Alle inzendingen van Joanan Rutgers

Twee schemerlampen verlichten mijn kamer, terwijl het licht van mijn computerscherm ook nog aardig meedoet. Een spin houdt mij gezelschap bij mijn wrede openhartoperatie. Satanische wezens slaan met een dikke hamer op mijn allang uitgeholde kop, God, ontferm U over mijn dierbaren, duw dit springgetij terug, haal alle onheil uit deze roulatie…

Terwijl ik wat oude Parool's weggooide, zag ik een mooie ansichtkaartfoto liggen. Ik greep de kaart met de foto van het middeleeuwse postkantoor in Tintagel. Het is werkelijk prachtig wat ik zie en even waan ik me de bewoner hiervan, met in de achtertuin vrolijke biggen, lekker knus en veilig tijdens hagel en vrijgewaard van iedere…

Bij de kreeftensoep met druppeltjes tabasco smelt ik weg, maar in de dampende glans zie ik jouw gezicht als een dierbaar icoon, veel dierbaarder dan mijzelf of de hele wereldshow. Bij de slok rode wijn overvalt mij de idiotie van het wrede toneelstukdeel en kijk ik scheel naar het sappige wildgebraad, wat me zo tergt, omdat ik het niet met…

Gezien mijn huidige postuur kan ik me wel gaan aanmelden bij de directie van de nieuwe dierentuin in Emmen, zodat ze me bij de olifanten plaatsen. Mijn sombere, neerhangende mond was vroeger zoiets, wat ik zo bij de volwassenen haatte. Nu weet ik dat het leven door mij heen is gegaan en dat het lichaam de sporen toont. Mijn weggezakte…

Terwijl ik onder de oude motorkap van mijn gestroomlijnde Bugatti keek, beten talloze gifslangen in mijn nek, gezicht en armen. Hijgend naar adem dook ik onder mijn anders zo trouwe automobiel, maar een krokodil beet in mijn opgezette wangen, die als drab ten prooi viel aan een doolziel, met rode oogjes giftig en klein. Tenslotte, en dat…

Als kind had ik zo'n hardpapieren toeter, waaraan je draaien moest om de meest spectaculaire kleurenbeelden te kunnen zien. Een beetje onschuldige LSD-beelden voor kids. Nu vis ik met groot gemak de beelden op, die ik van jou heb en waar ik nooit los van zal willen komen, omdat ik zielsveel van je houd. Ik draai aan de koker en ik zie alsmaar…

Hoe intelligent ik ook mag zijn na al die boeken die ik gelezen heb en na alles wat ik in mijn leven door schade en schande ben wijs geworden, in mijn diepste ellende blijft het altijd mijn hart, dat ik raadpleeg. Ik geef het ruimschoots toe, ik las al die moeilijke boeken om mij volop te wapenen tegen de valse vijanden, die altijd wel…

(voor R) Er valt een nare stilte over mij heen en ik zie je overal in huis lopen, dansen, liggen op de bank, blij zijn, achter de computer, de spiegel met geen echte beelden meer daarbij, touwtjes knopen, en speels met dingen gooien. Bittere pijn resteert en de vurige hoop je weer te zien, want mijn vaderhart dwaalt verbijsterd rond…

(voor R) Mijn blote voeten zakken weg in het gloeiend hete zand en emotioneel zit ik strak in de knoop. Soms val ik en zit mijn mond vol met zandkorrels, maar meestal ruk ik met betraande ogen sproeiend op naar de dwarrelende horizon van de vurige hoop, terwijl ik zwaarverdoofd in shock ben zonder borrels. Goedbedoelende kwakzalvers paaien…

(bij 'Bizarre Duitse paardvrouw' van Otto Soltau) Ze ligt vrolijk dartelend in de groene wei, terwijl ze haar kind de lucht in gooit, het is zo lekker komisch, dat ik meejuich en ik om haar heen zoem als een honingbij, ze is zo heerlijk losjes en verstrooid, geen kritische noot, ontspannen en ruig, terwijl haar schilder, op het Oostfront…

De antieke, Franse spiegel, die ik aan haar cadeau wilde doen, toont nu mijn sombere en wenende gelaat. Ik zie nog hoe ze ervoor ging zitten en hoe blij ze er van werd. Hoe ze haar haren kamde en een knoetje maakte. Ze is weggevlucht naar een beter oord, de dramazone uit, de frisse heuvels in, terecht, dat doen pubers, maar later, later…

Ik hang met mijn benen in een lus aan een tak van een boom, terwijl uitgehongerde jakhalzen omhoog springen en af en toe in mijn schedel bijten. Bij 'Things to do:' schrijf ik in mijn agenda 'zelfdoding?' uit een bedroefde, verbitterde krabbel van galgehumor. Na de zwaarste woestijntochten die een mens kan maken, zijn er nog steeds…

Hoe ouder ik word, hoe meer ik terugblik naar de kinderseries, die ik ooit met veel plezier bekeek, waaronder Pipo de Clown, met Mammaloe, Klukkluk, Petra en de Dikke Deur, die hele slagroomtaarten verorberde, wat ik ook wel graag wilde doen. Qua omvang zou ik die rol nu wel goed kunnen spelen. Voor de grap zei ik tegen mijn Afrikaanse…

Op een oude ansichtkaart van rond 1910 zie ik paardentrams en een brigadier op zijn fiets, met hoge hoed en cape. Er valt een dame met een megahoed te zien en houten karren leveren het eetplezier. Het is logisch dat ik met de oudheid dweep, terwijl ik op de kerktoren Breda beschouw, de oude schoonheid vervangen door botte architectuur, snelle…

(bij 'De keuze' van Suus Suiker) In een oude, sierlijke kloostergang of kerk staat zij in gedachten verzonken naar een stenen bak met water te loeren. Ze huivert, in de verte klinkt monnikengezang, door kabouters wordt er champagne gedronken en buiten beginnen tortelduiven te koeren. Na de dienst schuifelen de monniken voorbij, ze prevelen…

Had ik een kasteel aan de Middellandse Zee, ik gaf het aan jou. Won ik enkele miljoenen bij de Staatsloterij, geef me je banknummer. Bezat ik de mooiste jurk op deze aardkloot, trek hem maar aan. Zat de duurste diamant in de palm van mijn hand, trek open, pak aan. Had ik het 06-nummer van George Clooney, schrijf op, bel hem. Stond…

(voor I.W.) Ik kan geen woorden meer vinden geen gewiekste analyses of tegenhangers die jou van je stuk brengen en ik wil dat ook niet meer want jouw mening mag er zijn en is wellicht meer gevat dan de mijne hoe zou ik ook want ik ken het werk van Antonin Artaud en ik heb jou evenzeer lief net zozeer als de droevige prins die onze…

(Bij 'Suzanna in het bad' van Ferdinand Erfmann) Ze staat enkel tot op haar linkerenkel in een afwasteil met water, terwijl ze met haar linkerhand haar kapsel aait. Ze is vreemd mollig geschilderd, als een opblaaspop en niet van deze aarde, een onecht stripfiguur, maar wel met okselhaar en schaamhaar, wat overigens totaal geen erotiek…

(voor Chia Lin) Tijdens een enerverende week in Bergen, Noorwegen, waar ik de stamkroeg van de vermaarde Karl Ove Knausgard bezocht, maakte ik kennis met de lieftallige Chia Lin, die Noors studeert. Zij nam mij mee naar haar riante appartement bij de haven. Daar zat zij mij met haar ogen te tergen en was ik meteen verkocht. Holy Jeremia…

Laatst liep ik wat met mijn zotte ziel onder mijn ooit gebroken arm en begon ik 'Heb je even voor mij' van Fransje Bauer te neuriën. Verschrikt door mijzelf keek ik angstig om mij heen. Gelukkig, er was niemand, die mij gesnapt had, want ik kneep hem behoorlijk. Totdat ik op de stoep een kindertekening zag in allerlei kleuren en met heel…

Als kind, nog onder de tien jaar, was ik in Kollum bij een concert van John Woodhouse, waar ik sterk van onder de indruk was, wat heet, het inspireerde me om ook een artiest te willen worden. Ik weet nog exact waar het was, in de halfschemerige zaal van café De Roskam op de hoek van een brede sloot, die door de hoofdstraat loopt. Ik weet…

Ik zat op een balkonplek in een schouwburg te Coevorden, toen ik jou zag spelen in een toneelstuk over Swiebertje, gespeeld door Joop Doderer, ook een idool van mij. Ik identificeerde me met Swieber en telkens als hij bij jou een kopsken koffie kreeg, genoot ik van de moederlijke zorg, die jij uitstraalde en droomde ik weg bij je grote…

(voor Johanna Helsloot) Op het Goudse Montmartre zag ik voor een euro een ansichtkaart met een foto van de Goudse kaartlegster, die in haar tijd zeer beroemd was. De foto dateert van rond 1905, toen ze rond de vijftig was. Omdat haar man niet genoeg verdiende kwam ze tot deze malafide bijverdienste, waarmee ze velen uit Gouda en omstreken…

Mijn absolute of eeuwige leeftijd schat ik op rond de drie jaar, al zal het duidelijk minder zijn, maar ik houd mezelf graag groter dan dat ik ben. God noemt zichzelf ook 'Ik ben'. Ik ben wat dat betreft niet anders dan de stripfiguur Calimero, die zo aandoenlijk herhaalde 'Want zij zijn groot en ik ben klein en dat is niet eerlijk…

Als kind keek ik veel naar tekenfilms, onder anderen die van Woody Woodpecker en zijn meesterlijke lach weergalmt nog steeds door de bossen in mijn oude hart. Soms, als ik niets meer snap van het leven en de huidige cultuur te snel voor mij gaat, somber ik nog wat na in mijn bed, maar na het nadoen van de Woody Woodpecker lach vat ik met…

Tijdens mijn duiksport in Eilat zag ik opeens een kleurrijke vis, die alle kleuren te boven ging. Diep in de donkere oceaan lichtte zij op als een kleurenpalet van alle meesterschilders tesamen. Mijn hoofdzaklamp bescheen deze wonderschone kolos met de meest sympathieke kleuren die ik ken. Ik wilde mijn hand tussen de parelwitte…

In de huidige maatschappij ben je verre van populair en kijken ze liever naar hazewindhonden, haaien en antilopen. Je traagheid vloekt met de snelheid van deze cultuur, die alsmaar opgevoerd wordt. Toch bemin ik je trage ritme als geen ander en hou ik van de milde blik in je ogen. Op de stranden van de Galapogos-eilanden loop je als…

Lees niet: Zen uur want door de censuur wordt alles zuur en delft de waarheid het onderspit. Na het verkrachten van de waarheidsduur heb je recht op een herstellingskuur. Wat je leest is maar het topje van de ijsberg, gepropt in een degelijke snit. Want het is heel erg erg wat de lafaards jou onthouden met hun dictatoriale beperkingen…

De mensen die je tegen komt, kom je niet voor niets tegen, want ze zeggen allemaal hoe dan ook iets over jou. Dat heeft ook met trillingsgetallen te maken en met aardstralen, die jou op een bepaald stuk aarde laten zijn. Ik leer meer en meer om mij heen te kijken en daardoor zie ik vaak heel mooie mensen, die ik graag nader wil ontdekken…

Op de fiets en met de benenwagen verzamel ik overal glimlachen, soms steel ik ze in de supermarkt van argeloze vrouwen, die alleen oog voor het vullen van hun winkelwagentjes hebben. Inkijkborsten en strakke billen verzamel ik ook, die hebben bij mij een aparte afdeling op zolder, achter een groot, zwart gordijn. Mijn mooiste verzameling…