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 200 ver terug in de tijd
liet jij je brieven na
zijn het impressies
van jouw binnenruimte
een onverwachte diepte
in wie je eigenlijk was
lees ik je waanzin het diepe
litteken verzonken in je huid
jij schreef de brieven
wie ben jij dan
het onmiskenbare handschrift
zet aarzelingen in draf
voor lange tijd maak ik
jouw brieven zoek…
gebleven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 58 het moeras
tussen land en water
waar je wieg
geen grond vond
om te bestaan aan
de korsterige oever
hoorde je de zuigende
tijd het nachtelijk
kikkergezang
liet het onweer je huilen
was je bang voor de
zuchtende wind
moerasruiters
verborgen je
kleine lichaam
met gesloten ogen
de drassige bodem
zou je bewaren
je kermde…
verdwenen dagen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 72 ik verdwaalde
toen iemand
een ladder
voor het raam
van vroeger zette
de zee werd
donker en
de kou sneed
als een schaar
door mijn lijf
ik verdwaalde
toen ik naar de
lege hemel keek
en liedjes van lange
regens hoorde
ik dacht aan
verdwenen dagen
de ladder kon
me gestolen
worden…
horizon
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 50 toen je hart
maatloos klopte
je met je lippen
alle brieven las
jij de lege
hemel vulde
vlammen in
zonnebloemen zag
jouw vingers het licht
konden vangen toen je
een weiland maakte
om te slapen
je met een teveel
aan verlangen
achter de horizon
wilde kijken
toen je zag
dat je daar al was…
glashelder
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 53 we staarden
door het kleine venster
van de tijd
ik zag je bleke schaduw
je vroeg:
hoeveel is alles
maar je wachtte niet op
een brabbelend woord van mij
alles was glashelder
toen jij door het
kleine venster
van de tijd staarde…
samenvloeiing
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 85 op de wand golft
het verstrijken van de tijd
in een weerspiegelend
waterlandschap
verf rolt van boven
naar onder als het
eerste licht rimpelig
geel oranje reflecteert
het panorama groeit
naar de morgen die
meedeint in blauw
groene tinten
het landschap danst en
pronkt met schitteringen
in wit als de zon hoog
aan de hemel staat…
deze plek
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 79 het meisje moe
van de eindeloze herfstwind
sleept de zoom van haar rok
over het lege strand
de hongerige meeuw
krijst met schorre keel
over de open zee
het meisje hoort
het schrapen van lepels
in lege etenspotten
ze ziet sintels
met de schijn van gloed
op deze plek neem je
maar eenmaal afscheid…
de herfst niet
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 95 ik heb me in de
wolken verborgen en
wacht op iemand die
zegt dat hij niet komt
ik heb een hart maar
het kan niet spreken
ik schrijf woorden
in de lucht
één stap slechts tussen
treurigheid en schittering
het is deze herfst
de herfst niet…
kraai op tak
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 73 de vogel vliegt laag aan
met vleugels zwaar van ijs
in een wiekslag vallen duizend
vlokken van de koude takken
in de bladerloze boom krast
de kraai met schorre keel
de pijnboom gaat gebukt
onder zijn herinneringen
kijk hoe diep zijn takken buigen
geen mens die het ziet
alleen de kraai weet
van de diepe nacht…
stenentaal
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 63 niemand weet
wat vooraf ging
voordat je de
worsteling voelde
of was het pijn
overgave misschien?
toen je in het oude
hellingbos verdween
in een boomgaard
een verwilderde wijngaard?
in de zachte omarming
van een moeras misschien
wie beitelt jouw naam
in een glanzende steen?…
een brief van thuis
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 130 rook stijgt roerloos van de dorpen op
de verre nevel daar is waar de mensen wonen
honden blaffen in de diepte van de stegen
uit de hoge moerbeiboom kraait de haan
geen dag geeft je een tweede ochtend
het water wervelt om het fort
een miljoen voor een brief van thuis…
tussen kraters en sterren
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 88 met je voeten in inktzwarte
kraters en je hoofd
tussen sterren wringt de
tijd een diepe barst
hoe lang blijven voeten in
een gif-zwarte mengkom staan
hunkeren harten naar lonkende
dieptes van het heelal
leg hart en ziel op de sterrenkaart
neem de stipjes over
luister met volharding
voel hoe je in de tijd verdwijnt…
uit het zicht zwaaien
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 66 op een bed van ruwe stenen
hoor ik de dreunende zee
op de zandkust slaan
ik heb geen weet van de nacht
als wolken vol verlangen
tijdloos naar de verte scheren
het is om dit verlangen
om dit moment van geluk
dat ik mij geworteld voel
moge de zee zich stilhouden
als is het maar voor even
ik zwaai mijn handen uit het zicht…
thuiskomst
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 95 we kwamen thuis
toen we door het raam
onze flinterdunne
vervlogen dromen
aanschouwden
het schommeltje
vergeefs bungelend
aan een balk
de dode takken
in zompigheid vergaan
een verlaten ploeg
woekerende brandnetels
de vogelkers die brons
kleurt in het ingetogen
herfstlicht
de tamme kastanjes
het zacht haast
sacraal roze
van…
goudsbloem
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 69 trompetmuziek schalt
hartverscheurende corridas
over de begraafplaats
de hemelpoorten gaan open
de geesten van de gestorven
angelitos komen thuis
vanuit zijn tuinstoeltje
gebaart een oude man: méér
leg er méér goudsbloemen op
flor de muerto bloem van de dood
je lijkt op de zon je kleur en
geur wijzen de doden de weg
de weg…
een morgen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 40 op de rand van de slaap
word ik overvallen
ik ga ineens even dood
onverwoestbaar blije
spreeuwen wekken mijn
roerloze oren tot leven
op het vergeelde behang
valt het winterlicht
een deur gaat dicht…
korte schittering
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 119 haar bed de verre
planeet waarin ze met
heldere ogen de randen
van het leven registreert
in haar voltrekt zich
de trage kleine tijd
haar ogen reizen naar de
dwaze wegen die ze ging
van alle winters ter wereld
is deze dieper dan de stilte
hij vindt zijn hart
in de dood
een ijle toon van weemoed
fluistert hoe het gras
de sneeuw…
eindspel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 68 onophoudelijk vraagt
de blinde man of
het al tijd is voor
zijn pijnstillers
helaas meneer
er is niets meer
maar ik vraag of het al
tijd is voor mijn pillen
er is niets over meneer
ze zijn op zoals u en ik
we kwamen alleen
dood gaan we ook alleen
we spelen het eindspel
u ik en alleman
we zijn eenzaam
is het al tijd voor mijn pijnstillers…
oferande 2
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 114 er lopen kinderen naar
de lage zandduin
jonge gezichten gekleurd
met rood pigment
tere hoofden onder de
verschroeiende zon
volgen in trance
de slingerende weg
de angst is meester
de vloedgolf die liefde
ademloos smoort onder
diepe lagen zand
de ultieme offerande loopt
naar de Stille Oceaan
kinderharten verstommen
de hoofden…
offerande (1)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 77 hoe stemt men grillige
goden gunstig hoe
wendt men onheil af?
ritueel van menselijke
wanhoop om de hoogste
machten te behagen
de grootste offerande
een ondenkbare gave
het wreedste geschenk
over het onbevattelijke
sluimert een
vliesdun laagje…
adem
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 60 buiten staat een man
klein en bijna tandeloos
hij zegt: ik adem
ik adem zegt hij
dat kun je altijd zeggen
daarom zeg ik het
niets is nog voorbij
voel me ik adem nog steeds
mijn adem stokt…
niet alles komt goed
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 98 ze bouwt haar
onbreekbare taal
uit stenen
zonder te verdwalen
zweeft ze tussen wijzen
van doen en laten
ongelovigen jaagt ze
in hoge stekelige bomen
haar tong is haar hart
uit stenen
bouwt ze haar
onbreekbare taal
niet alles komt goed
weet Cassandra…
thuiskomen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 116 de dwarrelende spreeuwenwolk
kwettert uit volle borst
speurend naar een magische
nachtelijke slaapplaats
ten slotte de roezemoezende
landing in de kruinen
de roestplaats is gevonden
laatkomers schuiven luidruchtig aan
thuiskomen kost tijd…
van jou naar jou
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 61 het verdriet dat ik vergeten was
is alleen maar stil geworden
roerloos voelt mijn hart de zwaarte
de vergane tijd sluipt verder weg
jij komt steeds dichterbij
ik wandel van boom naar boom
van jou naar jou…
de dood van een kleine leeuwerik (2)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 75 de trommelmaaier
tot de tanden gewapend
vlijmscherpe zaaier
van de jonge dood
verscheurend cyclomonster
hoor het gras schreeuwen
in het open veld
je vleugellamme lijfje
kleine leeuwerik
ongehoord blijft nu
je magistrale zangvlucht
de hoogbejaarde
eiken kijken toe
vanaf een grote hoogte
de stilte erna…