Alle inzendingen van Joanan Rutgers

Als kind keek je door de wazige ruiten van het atelier van de kunstschilder Salverda, die krukjes en melkflessen beschilderde. Je vond hem de tovenaar van Kollum. Je wilde net als hem zijn en tijdens de kerkdiensten gaf hij jou groene pepermuntjes, die de witte pepermuntjes volop overtroffen. Je hebt nooit ontdekt, waar hij die zalvende groenlingen…

O ja, ik weet het wel, volgens vele New Age technieken zijn wij allen goden en godinnen, maar als het er op aan komt zakken we allemaal door de mand. Per slot van rekening ben ik maar een kwetsbaar liefheersbeestje en kan ik amper nog met mijn vliesvleugeltjes opstijgen. Natuurlijk hou ik het lijntje met de Godenwereld intact, maar hoezeer ik ook…

Het is nauwelijks te bevatten, maar 'Eenzaam' van August Strindberg ligt al jarenlang naast mijn bed, terwijl het maar 125 pagina's bevat. Ik vergeet er vaak maandenlang in te lezen en dan moet ik weer opnieuw beginnen om de verhaallijn te snappen. Dat mankement herhaalt zich steeds. Omdat het kleinood zo meesterlijk is en ik het…

Twee zwanen drijven verbaasd in het meer achter mijn paleis. Met hun lange nekken kijken ze hun ogen uit, ze maken geen haast en ze raken niet echt van de wijs. Ik had ze nog ingelicht, maar ze malen er niet om, sterker nog, ik had ze uitgenodigd, kan toch, maar ze zagen geen gevaar, zowaar.…

Je bent niet meer de foto, waarop je zo lief naar mij kijkt, je bent het wel, maar je bent het ook niet meer. Je lieve lichaam ligt begraven in een bos, niet ver van het Nije Hemelryk, de zwemplas, waar je mij en mijn broers vaak vandaan haalde na een bloedhete dag. Je bent je lichaam niet meer. Je ademt niet meer. De donkere duisternis…

Tegen Oud en Nieuw maakte mijn vader altijd de lekkerste kniepertjes, die ik ooit heb geproefd. Dan kwam het ijzeren wafelijzer te voorschijn en deed hij zijn keukenschort aan. Vol overgave maakte hij het deeg, waarmee hij dan ronde koekjes bakte. De keuken geurde naar zalige zoetheid en ik kon niet wachten om toe te happen, maar de lekkernijen…

Ik weet nog hoe ik vanuit Kollum in de auto van mijn vader naar het zwembad in Buitenpost werd gereden. Hoe ik met mijn kleine voeten door een bak met steenkoud water rende om het zwembad te kunnen bereiken. Dat het soms nog donker was en er kunstlampen op lange palen stonden te schijnen, pijnlijk sadistisch. Hoe ik rillend van de kou naar huis terug…

Wij zaten afzijdig van de Friese stamcafégasten, die luidruchtig de sfeer aan het verpesten waren, waarschijnlijk getergd door onzichtbare lasten en ondanks de drank kwamen ze niet tot bedaren. Ik schaamde me een mens te zijn door hun geloer, een vadzige barmeid liet André Hazes weergalmen, de dorpse gekken ergerden zich aan ons gekoer, wat…

Het is weer zover, Serious Request is zo verslavend, dat ik geen oog meer dicht doe en alles wil zien en horen. Met een Affligem tripel binnen handbereik is dat geen straf, maar een ongekend genot, want het sterkt de menselijke verbondenheid, die tegenwoordig door zoveel ruis en stoornis wordt bedreigd. Top hoe die jongeren zich inzetten…

Ik ben bijna zover dat al dat geschrijf me niets meer kan schelen, nog even en ik ben vrij van dat nare gedoe om sporen na te laten, terwijl dat nergens op slaat, want fossielen dekken de lading niet en aan nieuwe hiërogliefen hebben wij ook niets. Ik heb mijzelf nog wel het meest bedrogen met dat woordgetover en literair gespit, want als alle…

Met een lege maag in Holland, een kop vol zorgen en verdriet, droom ik amper nog van mijn dichterschap, mijn felle agapornide knaagt aan de boeken, die ik vroeger zo heilig vond, met man en macht verdedigde, als een kloeke ridder, maar nu zijn alle oude waarden weg, elitair gedrag is een klucht geworden en de hoge doeleinden van kunst erken…

Ik lijd aan ME en Burnout ineen, de moderne ziekte van het sociale isolement. Ongekend vermoeid strompel ik voort, van huis naar huis, van bed naar bed, van woord naar woord. Ik strijd iedere seconde om staande te blijven tussen de racewagens en gehaktmolens, de enge wolkenkrabbers en metrodeuren, de flitsbeelden en housegestoorden, de straaljagers…

In de ogen van vele mensen ben ik maar weinig waard en ik word gemeden als de pest, als een leproos. Toch voel ik dat God van mij houdt en dat doet mij alle onrecht verdragen. Geheime mensen waarderen mij wel. Mijn interne verdriet is mateloos en slechts weinigen kennen de oorzaak, die ook hen verwoest. Gebrek aan liefde is een reden…

(voor Hannes van der Laan, zwerver (1949 - 1992)) Het land is verlaten en het monster roept hen die geen gevaar verwachten, alleen warmte, maar kou is wat rest. De ontembare wilde in de woeste nacht, een trage winterpijn, hoop, die nooit zal smelten, alhoewel de wereld staat niet stil, maar niemand zag hem toen de duisternis zijn wezen…

Op de leeftijd van 93 jaar is onlangs Mevrouw Van Loon overleden, die in een groot huis aan de Karnemelksloot woonde, terwijl ze in haar laatste jaren met haar elektrische rolstoel nog vele kilometers wist af te leggen. In de dierenzaak zat ooit een prachtige papegaai, waarnaar ik vaak door de ruiten heb gekeken, als een ware vorm van troost. Ik…

Dit verdomde gehucht is zo sompig als de pest en ik zak er al jarenlang in weg, het lijkt wel alsof de stadsmuren nog steeds bestaan en mij geen uitweg gunnen. Gek genoeg bemin ik ook de oude beelden van mijn stad, zoals de Tiendewegpoort, die ooit als ingang van de binnenstad schitterde en waar men misdadigers gevangen hield. Nu glij je…

Weet je nog hoe je daar zat, daar op die bank in een klein park, in een saai, bijna uitgedoofd dorp, genaamd Voorthuizen. Hoe je zwaar vereenzaamd jezelf staande probeerde te houden met de schaarse momenten van liefdevol en troostrijk contact, zoals van die ene vrouw, waar je smoorverliefd op was, maar die met de organist getrouwd was.…

Met wat gespaard geld wist ik zo goedkoop mogelijk een treinreis naar Charleville-Mézières te boeken en daar in een goedkoop hotel te duiken. Ik ging alle adressen af waar Arthur Rimbaud had gewoond en ik aaide met mijn hand de stenen en de overgebleven sferen. Met gemengde gevoelens keek ik naar het gymnasium, waar hij zo geploeterd had…

(voor Marianne Verweij) Als jongeling met lange haren wist Boudewijn Büch bij jouw gezin binnen te dringen, zwaar romantisch en verslaafd aan hasj en wijn, maar nog meer beneveld door zijn verwarde geest. Je had hem tekenles gegeven en sindsdien tekende hij het liefste jouw naakte lijf, als woelbeest, maar hij rekende echter nooit af. Als…

Beng! Been tegen hek, knettergek, stepstep, olifantmeneer zakt neer, buigend ijzerbankje, sapautomaat kleurt rood, groen, geel, piepenorkest zwelt aan, Tarzan zonder lendelapje aan een glibberliaan, open, dicht, open, dicht, patatgeuren en een blubberpopwicht, haar keuren, stempelen met kurrysaus, waaien in neushoornneuzen, klikklak, klikklak, stapstap…

De winters zijn niet meer de winters van vroeger en de term 'snertweer' is oudbakken en uit de tijd. We wachten al jarenlang op een nieuwe Elfstedentocht, maar wat rest is de oude verhalen van mem en heit. Hoezeer de Friezen ook aan deze traditie zijn verknocht, die vrieskou van weleer komt echt nooit meer terug, omdat de aarde alsmaar meer…

In de oude Peperstraat te Gouda, pal achter de Westhaven, de duurste straat van de stad, woonde ik maar een maand op kamers. Ik had er een klein houten balkon, waar ik niet op durfde zitten, laat staan staan. Schuinonder zat een wijnhandel en verder op zat een pottenbakkerij en een schimmig bordeel, waar ik de burgemeester eens heb betrapt…

Ooit was de Herenstraat in Gouda een idyllische sfeerstraat met talloze inspirerende winkels en olijke mensen, maar dat is inmiddels voorgoed verleden tijd en de nieuwbouw zorgde voor starre patronen en identieke onbenulligheden. De sociale woningbouw zorgde eveneens voor saaie uitzichten en macabere sferen. De goedkope woningen zorgen voor…

Talloze keren heb ik op je heen en weer gefietst, gelopen en in mijn dromen bewogen. Vele malen dacht ik in de sloot te geraken, maar niets van dat, ik liet de leedvermakers allemaal balen. Met mijn heldere ogen heb ik iedere centimeter van jou lief, omdat je getuige was van de dierbaarste momenten uit mijn leven, de wasserette zit er nog…

Iedere keer wanneer ik op station Assen kom, denk ik eraan hoe de ouders van Herman Brood daar ooit een café bestierden, waar je ook kon logeren, dus zeg maar een herberg. Station Assen is al geruime tijd op de schop en van dat café van Herman's ouders is echt niets meer over dan nostalgie en oude foto's. Soms denk ik in de met graffiti…

Nu ik het weet, durf ik je bijna niet meer te genaken, want jouw kwetsbaarheid is te groot om te helen, ik probeer je dus maar heel erg langzaam te doen ontwaken, al zou ik je het liefste direct van de demonen stelen en al die zinloze oesters keihard kraken. Ik weet het wel, je hebt behoefte aan zeer subtiele hulp, de meest zachte tederheid…

Soms zwijg je dagenlang, wekenlang en hap je naar adem in andere werelden, waar je met muziek, stuff en sterke drank vertroosting zoekt. Ik snap dat heus wel, witte fret, sprookjesprinses zonder sprookje, arm ding, want mijn taal is zoals altijd ontoereikend en digitale troost is verdomde frustrerend. Ik weet wel hoe de eenzaamheid jou verstikt…

Daar stond ik dan te wachten voor een kermisattractie in het winkelcentrum, waar je met een muntje mocht proberen om er een prijsbox uit te schuiven met een uitschuifbare staaf, die exact tussen een gleuf moest vallen. Ter ere van het 25-jarig bestaan van het winkelcentrum. Het duurde veel te lang, want er waren ukkies voor me, die wel…

Veel en meer wordt niet gedeeld, ook al staat er op elke straathoek een camera in de hoogte, uit de hoogte mee te loeren hoe wij als moderne mensen ons gedragen en vooral of wij ons wel goed gedragen volgens de akelige voyeurs, die achter die mechanische ogen zitten te koekeloeren. Het is een spel van haat door botte boeren. Ogen vermijden…

Via mijn mail op internet vernam ik dat mijn griezelverhaal in de bundel 'Enge verhalen bundel' is geplaatst, mijn kat sprong van geluk vier meter in de lucht en daarna in mijn openstaande mond, waarna ik hem heb uitgekucht en wij samen van verbazing bij Bol.com voor zo'n 15 euro deze bundel hebben besteld. Kletsnat van het nerveuze…