Dierbare muze
(voor Hanneke)
Als kind sprong ik van grote hoogten
en dook ik in ijskoude diepten, later
ontmoette ik jou en al die momenten
samen waren de aanzet tot schrijverij
om jou te imponeren, te schaken, te
versieren, in te palmen, op te eten
(geintje), soldaat te maken, het hof
te maken, aan de haak te slaan, kortom
de mijne te maken. Een muze fysiek te
willen veroveren is natuurlijk waanzin,
daar leent een muze zich niet voor, ook
al wil je niets liever dan dat, wees
wel, daarna zou ze verbleken als muze,
zou ze van sappige inspiratie overgaan
naar frustrerende writersblock, dus,
dombo, hoeren zijn zo slecht nog niet.
Geplaatst in de categorie: bedankt