Schoon en somber
(bij een Etruskische schildering, 325 v. Chr.)
Je hoofd knikt naar links,
terwijl je ogen vol mededogen staan,
turend, verdrietig en liefdevol,
het krullende haar rond je
beeldschone gelaat. Je dikke,
zwoele lippen tuitend vanuit
een extra pijnlijkheid.
Wat is er toch met jou gebeurd,
waarom je zo de wereld aan blijft kijken?
Ik voel medelijden met jou, ik kan je
lichaam niet troosten, maar je ziel,
zoals je weet, nog wel.
Kom 's nachts maar gerust naderbij,
dan zal ik je verdriet wegstrelen,
zoals ik eens tegen een Etruskisch
graf geleund liefde deelde. Gek hé,
maar ik hou zielsveel van jou!
Geplaatst in de categorie: liefde