gebleven

het moeras
tussen land en water
waar je wieg
geen grond vond
om te bestaan aan
de korsterige oever

hoorde je de zuigende
tijd het nachtelijk
kikkergezang
liet het onweer je huilen
was je bang voor de
zuchtende wind

moerasruiters
verborgen je
kleine lichaam
met gesloten ogen
de drassige bodem
zou je bewaren

je kermde misschien

nieuw leven na de dood

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 58