110 resultaten.
Nocturne*
poëzie
3.0 met 6 stemmen 2.913 Diepe nacht en duisternis
En een lichtende glans op de zee,
En diep in mijn ziel, die onrustig is,
Een groot verlangen naar vree.
Dan wordt mij de zwarte onpeilbaarheid
Der duistere diepten tot
Het beeld van Gods verborgenheid,
Het grote mysterie van God.
Mij worden die lichtende wateren thans
Het beeld van mijn eigen ziel,
Waarin als…
Wat de toekomst brengen moge.
poëzie
4.0 met 59 stemmen 10.346 Wat de toekomst brengen moge,
mij geleidt des Heren hand;
moedig sla ik dus de ogen
naar het onbekende land.
Leer mij volgen zonder vragen;
Vader, wat Gij doet is goed!
Leer mij slechts het heden dragen
met een rustig kalme moed!
Heer, ik wil Uw liefde loven,
al begrijpt mijn ziel U niet.
Zalig hij, die durft geloven,
ook wanneer het oog…
Marie
poëzie
3.0 met 64 stemmen 4.501 Zij slaapt, die steeds vol leven was
En levenslust.
Nu ligt ze bleek, verstijfd en koud,
In doodse rust.
Ween niet om haar, ween heden niet,
Nu ze onbewust
Van pijn en ziekte sluimert, ziet,
Ze slaapt, ze rust.
En nu voor 't laatst, op aarde haar
Vaarwel gekust,
Voor ons de strijd des levens, maar
Voor haar…
'k Vraag niet, of mij de eindeloze vreugde wacht
poëzie
2.0 met 23 stemmen 2.670 'k Vraag niet, of mij de eindeloze vreugde wacht
Van een volmaakte dag,
Maar, of ik eenmaal in de stille nacht
Voor eeuwig slapen mag.
Mijn lusteloosheid
Schijnt bewusteloosheid,
Genoeg genot;
En eeuwig leven schijnt mij eeuw'ge rusteloosheid....
Leer Gij 't mij beter, God!…
Heb mij lief, gelijk ik ben
poëzie
4.0 met 53 stemmen 5.511 Ik zou tot al mijn vrienden willen gaan
- Ook wel tot hen, die niet mijn vrienden zijn -
En vragen: Heb mij lief, gelijk ik ben
En stel aan mij geen eisen. Zie, ik kan
Niet onderhoudend praten, niet gevat
Of geestig zijn, en niet vertrouwelijk
Vertellen van mij zelf of van mijn ziel....
Wat zouden we ons vermoeien voor elkaar?
Laat mij maar…
Vleermuis
poëzie
3.0 met 24 stemmen 2.339 Vleermuis, met uw vlerkjes slaande,
Door de avondrust,
Nederwaarts en opwaarts gaande,
Vast en doelbewust,
Gij, het enig ding bewegend
In deez' avondstond,
Met uw zwart figuurtje tegen 't
Glanzend hemelrond,
In de lichtgevulde, klare,
Diepe hemelkom
Lig ik peinzende te staren
Bij de stilte alom,
En der dingen roerloos wachten
Onder…
Ik kan niet anders...
poëzie
3.0 met 30 stemmen 3.459 Ik kan niet anders dan mijzelf belijden,
Wanneer ik spreek, spreek ik mijzelve uit,
Dan zoek ik soms, zo heimlijk mijn verblijden
En smart te zingen, dat de oningewijden
Niets horen dan een lieflijk geluid...
Ik kan niet anders dan mijzelf belijden,
Ik spreek mijzelf in al mijn liederen uit.
Ik zou wel graag van andre dingen spreken,
Maar,…
Het licht dat op de daken valt
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.268 Zal 't licht dat op de daken valt
En geluwt op het groen,
Mijn hart weer blijde maken, zal 't
Mijn mond weer zingen doen?
Ik heb gezwegen maanden lang,
Of 'k nooit meer zingen zou;
Gaat nu mijn zang weer aan de gang,
Door één klein plekje blauw?
Is met één vlekje zonneschijn,
Dat op de duinrand ligt,
Dat aanstonds zal verwonnen…
Nu weet ik wat het allerdroevigst is.
poëzie
3.0 met 41 stemmen 4.970 Nu weet ik wat het allerdroevigst is.
't Is niet de dood of scheiding, niet het kwaad,
Dat anderen ons aandoen, of 't gemis
Aan aardse liefde, niet, dat ons verlaat
En jeugd én schoonheid, eer genoten is
Het zoet van 't leven, niet de dwaze daad
Die men beweent in rouw en droefenis;
't Is: als men leeft voor iets, dat niet bestaat
En…
Verborgen smart is halve smart (1900)
poëzie
3.0 met 46 stemmen 6.130 Ik zal niet droevig klagen,
Dat niemand mij troost in mijn leed;
Juist daarom kan ik het dragen,
Omdat geen mens het weet.
Geen troost, geen mededogen,
Maakt ooit dit hart gezond,
Want zagen nieuwsgierige ogen
De grote, open wond,
En peilden nieuwsgierige handen
Hoe diep die wonden zijn,
Hoe smartelijk zouden ze branden…
In het hooi
poëzie
3.0 met 49 stemmen 4.178 Ik lag in het hooi,
De hemel was mooi,
Mijn bed zacht en goed,
En het geurde zo zoet.
Ik keek met een zucht
Van genot naar de lucht.
Mijn geluk was als dat
Van een spinnende kat.
En ik dacht: 'Zo meteen
Moet ik op, moet ik heen -
Maar ik weet nog niet, hoe
Ik dat kan, ik dat doe.
Als nu spelenderwijs
Mij de Man met de Zeis
Had…
Vóór de regen
poëzie
3.0 met 25 stemmen 2.925 Ik zat in 't hoge gras;
Het was een warme zomerdag,
En uit de donkre schaduw zag
Ik naar de lichte plas.
En onbeschut voor 't zonnevuur
Lag 't slaperige land
Te domlen in het middaguur,
Door moeheid overmand.
Het was zó stil, zó stil....
De vogels droomden op hun tak,
Het windje sliep op 't watervlak,
En rustte koel en stil.
Een…
De dood als verlosser
poëzie
3.0 met 47 stemmen 4.944 Kom nu met uw donker, diep erbarmen,
Eindelijke Dood.
Laat dit pijnlijk lichaam in uw armen
Rusten als het kind op moeders schoot.
Laat mij veilig door de schaduw uwer groote
Vleugelen gedekt
Slapen gaan, het moede oog gesloten
En het lichaam pijnloos uitgestrekt.…
Nu ligt mijn leven als een stille plas
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.415 Nu ligt mijn leven als een stille plas,
een vlak, blauw water op een grote hei,
Dat rustig opziet uit een lijst van gras
En riet: een hemelspiegel klaar en blij.
Mijn willen en mijn wensen stierf in mij,
En wat bevreesd en wat onrustig was,
Ging met mijn laatste diepe smart voorbij,
Waarvan ik kalm en oud en wijs genas.
Mijn ziel ligt…
Lichtgeflikker
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.638 De zon vroeg voor haar gouden schijn
Doortocht door 't grauwe wolkgordijn
Om de aarde te gaan kleuren:
De daken rood, groen het geboomt...
O 't licht, dat over de aarde stroomt
Door de open wolkendeuren!
Ik wou, dat ik die weelde kon
Verklanken, of verbeelden kon
In verzen of in verven:
De zilvren vreugd van 't watervlak,
Waar 't zonlicht…
Liedje
poëzie
3.0 met 19 stemmen 3.012 Ik heb bij een korenveld gestaan.
Ik heb de handen uitgestrekt
Naar het goud van het golvende graan.
O! dat ik die vreugde grijpen kon
Van het golvende graan in de gouden zon!
Ik heb de handen uitgestrekt
Naar de vreugd van het gouden graan.
Ik heb in het blanke maanlicht gestaan.
Ik hief verlangende blikken omhoog
Naar de glans…
Het Geitenweitje
poëzie
3.0 met 30 stemmen 5.570 Op het geitenweitje
Staat het kleine geitje
Bij de grote geit.
Geiteke, wat moet je
Met je fijne snoetje,
Dat zo klaaglijk schreit?
Met je bleke bekje?
Geiteke wat rek je,
Trek je aan het touw?
Snuffelende aan mijn mouwen...
Met je lief vertrouwen
In zo'n vreemde vrouw!
In mijn handen stop je
Nu je jonge kopje:
Zeg, wat moet ik doen…
Bloeiende hei
poëzie
3.0 met 21 stemmen 2.478 Nu is de heide blij getint
Met paarse bloemenkleur,
Nu is de zoete heidewind
Vol zoele honinggeur,
Nu gonst de aarde van 't gebrom
Der bijen wijd en zijd,
Nu is de hoge lucht alom
Eén blauwe zaligheid...
Maar, als de heide 't schoonste wordt,
Dan komt de winter aan,
Want bloemenschoonheid duurt maar kort,
En vreugd is gauw gedaan.…
DIE MIJNS HARTEN VREDE ZIJT
poëzie
3.0 met 24 stemmen 4.397 Die mijns harten vrede zijt.
En de enig ware ruste,
Reine bron van klare lusten,
Zuivre zon van zaligheid -
Laat mij willen en niet willen,
Wat Gij wilt en niet en wilt,
Blijde gaande door het stille
Leven in uw vree verstild.
Buiten U is niets dan strijd,
Niets dan moeiten, niets dan zorgen -
Laat mij, in Uw rust geborgen,
Slapen…
Winterstilte
poëzie
4.0 met 38 stemmen 6.123 De grond is wit, de nevel wit,
De wolken, waar nog sneeuw in zit,
Zijn wit, dat zacht vergrijzelt.
Het fijngetakt geboomte zit
Met witte rijp beijzeld.
De wind houdt zich behoedzaam stil,
Dat niet het minste takgetril
't Kristallen kunstwerk breke,
De klank zelfs van mijn schreden wil
Zich in de sneeuw versteken.
De grond is wit, de nevel…
En er werd een grote stilte
poëzie
3.0 met 34 stemmen 4.321 Marcus IV : 39.
Er woei een grote storm van smart
Over mijn levenszee,
De baren sloegen over mijn schip.
Alzo, dat het vol werd van wee.
En Jezus was mét mij in het schip,
Maar nu was het nacht en Hij sliep.
Ik wekte Hem op in mijn grote angst.
Ik wekte Hem op en riep:
'Bekommert het U, o meester, niet,
Dat ik verzink…
Eén ding is nodig
poëzie
3.0 met 35 stemmen 4.546 (Lukas 10:42; 1 Cor. 13:1-4)
Indien ik de talen der mensen sprak
En der engelen taal,
Ik ware, zo mij de liefde ontbrak,
Een luidende schel, een klinkend metaal.
Indien ik de toekomst las
En profeteerde,
En alles, wat verborgen was,
Verstond en leerde,
Indien ik dat geloof bezat,
Dat bergen verzet, maar de liefde niet had…
Melancolia
poëzie
3.0 met 10 stemmen 3.171 Toen ik door het maanlicht liep
En de paden meed,
Bang, dat ik de tuin, die sliep,
Wakkerschrikken deed
Door het ritselend gerucht
Van mijn kleed en voet -
De oude bomen! die een zucht
Wakkerschrikken doet.
Toen ik naar de vijver ging
Door het korte gras,
Naar de boom die overhing
In de vijverplas,
Waar het water inkt geleek…
Luchtige liedjes
poëzie
2.0 met 9 stemmen 3.607 Zoude ik mijn liedjes,
de vluchtige, lichte
Liedekens zingen,
gelijk ik ze zing?
Zoude ik zo lustige
liedekens dichten,
Zo het mij naar
mijn lust verging?
Zoude ik mij spelender-
wijze vermeiden,
Dingen bezingend,
die buiten mij zijn:
Vrede - van 't vee
in de vredige weiden,
Vreugde - van bloemen
en zonneschijn?
Zoude…
Liefde
poëzie
3.0 met 19 stemmen 4.958 Meen, zo ik zing, vol liefde zijn mijn zangen,
Niet, dat mijn mond de schamelheid vergat
Van 't hart, dat open stond om vreugd te ontvangen,
Maar, waar de liefde nimmer binnentrad;
Mijn lied is immers vol van uw verlangen,
O Liefde, die ik steeds heb liefgehad!
Waart gij gekomen, toen ik u verwachtte,
Ik had met diepe vreugde u ingeleid,…
Nu is zij wedergekomen
poëzie
4.0 met 19 stemmen 4.504 Nu is zij wedergekomen,
Zoals zij vroeger placht,
Met haar donkere ogen vol dromen,
En met haar zonnige lach
Met dat ongenaakbaar hoge,
Dat over haar wezen ligt,
Met die reine gloed in haar ogen,
En dat dwepende aangezicht,
Met die krans van lichte lokken,
Om dat edele, bleke gelaat,
Met de lichtend gouden gordel,
Om…
In memoriam
poëzie
3.0 met 21 stemmen 4.359 'k Heb bij uw sterven niet geschreid,
Het was de tijd,
Voor u om heen te gaan,
Maar 't weten, dat gij niet meer zijt
Doet toch weemoedig aan.
Ik heb uw stil gelaat bestaard,
Van 't geen gij waart
De dode, lege vorm,
Die gij gelaten hebt op aard
Ten prooi aan made en worm.
Ik weende niet toen ik u zag,
Hetgeen daar lag,
Het scheen…
In memoriam (2)
poëzie
3.0 met 24 stemmen 4.369 Ik ween om woorden, die onuitgesproken bleven,
Woorden van troost en deernis om uw leed,
Van dank voor 't geen gij waart en voor mij deedt,
Van tederheid, die ik verlangde u te geven,
Doch nooit heb uitgezegd of neergeschreven
Uit schroom voor 't grote woord, die 't ware woord vermeed...
Ik ween om woorden die onuitgesproken bleven
Om al,…
Bedroefd
poëzie
3.0 met 29 stemmen 6.328 Leg zachtjes de hand op mijn voorhoofd
Bedarend, stil en koel,
En druk haar tegen mijn slapen,
Waar ik de pijn gevoel.
Uw grote, witte handen
Bezitten wonderkracht
Leg daarom Uw hand op mijn voorhoofd
En druk mijn slapen zacht.
Blijf zwijgend bij mij zitten,
Stil zonder woord of vraag.
Ik ben niet ongelukkig,
Ik heb maar wat hoofdpijn…
Vogels
poëzie
3.0 met 16 stemmen 5.780 Daar is een fijn gekwetter in de lucht
Van vele vogelkelen,
Mij blijft dit lichte vogelengerucht
Alwaar ik ga, omspelen.
Het is het tjilpend lief geluid,
Het fijn gepiep van mussen,
't Is nu en dan met ver gefluit
Een merelstem daartussen.
Het is het zacht en blij gekweel
Van mezen en van vinken,
Die even soms uit vrijer…