In Harlingen
Mijn ouders woonden in een monumentaal pand
in hartje Harlingen, al hadden ze veel last
van een schoolplein vol joelende kinderen.
Het mocht de pret niet drukken.
In hun woonstraat keek ik naar blikken
speelgoed in de vensterbank van een huis
verder op. Ik kocht er kruidenbitter en
ik keek vol ontzag naar het beeld van
Anton Wachter, terwijl ik uit zijn oude
woonhuis, nu een lingeriezaak, een steen
lospeuterde, die ik nog steeds koester.
Tja, Simon was voor mij de weg naar mijn
andere, literaire held Jan-Jacob Slauerhoff,
die vaak samen met hem wat pimpelde in een
café, wat ik ook heb bezocht, aan de rijkste
havenstraat, voordat Jan naar Ameland ging,
waar zijn liefde voor verre landen werd
geactiveerd. In wezen bleef hij voorgoed
een trouwe minnaar van Friesland, maar
dat heeft niemand doorgehad. In het
Vestdijkmuseum zocht ik naar geuren van
vroeger, maar ik kwam bedrogen thuis, want
Simon en Jan hebben Harlingen verlaten.
Geplaatst in de categorie: literatuur