nagelaten
ver terug in de tijd
liet jij je brieven na
zijn het impressies
van jouw binnenruimte
een onverwachte diepte
in wie je eigenlijk was
lees ik je waanzin het diepe
litteken verzonken in je huid
jij schreef de brieven
wie ben jij dan
het onmiskenbare handschrift
zet aarzelingen in draf
voor lange tijd maak ik
jouw brieven zoek
soms rust mijn hand
op die grondeloze stapel
zal ik je kunnen lezen
vóór het grote vergeten
wie laat je mij na?
Geplaatst in de categorie: ouders
worsteling 3.0 met 6 stemmen 
198
198
Geef je reactie op deze inzending:
Met name het stellen van vragen zonder vraagteken; de ongewisheid en de dubbele betekenis van 'nalatenschap'...