144 resultaten.
Ballade
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.787 Villon, Rimbaud, Verlaine, Du Plessys,
Verstooten, rein van roem, alleen behorend
In 't heilloos gilde der Poètes Maudits,
Sinds uitgeroeid, verstrooid, welhaast verloren -
Vergeef dat een, door rampspoed achterhaald,
Om hulp roept, radeloos uw naam doet horen,
Terwijl zijn leven zinkt, zijn zingen faalt,
Tot troost uw groter lijden heeft bezworen…
Herfst
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.786 Ik kon het in huis niet uithouden,
’t Laatste lief stelde mij teleur
Evenzeer als ’t eerste.
Ik ging op het terras uitzien op de wouden,
Trachtte mij te troosten met de allerteerste
Bloemen en de allerbedwelmendste geur.
Maar ’t was later seizoen dan ik dacht; de koude
Bergwind trok dampen over de dalen,
Grijs werd alle kleur.
Ik dacht dat…
TOT MIJN ERFGENAAM
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.768 Volg niet de leergang van de filosofen,
Dit leidt tot ledigheid. En godsdienststichters
Zijn loochenaars. Geniet van schone strofen,
Maar schuw het leeg gezelschap van hun dichters.
Waarlijk, al deze lieden zijn gelijk:
Zij kunnen over werelden bevelen,
Bezitten paradijzen en kastelen,
Maar niet op aarde. Stierf één hunner rijk?…
Raadsel
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.759 Vroeger schreef ik aan een zwaar bureau
Lichtzinnige gedichten;
Nu, met een plankje op mijn knie,
Een lijvige roman.
Ben ik vooruitgegaan? Wie
Kan mij zeggen, of ik het ben
Dan wel de materie
Die ten slotte moest zwichten?…
Lieveling, schoner ben jij
poëzie
2.0 met 16 stemmen 2.752 Lieveling, schoner ben jij dan de heilige Foedsji,
Die maar één welvende sneeuwige top heeft,
Alleen bij het vroegrood één rozige spits toont.
----------------------------------
Foedsji: Fudji; vulkaan in Japan…
De vagebond
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.750 Morgenwind wekt mij, blaadrend in de boom
Waaronder ik in droom lag met een vrouw
Zo wulps als lieflijk, maar zelfs in die droom,
Toch zeer kortstondig, bleef ik haar niet trouw.
De kim woei open. Ik was weer verheugd
En wies mijn warm gezicht in morgendauw.
Ik roofde een landmeisje haar melk en deugd
Met volle teugen, en had geen berouw.…
Épitaphe *
poëzie
4.0 met 8 stemmen 2.685 Hij ging veroverend, niets ontziend,
Een ontzette wereld door,
Heeft onbegrensde rijken gesticht –
Alles gaat weer teloor.
Vrouwen en vleiers zat, vrouw noch vriend
Die hem vrijwillig verkoor;
Vrees maakt eenzaam: hij heeft enkle liedren gedicht
Voor zichzelf, buiten elk gehoor.
Waarvoor heeft dit woeste leven gediend?
Rijk en roem gingen…
VROEGE SNEEUW
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.647 Ik hoor je soms hees fluisteren.
Om ’t bed staat de stilte, de nacht.
De bamboebosjes kraken zacht,
Buiten in het verdere duister,
Want het gaat sneeuwen in de nacht;
Morgen is de wereld wit,
Wordt het winter.
Onze liefde… waarom huiver je?…
De dwangarbeiders
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.623 De koelies kermen op de zwarte kaden
Onder de Zuid-Chinese zomerzon,
Met plompe zak of zware ton beladen,
Eenzelfde zang van Sjanghai tot Kanton.
Zij zijn maatvast en doen de laadstok deinen
Het ritme van hun draftred doet 't gewicht
Half zweven door de lucht, de schouderpijnen
Zijn minder onverdraaglijk, bijna licht...
Zij leven…
Fado
poëzie
3.0 met 27 stemmen 2.618 Ben ik traag omdat ik droef ben,
Alles vergeefs vind en veil
Op aarde geen hogere behoefte ken
Dan wat schaduw onder een zonnezeil?
Of ben ik droef omdat ik traag ben,
Nooit de wijde wereld inga,
Alleen Lisboa van bij de Taag ken,
En ook daar voor niemand besta,
Liever doelloos in donkere stegen
Van de armoedige Mouraria loop…
Nieuwjaarsboudate
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.571 Wie in deze tijd nog gedichten schrijft
En zich richten wil tot een volk dat kijft,
Tot een volk dat niets dan welvaart wil
En bewilliging van iedre modegril,
Hij is meer dan rijp voor het gekkenhuis
En de gekken vinden hem ook niet pluis,
En dus moet hij naar een ballingsoord,
Waar papier en pennen zijn behekst,
Waar de kale muur siert de bijbeltekst…
CHRYSANTEN IN DE OOSTELIJKE TUIN
poëzie
3.0 met 6 stemmen 2.538 Snel gaan de jaren. - Vroeger wist ik het niet,
Wel in mijn rijpheid. Ik weerhield ze niet.
Leed en teleurstelling van al mijn jaren
Kwamen met mij in de eenzame tuin hier samen.
In ’t midden van een perk sta ik lang stil,
De zonneschijn is dun, de wind snerpt kil,
De bloemen zijn verrot en uitgeroeid,
De volle zomerbomen uitgebloeid;
Alleen…
O engeitado
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.516 Ik voel mij van binnen bederven
Nu weet ik waaraan ik zal sterven:
Aan de oevers van de Taag.
Aan de gele, afhellende oevers,
Er is niets schoners en droevers,
En 't bestaan verheven en traag.
Ik bewandel 's middags de prado's
En 's avonds hoor ik de fado's
Aanklagen tot diep in de nacht:
"A vida é immenso tristura" -
Ik voel mij al samensnoeren…
Het einde
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.499 Nog zweven liedren op de wind
En gaan van mond tot mond,
Van ouder op kind.
Maar ’t speeltuig ligt in ’t stof geworpen
En hij die ze er aan ontlokte
Is nu een afgestompte, verstokte
Dronkaard geworden in de laatste dorpen.
Nog zweven liedren op de wind...…
De moede soldaat
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.490 Achter de hagen langs de straat
Staan zij in feestgewaad;
Geen schone kan mij nog wat schelen,
Zij mogen mijn soldij verdelen!
En ik vereer niet meer de heilige meren,
Noch luidt voor mij de avondgong,
Die etter draag van kwade zweren
En nauw de dood ontsprong.
Maar kindren komen aan mijn knie, zij houden
In kleine handjes grote schalen…
La voyageuse
poëzie
3.0 met 5 stemmen 2.474 In Singapoer is zij aan boord gekomen
Vlak voor 't vertrek, met dertig stuks bagage;
De eerste nacht doorspookte ze al de dromen
Van een matroos, gemonsterd onder gage.
Hij stond des morgens 't wandeldek te wassen
Nog half versuft, toen zij hem kwam verrassen
En raaklings langs hem in pyama ging
Die strak en soepel om haar heupen sloot,…
MARSLIED
poëzie
4.0 met 12 stemmen 2.473 Soldaat, je bent mijn bloedverwant,
Mijn naaste in ’t gelid;
Wij hebben hond noch kraai noch kind,
Geen vrouw die ons verwacht, bemint,
Een huurling heeft geen vaderland,
Wij lopen in ’t gelid.
Soldaat, je bent mijn kameraad,
De vijand zoekt zijn wit;
Heb jij je laatste pijl verspild,
Dan zoek je schut onder mijn schild.
Soldaat, je bent…
Onder het zonnezeil
poëzie
3.0 met 19 stemmen 2.438 Onder het zonnezeil, verrukt door de wind,
Zit ik gelukkig.
’t Noodlot is nukkig,
Maar er blijft niets meer dat me aan ’t leven bindt.
De vrouwen, vroeger voor eeuwig bemind,
Liet ik gelukkig
Vroegtijdig achter zonder kind.
Ik heb genoeg aan de natuur,
Altijd grootmoedig,
En aan de stille of stormende oceaan,
Eindloos voorspoedig.
Een vluchtig…
Complainte
poëzie
3.0 met 20 stemmen 2.407 Ik leefde ook liever monogaam,
Maar ik ben veroordeeld als nomade,
Tot geen gestage echt bekwaam,
Steeds af te wijken van de paden
Door elk van wieg tot graf bewandeld,
Strak afgewend van 't boos instinct:
Hun ziel voor welvaart vlot verhandeld,
Hun drift verdrongen en verminkt.
't Geluk, dit smadelijk verdrag
Toch te vergeten bij een…
aankomst
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.405 Na lange dagen door storm geteisterd
En somtijds uit de kooi gesmakt te zijn,
Door ’t leven van ’t zacht Lisboa nog verbijsterd,
Vind ik mij zitten op het zonnig plein.
Geleund in de uithoek van een balustrade,
zie ik als over hemelsbreed kozijn
’t Beproefd schip dat klein stilligt aan de kade,
De gele stroom, de kleurge oeverlijn.
Beneden…
Het dodeneiland
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.385 Geen ankerplaats, geen monding van een beek.
De sloep bleef steken in een modderkreek.
De bossen dorren, leven op vergane
Uit eigen vroeger loof gevallen blaren.
Hun takken storten afgestorven bomen
In beddingen van uitgedroogde stromen,
Waar de oevers uit gebleekte beendren steken,
Die bij een windvlaag (of bij 't langsgaan) breken.…
Mager paardje
poëzie
2.0 met 11 stemmen 2.380 Mager paardje, jaag maar:
De steppe is eindeloos breed,
De vliegen steken in je flanken,
De stenen je zere hoeven,
Je mag nooit stilstaan en drinken
En de zon is zo hard en zo heet.
Smal scheepje, vaar maar:
Eindeloos is de zee,
Al trillen je moede masten,
Al heb je te zware lasten,
Toch mag je in geen haven rusten
En aan '…
Festijn
poëzie
4.0 met 7 stemmen 2.379 De zalen waren voor 't feest getooid,
De kelders open, de waaiers ontplooid;
lets fraaiers werd nooit vertoond.
Maar nu 't einde nadert van 't gelag,
Roep ik wee en ach,
Wee en ach,
Dat het niet is voortgegaan,
Niet voor eeuwig kon bestaan.
Het is bijna dag.
Waar ik braste stonden vier bokalen,
Zaten nog drie drinkers,
Denkend aan…
NOG
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.373 Dichten doe ik nog, maar als in droom,
In een droom waarover 't voorgevoel
Van te ontwaken in een werklijkheid
Die geladen is met ramp op ramp
Hangt als een zwaar onontkoombaar onweer
Dat in laatste stilt zijn donder uitbroedt
Over 'n lieflijk maar al rottend landschap.
Tussen zwammenwoekring bloeien bloemen,
Pluimen rijzen uit vergrauwde…
De Vluchtelinge
poëzie
4.0 met 1 stemmen 2.371 Soms weent zij uit: dat zij niet meer kan blijven
Onbevlekte in verblijven, waar bedreigen
Haar offerpijn en floers, waaronder lijven
Den Dienst der wrede liefkozing bedrijven.
'k Geloof haar niet, maar neem haar lijfsgewaden.
Nog naakt vernederd, smeekt zij de genade
Te mogen gaan. Ik spot: ‘Ga zo, mijn gade!’
En sliep in zekerheid…
De wijze
poëzie
3.0 met 3 stemmen 2.361 Mijn huis is vuil, mijn kinderen, talrijk, krijsen.
De varkens wroeten ronkend in de hof.
Maar bergen, blauw en ver verheven, eisen
Mijn aandacht op, die stijgt uit stank en stof.…
VEELGODENDOM
poëzie
4.0 met 4 stemmen 2.359 ‘n Ieder nasie het sy God. (Zuidafrikaans lied)
De Spaanse God:
Vliegt een vogel, schiet hem dood!
Bloeit een boom, hak hem om!
De aarde moet bar en bloot
Zijn, voordat ik als koning kom.
De Duitse:
Bouw banken en kweek bierbuiken:
Oorlogsschade dient ingehaald.
Je kunt volop van alles gebruiken,
Daar de Entente betaalt.
De Portugese…
OUD
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.348 Verwaaide heesters in een lege tuin.
Klimrozen in de luwte van de muur.
Wat zonnebloemen, spruitend tussen 't puin
Der vorige winter ingestorte schuur.
Het vage pad door hei naar 't lage duin,
Vanwaar ik 's middags op de einder tuur
Over mijn boot, gekanteld, half in 't zand,
Door 't laatste springtij hoog op 't strand getild.…
De dienstmaagd
poëzie
4.0 met 10 stemmen 2.342 Niet uitgestoten en niet opgenomen,
Geen vreemdeling en toch niet een der hunnen,
En niets haar eigen, alles gunst of leen.
Zij zijn de meesters en zij kunnen
Altijd haar leven binnenkomen,
Dat zij, zo altijd eenzaam, nooit alleen,
Niets houden kan voor zich en om zich heen.
Waar zou zij heen gaan? Midden op de vliering
Heeft men een kleine…
Dame seule
poëzie
3.0 met 6 stemmen 2.336 Zij voelt zich onder 't donker van de bomen
Zo eenzaam, dat zij zelf haar schouder liefkoost.
Haar handje, met de ronding ingenomen,
Die over 't zomerkleed is bloot gekomen,
Daalt af, dwaalt af; zij richt zich op en bloost,
Gaat dan weer voort een kledingstuk te zomen.…