Alle inzendingen van J

ik zit en wacht op de woorden die niet altijd vanzelf komen jouw herinnering blijft echter als een waterval  mij verkwikken de jaren draaien door en door vergeten wil en wordt jij niet dankzij de woorden die jij reikt door ons jouw hemel te openen…

zomerse tinten - dan die metamorfose naar warme kleuren…

wat ik opgeslagen heb verkreukeld verdrongen onvindbaar gezonken naar de bodem van mijn bestaan het raakt de sterren niet geen storm blaast de beetjes weg over land en water naar een onbeschreven plek…

lieve vriendjes en vriendinnetjes kijk nou toch eens wie er jarig is het is boaz onze kleine grote reus jouw zesde jaardag vieren wij graag met een kroon op onze hoofden veel taart allicht en lekker snoep vanzelf is het soms spannend ook al die nieuwe dingen die jij leert op school en van vrienden daar zo jong nog en toch al zo groot…

in de gouden gloed van de avond als langzaam ook ons leven stilt leidt de weg ons naar de haven waar wij ons thuis beschouwen als daar de nacht de dag eindigt is dit vandaag allemaal zo anders nu het avondrood jou omarmt met transformerend licht en lucht waar zacht de tijd afscheid fluistert wacht jou de boot naar de overkant jouw uur…

ik spioneer gevaar begluur de bedreiging beloer de beroerden ik bespied het onraad observeer de stouten de onverlaten slechterik ik verken en verspied naast onheil het risico ik gluur met mijn ogen of kijkers die staren ik blik zonder verblozen rond mij koekeloerend in het bezit en privé het doen bestuderend volg ik ook het laten van…

of op deze speciale dag nu het regent of de zon schijnt is ons eigenlijk om het even want het blijft jouw jaardag het sluitstuk van het ene jaar als begin van een nieuw jaar wij kunnen onze wens sms'en jou tweeten ook wel misschien of hem in een dansje verpakken om hem dan ook te verzenden via Facebook of anders TikTok maar wij zeggen…

als een bosje bloemen is het leven van alledag met een eigen kleur ook voor iedere nieuwe dag als boodschap of verslag van door jou ervaren passie met felle kleuren bedacht in wit roze of rode rozen naast ook sereen de lelies voor de rust en reinheid of tulpen misschien wel die succes wensen of vieren vermengd met gerbera’s die met vrolijkheid…

jouw verjaardag is een poort een deur naar de toekomst op het kruispunt van jaren waar de laan van herinnering op de weg naar de toekomst met erebogen dat markeert wat jij doet of liever ook laat in de vindtocht van het leven met telkens weer onverwacht het overweldigende avontuur van stoeien met verrassingen die telkens de adem benemen…

rustig liggend in het gemaaide gras hoor ik jou de zomer toeroepend ritselend op blote voeten lopend over de stoppels van de scheerbeurt die fier na het maaien blijven staan kom je loom treuzelend naar me toe tot warm jouw haar in schaduwen valt als fladderende vlinders op mijn gezicht wanneer wij eindeloos in tijd verglijden niets zeggend…

in het theater van jouw volle leven slingerend tussen de vele emoties horend bij het moment in de tijd speel jij altijd liefst jouw eigen rol gelijk een clown zijn masker draagt plooi jij steeds het gezicht in de sfeer die past bij het ogenblikkelijk gevoel van blijheid tot soms vurig verdriet jouw spelend leven van harte vierend dartelen…

zij is een dochter een zus en moeder hij is een zoon een broer en vader enkel en alleen dankzij het onderscheid tussen hij en zij tussen hem en haar dat wij zo graag maken waarom doen wij dit waarom gedragen wij ons zo hij en zij zijn gelijk als eender zij en hij met elk ook uniek een eigen kwaliteit die wij stimuleren met onze verwachtingen…

wie oorlog rechtvaardigt om wat wij geloven willen wie de strijd verheerlijkt over wat wij denken moeten wie het verraad verheerlijkt voor vergroting van de winst wie puur de haat zaaien wil tegen kwetsbaren onder ons slaat een bijl aan de wortels van het menswaardig bestaan wie daarvoor ook nog eens onze kinderen gebruiken wil door ze…

55 jaar geleden alweer begon onder vleugels groeiend van papa mama en de rest het mooie leven van jou je werd door hen onderwezen de les geleerd ook en gelezen om dat later zelf te kunnen doen je zocht en vond de obstakels die bij confrontatie vroeg of laat ook door jou genomen werden in de vindtocht naar de liefde die jij voor het leven…

oorverdovend in de zwoele zomernacht dat stekende geluid…

in gouden zonneschijn straalt het blauw het hemelse blauw waarin jij thuis bent al voel ik telkens weer het gemis ook hier omdat wij van je houden meer dan een droom ben jij ons altijd gebleven omdat in onze harten de liefde voortduren blijft tot tijd ons herenigen zal in stralend hemelsblauw vol gouden zonneschijn…

de tijd die wij hadden was lang niet genoeg voor de eindeloze liefde die ons verbinden blijft foto’s en beelden brengen elke keer als ik naar ze kijk nieuwe herinnering tot leven in steevast lachende tranen aan de overkant van tijd op oevers van eeuwigheid zoek ik naar de antwoorden op de nooit gestelde vragen waar geen antwoorden…

thuisgevers en thuismakers vinden het fijn er te zijn om anderen te versterken eenvoudig en ook gewoon door hen als mens te zien te betrekken en erkennen in voortdurende vindtocht van onmacht naar kracht door met een groot hart steeds praktisch te doen wat werelden openen laat om naar en met elkaar…

mijn koosnaam is roddel ik heb dus geen respect niet voor gewone mensen noch voor de celebraties ik minacht alle reputaties die ik liever ook vermink met mijn ongerechtigheid mijn bijnaam is achterklap ik breek harten vol liefde verpest gelukkige levens met mijn altijd sluwe laster die ik zo graag citeren laat om zo van jan en alleman…

we vormen steeds onszelf om te passen in de wereld die wij ook dan hervormen met wat wij doen of laten om wonderen te realiseren in het zichtbaar onzichtbare dat wij toch menen te delen al is onzichtbaar ook zichtbaar de hang naar onafhankelijkheid die wat gemeenschappelijk is alleen dan ook realiseren laat als dat wat onszelf zijn laat…

tussen de vele mooie foto's aan de muur van herinnering hangt een foto van de haven waar ooit wij herenigd worden In de innig eeuwige omarming van de eindeloze geschiedenis die wij samen maken mochten…

vandaag zeggen wij dag tegen de brugpieper die geen kleine man meer is maar jongeheer en hoewel jij zeker nog geen man bent nu ben jij al wel een heuse puberbas geworden waarvan de ouders steeds weer zoekend zijn naar tips en een handboek voor de begeleiding van wat zij dagelijks aan jou veranderen zien net ook als jouw eigen lijf groeit…

op de grens van het oude capelle het stadse dorpje aan den ijssel waar klaas de kade ooit klinkerde tot waar hij de bermweg bereikt die de weg naar schollevaar kruist stond op de werf van hoogerwaard op de driesprong van deze wegen meer dan vijftig jaar het houvast van de majestueus zwaaiende eik die van wie hem passeren mocht steeds het volle…

als een baken voor de vele reizigers statisch en fier zijn takken zwaaiend zijn wortels ankerend in de aarde groeide hij onwankelbaar ieder jaar droogte storm en regen trotserend mooier en machtig krachtiger weer terwijl zijn fluisterend blad luisterde naar dat wat de jaren hem vertelden over wie er in het heden passeerden wat hun gedroomde…

deze lentedag is de mooiste omdat zij de verjaardag viert van mijn eigenste koningin die mij altijd nog mooier is dan in mei de vele bloemen ons kleurrijkst bloeiend zijn geen diamant in de wereld is kostbaarder nog dan jij als het allermooiste cadeau dat het leven mij vinden laat ik vier jouw passie en bezieling in dat wat jij voor…

met blijdschap strooi je de broodnodige aandacht terwijl je vriendelijk spreekt glimlach jij bemoedigend het gezicht strelend aaiend jouw niet aflatende zorg is groter dat groots voor ieder leven apart tot in kleinste momenten een gebaar van liefde ook in de lastigste uren maakt jij het verschil door zonder onderscheid steeds bijzonder…

oneindig zijn wel de talenten van de onbetaalbare moeders die de tranen poetsen kunnen tot er een glimlach verschijnt om de mond van kinderen grenzeloos is ook het geduld van de moeders als docenten die ons voluit leren te leven door op het juiste moment de beslissende zet te doen volhardend is de verpleging van de moeders als dokteren…

vandaag keert het leven van harte jouw de jaarlijkse bonus weer uit zoete kaarsen branden vlammend de adem van en voor jouw liefde als ruisende oceanen in schelpen die jou de felicitaties fluisteren van alle lieve mensen om jou heen die van jou houden om wie jij bent het universum straalt op deze dag mooier nog dan de goudste zon omdat…

voor jouw jaardag wens ik jou dat als de avond ervan valt jij dan van harte zeggen kunt ik heb heerlijk gelachen weer fijn gedanst ook en gehuild iedereen knuffelend heb ik de zorgen even geparkeerd voor jouw jaardag wens ik jou dat als jij straks dromen gaat met gesloten ogen jij geniet van de schoonheid die jij ziet in al die mensen om…

anders denken dan anderen zonder paal en perk te slaan over geloof hoop en liefde gelijk de kleur van herkomst geeft vrijheid zonder grenzen vriend of partner mogen zijn van de mens om wie jij geeft zonder naar verschil te kijken wat in kunne ons ook varieert brengt vrijheid vol van liefde zonder hinder van beperking een mening opvatten…