Alle inzendingen van J

De dag is gekomen dat mijn benen het begeven Omdat de weg van leven langer is dan ik lopen kan Laat het loslaten jou niet weerhouden De weg naar de einder verder te gaan De dag is gekomen dat mijn longen leeg zijn Omdat de weg van leven een langere adem vraagt Laat het verlies jou niet beletten Want de vaart der volkeren kent geen einde…

in passie verknoopt jongt zich het leven uit heden een toekomst een blijde boodschap die zich weerspiegelt in ouders ogen onder moeders hart rijpt ontwarrend wat zich laat verwachten creëert het ongeboren geluk zich een verbeelding op roze wolken dichten gedachten dromen die grootser dan groots door het echte wonder overtroffen…

elk jaar als lente winter verslaat scheurt de kalender het laatste blaadje die van jouw geboorte dag en maand onthult elk jaar als bloesem ijzel dooit blijken we rijker gezegend met de liefde die jij fonkelt en stralen laat elk jaar als bloem knop verlaat feesten wij het geluk dat jij brengt in de harten en levens die jou ontkiemden…

als beloning voor de lange, koude winter de Ereprijs…

Waarom hebben we hem dan De antiaanbakpan. Ook de vraag Waarom de antiaanbaklaag Komt hiervan. Hoe moet je het dan aanpakken Als je het gerecht kort moet aanbakken ?…

vriendschap groeit zich één ziel in twee lichamen vergroot het geluk verdubbelt vreugden en deelt het verdriet vriendschap geeft afstand ogen stilte een stem is onafscheidelijk een kind - een poes leeuw, hond of kabouter vriendschap biedt houvast aan de eerlijke spiegel die waarheid spreekt uit sympathie en empathie begrip…

vriendschap gelijk kinderen klautert de horden vallend en opstaand roetsjt zij geluk van samen zijn vriendschap grift zich herinnering van ruiterlijke ridderlijkheid die zich klonen laat zoals een paardenbloem haar nootjes blazen laat vriendschap deelt en speelt gunt elkaar de bal ravot zich een stalen ros stift het leven gelijk…

Wil je geest maximale ruimte Of draag je het stempel schizofreen. Ga dan op zoek zou ik haast zeggen Om eigen grenzen te verleggen In de ruimte om je heen. Het bovennatuurlijk Vind je boven, natuurlijk.…

het leven is als reizen in een boek doorheen de bladeren van dat wat al geschreven is een roman ook die je niet weggooien kunt of dichtklappen wilt noch teruggeven aan de uitgever waar de jaren verjaren doet verlangen naar meer ons nieuwsgierig de vingers de bladzijdes omslaan het vervolg van de expeditie de voleinding open nog…

Wat een mooi gezicht Al dat vredige fakkellicht. Als je alle mensen zou vragen Ook zo’n fakkel te willen dragen Komt er vrede in zicht. Door rede Komt vrede.…

aatje beetje ceetje ik laat weleens een scheetje, deetje eetje efje ik rijmel dus dat tref je geetje haatje ietje dit wordt een heel gek liedje, jeetje kaatje elletje mijn oortje heeft een lelletje emmetje ennetje ootje ik heb een heel bloot blootje, peetje quutje erretje ik lijk wel gekke Gerritje…

'dat mens' is altijd een vrouw asjemenou! wat dan is een man?…

in de vroege dagen van het voorjaar waar de tijd 8 maart kalendert vieren wij de liefde voor later die veertig jaar geleden in het land van maas en waal toen lente jullie leven nog bloesemde elkaar werd beloofd het erewoord van toen bevruchtte zich tot doorgegeven leven dat rijpend aan zoete lenteregens een lange zomer kondigde waarin verfrissende…

of ik anders ben anders dan wie of wat omdat ik een kleurtje heb of een ander geloof omdat ik tegendraads ben of anders geaard arm ben – of rijk juist weet je ik ben anders net als jij met eigen aardigheden eigen hebbelijkheden ook gewoontes en tradities grillen en grollen ook en weet je hoe uniek ook het jezelf zijn dat maakt…

zie, mijn versjes zijn om te vlaggen mijn haiku's zijn voor op je knie om mijn limericks mag je lachen om te huilen is mijn poëzie…

Houd jij ook vaak Ruggespraak ? Met de ruggen naar elkaar En dan praten maar Dat loopt bij voorbaat spaak. Om elkaar te willen spreken Moet er aan worden gekeken.…

O Lenteroos, hoe zijn uw bladen Dus slap, hoe hangt u 't hooft zo neer, Dat koorts, met zilvren dauw beladen, Kon strijken aller bloemen eer? Waarom is schoonheid juist zo teer? Waar is dat blozend rood geweken, Dat aangename rozenbloed, 't Geen eedle zielen kon ontsteken, Om uwe waarde, in minnegloed? Waar vliegt dat heen met…

Waarom zou je proberen Te veranderen, na accepteren. Je kunt toch jezelf zijn Op de korte en lange termijn, En daarvan profiteren. Omdat jij de enige bent, Die zichzelf, het beste kent.…

Met hypertekst kun je linken Naar een ander website hinken. Zo zoek je binnen internet Nieuwsgierig en nauwgezet En blijf je bij de pinken. Vermeldingen naar de links Staan vaak rechts en zelden links.…

Sluit niets uit Maar ga eropuit. Ga erachteraan Ga op eigen benen staan, Gaan voor die baan. Want wil je leven Zul je gas moeten geven.…

Het best ben ik, Als sidekick. Om u te foppen, Dan de bal erin te koppen Dan ben ik niet te stoppen. In ieder geval, Niet de man, maar de bal.…

waar onuitgesproken het wéten en het zíen de ander bewegen laat ieder langs eigen weg is sterk het fundament voor het levenspad waar de een de ander volledig en aandachtig proeft en verslindt worden gretig volhardend de jaren van passie gekauwd en verteerd waar liefde hen leidt tintelt en bruist het verdubbelt zich hun geluk in…

waar heel nederland als de romeinen ooit onder een hemel vol sterren smachtend lonkt naar een blinde afspraak met kennelijk verzwegen liefde nestel ik mij in het zeker weten van vurige hartstocht doorheen de jaren die zich vlammend wakkerde tot zekere geborgenheid waar in cupido’s vizier met rozerode romantiek de geschoten pijlen…

Om de zoveel tijd, Krijg ik weleens spijt. Echt spijt van dit, Of spijt van dat, Heb ik nooit gehad. Ook van spijt, Had ik nooit spijt.…

je stroomt bijna over van wilskracht in de morgen, in de middag, in een kerstnacht verscheep je, en voedt, vrij van weeklacht duizend jaren, zonder maren, dat mag aandacht…

ik zing... om jou ik spring... door jou voor jou schrijf ik dit liedje ik dans... om jou ik sjans... met jou mijn flirt, mijn favorietje ik denk... aan jou ik wenk... naar jou voor jou schrijf ik dit briefje ik geef... om jou ik leef... voor jou mijn licht, mijn lucht, mijn liefje…

Als ik dat eens vragen mag, “Voor wie is het eigenlijk probleemgedrag”? Degene die het doet, Ziet het probleem vaak niet goed, En doet zoals hij/zij denkt dat het moet. Maar het baasje, hoe dat ook zij, Heeft er wel weer een probleem bij?…

We moeten weer leren Ook zelf te presteren. Niet enkel de ander laten werken Uw inspanning steeds beperken Is wat ik op wil merken. Ik zou zelf ook mee willen doen Maar helaas ben ik met pensioen.…

zondags staat hij vroeg op om een lange dag te kunnen luieren…

* je bent hier altijd welkom – wel, kom dan mijn ankerplaatsen voor ontmoeting en gesprek vind ik in stad en land reizend langs ’s heeren wegen zijn de uitspanningen talrijk die pleisterplaats bieden altijd welkom hoor maar je blijf er een cappuccino een twaalfuurtje wellicht de rode loper echter van persoonlijke gastvrijheid…