Alle inzendingen van Joanan Rutgers

(voor Hanneke) Als kind sprong ik van grote hoogten en dook ik in ijskoude diepten, later ontmoette ik jou en al die momenten samen waren de aanzet tot schrijverij om jou te imponeren, te schaken, te versieren, in te palmen, op te eten (geintje), soldaat te maken, het hof te maken, aan de haak te slaan, kortom de mijne te maken. Een muze…

(voor Hanneke) Ik probeer je weer voor de geest te halen na al die jaren dat ik van je vandaan ben ik knuffelde met je op de siroopkleurige meisjesbank terwijl je mij een foto gaf van jezelf voor een piramide in Egypte natuurlijk die ik nog steeds bewaar als een kroonjuweel, eens gezien in Londen. Dat je naast me liep, naast me zat, me…

(voor Hanneke M.) Heb je ooit nog iets van me gelezen, waardoor je misschien nog aan me gedacht hebt als een oude vriend die zielsveel van je houdt? Heb je soms het verleden voorgoed losgelaten en kom ik nooit meer in je edele gedachten voor, zelfs niet als ik je naam ijdel gebruik? Heb je een man en een gezin en denk je dat ik daarom…

(in restaurant Jean Marie) Omdat ik verzot ben op verse kreeft en een Chablis van de Chardonnay-druif, raadde ik dit mijn tafelgenote aan. Zij koos echter voor de biefstuk met truffelsaus en citrusgarnering en als begeleidende drank een Tia Maria, een Baileys, een Cointreau, een Amaretto di Saronno, een Licor 43, een Famous Grouse en tenslotte…

Als beroemde eend naast Donald Duck sprak hij de legendarische, poëtische zin 'Ik ben klein en zij zijn groot en dat is niet eerlijk!'. Ik keek als kind vol genoegen naar zijn avonturen en ik weet dat Alfred Jodokus Kwak een grote opvolger van hem is, maar desondanks blijft Calimero mijn grootste held. Ik heb de meest moeizame literatuur…

De gifslang in mijn hopkop ontzenuwt mijn angst, die tot de laatste stuiptrekking van zich afbijt. Rare paranoiamol. Het gebarsten spiegellabyrint schenkt de vrijheid achter hagen van zeewier en smaragd. Naakte goden en godinnen smelten samen. Gouden regens delen groene pepermuntjes uit. Mijn overspannen geest verdwijnt als een gammele marionet…

De enige dichter van formaat, die ooit tegen mij gesproken heeft, is Gerrit Komrij, die grote magiër uit Portugal met zijn snedige opmerkingen. Hij sprak mijn naam op een wijze die ik nooit zal vergeten: 'Jóanan, hoe gáát het met jou?' Best wel een eer achteraf gezien. Vannacht droomde ik van een Engelse spierenbundel, die in het Keltisch…

Door mijn psychische toestand kan ik indrukken van buitenaf niet goed verwerken, ik heb zogezegd geen zeef waardoor het wegglijdt, dus schrijf ik uit noodzaak de onverwerkte indrukken weg. Dat noemt men ook wel schrijverschap. Zelf ervaar ik het als een handicap en brouw ik ermee wat ik kan. Vooral mensen die me in de steek laten, kunnen…

Er zat een vrolijke pad op een paddestoel te Padua, via het achtvoudige pad vond hij een pad naar verlichting en van geluk kwaakte hij aan een stuk door. Zijn koningin, ook een pad, ging samen met hem op pad om padvinder te worden, men zei dat zij paddestoelen aten, maar dat was lasterpraat en behoorlijk dom, want niemand vroeg hen…

(bij 'Daphne im Wind', het nieuwste standbeeld van Iris Le Rütte, wat binnenkort naar Oldenburg (Duitsland) gaat!) Haar knappe gelaat is reeds in bladerloze takken veranderd en weer doet zij me huiveren van diepe ontroering, hoe haar slanke benen, spiegelglad, lang en elegant als de boomstam van een berk, de wind trotseren, de kou weerstaan…

Ik heb niet geleerd om te communiceren met mensen, mijn ouders weerden vreemden uit smetvrees en god mag weten wat voor bekrompen angsten. Ik kom daarom niet verder dan 'hallo' en soms een snedige opmerking, er gaat heel wat liefde en vriendschap aan mijn dichte deur voorbij. Natuurlijk, Dagobert Duck is mijn vriend, maar die vindt me geen…

(voor Raffaël Nadal) Ik zag je verbeten tennisspel tegen Roger Federer, die ook niet gek speelde, want het spande erom, al had jij net even meer spierkracht en gedrevenheid. Ik voelde de spanning van de wedstrijd in mijn eigen lijf, zoals echte poëzie mijn botten raakt. Je evenaart nu de legendarische Björn Borg. Misschien ga je hem ooit…

(bij een Etruskische schildering, 325 v. Chr.) Je hoofd knikt naar links, terwijl je ogen vol mededogen staan, turend, verdrietig en liefdevol, het krullende haar rond je beeldschone gelaat. Je dikke, zwoele lippen tuitend vanuit een extra pijnlijkheid. Wat is er toch met jou gebeurd, waarom je zo de wereld aan blijft kijken? Ik voel…

In het British Museum mocht ik werken van El Greco aanschouwen, zijn 'Johannes de Doper' ligt nog steeds op mijn netvlies te branden als ronddartelend kwikzilver. Wat een enorme gratie! Wat een mystieke basaliteit! Ik wilde het schilderij maar wat graag onder mijn arm mee- nemen naar mijn prehistorische grot, waar ik vissen braad, kruidendranken…

(voor Hanneke Majoor) Jij kende mij als jonge dichter, toen ik met zwartgelakte nagels en zwarte oogstrepen doelloos over de straten zwierf, doorn in het oog van de braverikken, doelwit van valse roddelaars. We correspondeerden over onze diepste zieleroerselen, terwijl je wist dat ik met Oost-Indische inkt mijn gedichten in schriften…

(Bij 'Badende nymph', marmeren beeld, 250 v. Chr.) Als geest dwaal je door de Griekse bergen, je schoonheid wordt beschermd door goden en godinnen en je droomt in donkere grotten, terwijl je kuis als een non door het leven gaat, bewapend met pijl en boog, want geile saters liggen overal op de loer en dat moet jij niet hebben, want die bezoedelen…

Ooit bestelde ik een Heineken-bier op een terras grenzend aan het San Marco-plein, de groene beugelfles was zo uit de tijd, dat ik er extra veel de tijd voor nam. Ik bezocht de kerk, waar Vivaldi het orgel had bespeeld. Hier had hij rondgelopen; zenuwachtig, opgefokt, versteend. Dat ik zo dicht bij de 'Vier jaargetijden' kwam, schokte mijn…

(voor mijn moeder) Als kind schrok je van die Duitse soldaten, die zomaar rond de boerderij marcheerden, terwijl je vader een schuuruil opzette en jij naast Hans Werkman in de schoolbanken zat. Verliefd? Je wilde nooit trouwen met een boer, liever met een meester of een dominee. Het werd dat laatste. Ooit liep je met zelfmoordgedachten…

(voor Jotie T'Hooft) Wat hadden we samen een lol kunnen trappen, als je in leven was gebleven. In mijn meest sombere momenten las ik jou en beurde jij me op, gek genoeg, maar zwaarmoedigheid werkt averechts, alleen voor ingewijden. Ik houd zowaar net zoveel van Ingrid als jij. Ze is al net zo ver weg als jij, ook al leeft ze nog en kom…

( bij een vrouwelijk beeld, Tureng Tepe, 3000 v. Chr.) Na ruim vijfduizend jaren spreid jij alsnog je armen naar mij uit, hoewel je armen met stompen een klerenhanger nadoen en een van je tere voeten is afgebroken, bekoor je mij met je zoete gulheid. Je gezicht ziet er niet zo fraai meer uit, die zou in een griezelfilm niet misstaan, maar…

Jij alleen kent mij ten diepste jij hebt me getroost toen ik meer dan dronken heftig gevloerd aan diggelen lag. Jij geloofde nog in mij, terwijl ik mezelf opgaf. Jij wist me op te beuren, terwijl ik als een vis op apegapen lag in de benauwde vissekom die ik bewoonde. Jij vree met mij in een bizarre locatie. Ze hadden het zó volledig mis.…

(1700 - 1550 v. Chr. te Kreta) Ze heffen hun armen om ons te zegenen met hun bevallige benen als wortels van woudreuzen diep in de aarde gestoken, hun ogen wijdopen gesperd, in diepe trance, en via hun hoofddeksels in direct contact met hun andere wereld, de godinnenwereld. Een houdt met gespreide armen twee slangen vast in elke hand, oppermachtig…

(voor mijn vader) Jij haalde hoge cijfers op het gymnasium in de binnenstad van Groningen, waar ze je plagend op het schoolbord natekenden met een rokje aan. Pestkoppen zijn van alle tijden, toch bleef je in de kast, waar het veiliger was en anders was ik er nooit geweest, tenminste niet zo. Misschien als plant of dier of gangkast. Maar…

(voor M M) We sluipen virtueel langs elkanders lichaam, we dromen beiden van de daadwerkelijke vervulling, maar het blijft bij tikken op ons toetsenbord en met de muis klikken op 'verzenden', terwijl we in feite lucht verzenden, want mooie woorden op een helder beeldscherm, meer niet. Hoewel, we proberen elkaar toch te benaderen, zij…

(voor Monique Methorst) Ik kan er niets aan doen, maar je drijft me terug naar de middeleeuwen waar ik in gevecht moet gaan met andere ridders om de trofee van het toernooi te winnen, jij die in volle glorie schittert op je met edelstenen versierde troon, die mijn ogen verblinden door het scherpe zonlicht. Ga ervoor zitten, schat, anders…

(voor broeder Henk) Als postulant had ik de taak om het trappenhuis van het dormitorium schoon te vegen. Verbazingwekkend, want iedere week lag het weer vol grote proppen stof. Eerst vegen en daarna stofzuigen. Ik heb nog vaak nachtmerries van al die stenen treden, zo grijs als mijn ziel destijds. Maar bovenin woonde broeder Henk, een brave…

(voor Anouk) Je kijkt verslagen en verlaten in de lens, niet geknakt, maar wel volop beschadigd, onder je neus bedonderd door trouweloosheid, wat moet je ook met zulke jonge knullen, terwijl er genoeg vaderfiguren zijn die jou met veel plezier in hun armen sluiten. Met mijn rechterhand streelde ik je uitgedunde haren en met mijn lippen…

(voor Monique Methorst) Ik ken je slechts van je gedichten en van enkele foto's, roofdiervrouw, poëtische kanjer, lustige uitdaagster, ik sluip inderdaad door de duistere nacht op zoek naar wilde erotiek, ik weet inmiddels dat allen dat doen, ook overdag. Jij tijgerin, ik tijger. Jij Jane, ik Tarzan. Ik wil je gespannen huid graag strelen…

(voor Margot Fonteyn) Je lijkt wel twee meter in de lucht te springen in een topscène van Giselle de benen gracieus gestrekt de armen eveneens zoals in die Franse hofstijl je benadert de perfecte balans terwijl ik ademloos het fotobeeld inhaleer Als ballerina heb je de schoonheid aanbeden en vooral weergegeven op sublieme wijze met die…

(voor Ingrid Weverbergh) Je vader hield niet alleen van jou, maar ook van Jotie, wiens poëzie hij maar wat graag uitgaf. Zelf was hij ook een serieus schrijver, maar nooit zo goed als jouw man, dus was hij snel overstag. Je bent nu ver in de vijftig, verdwenen in volstrekte anonimiteit, wieweet wat je uitvreet, ik niet. Toch zul je voor…