1188 resultaten.
Popstadium
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 186 Leef in mij
mijn liefde nergens
leef je meer in mij
ik ben de nacht voorbij
nog komt de zon niet op
ergens
lach ik naar een etalagepop.…
Mikado
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 277 Er blijft niets anders over
dan de waanzin voor te zijn
men gaat dood aan eenzaamheid
ik moet de stokjes wel bewegen
ook al denkt de wereld
aan een spel
dat ik bibberend
verloor…
Waanzin
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 201 Neem nu mijn gekkentaal, het maakt al
dansjes die ik zelf niet meer kan plaatsen,
nog even, denk ik, maar dat dacht ik jaren
geleden ook, terwijl ik met zwarte oogschaduw
en zwarte nagellak toch behoorlijk in de buurt
van een doorgeslagen dorpsgek kwam.
Zie hoe ik dronken van de goedkope wijn voor
een kledingzaak een getrouwde vrouw beminde…
Einzelgänger
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 262 Soms, in één van zijn verdwaalde dagdromen,
waait er nog een sexy zomerjurk omhoog, een
bollende slip onthullend, maar zijn stenen
bezwaren weten van geen wijken, hij is nog
erger dan de paus. Ontsporen is voor slappe
kwezels, meent hij. Hij vergeeft de wind
zijn ontuchtige handeling en als een norse
dorpspastoor of een sacherijnige bonder…
Bosgeest
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 254 In tijden van eenzaamheid
en eerlijk - die bedekken genoeg
hoewel ik vroeger minder
onzin te bepeinzen had
sluip ik nog steeds
als een bange wezel
door het bos
op zoek naar mijn paleis
ren ik gejaagd
over modderpaden
zolang de tijden eenzaam zijn
in mijn oude oorlogsbunker
klein konijnehol.…
Schone bij de Rhône
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 109 Haar blauwe kleed ligt losjes om de ranke schouders,
de witte kousen glijden langzaam van haar af,
jarretels bungelen als een tochtgordijn in de
deuropening van haar natte, gezwollen vulva.
Elegant beweegt ze met haar slanke benen, brede heupen,
losse haren, naar de oever van het gele water (Oeps!,
een plasje zeker!). Het jonge lichaam, omgeven…
Vergeefs verlangen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 515 Via de astrale sferen zou ik jou
zo snel mogelijk
kunnen beminnen, maar
dat werkt niet echt, het is
slechts een idee zonder kleren.
Als gedroomde minnares zul je
nooit het bed met me delen, dat
is de zuivere waarheid na jaren
van dichterlijke verblinding.
Het is een ideaalbeeld van de
vrouw, die mij tergt en pusht,
die mij tot schrijven drijft…
Impressie
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 274 Ik ben zo moe als een krekel die verdoofd
is door een volle shot heroïne. Al het weten
glijdt weg in een groot zwart gat in de kosmos.
Ik heb besloten zelf een wandelend gedicht te
zijn en het wijzelijk daarbij te laten. Ik leg
mijn gerimpelde hand op een scherf van de oude
klok. Ik heb geen verstand van klokken, moet
hem helaas aan zijn lot…
Maîtresse
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 508 Je kwam vloekend over de drempel,
smeet je paraplu in de badkamer,
sloeg met je blote vuisten tegen
de eikehouten deur, vloekte nog
harder en je knokkels bloedden.
'Wat is er gebeurd?', vroeg ik,
terwijl mijn hart bonkte als een
oude treinwagon. Zeer langzaam
liet je me je gezicht zien, vol
tranen en pijn. Ik greep je bij
de schouders en drukte…
Je gezicht
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 163 Het is jaren geleden,
maar ik zie nog steeds
je gezicht helder
voor me, als ik
in mijn bed lig
en mijn ogen
sluit.
Dan komen de dromen
in verse beelden
tot mij en jij
zit daarbij
als teder
gelaat.
Over afstanden van tijd
en ruimte kom je zomaar
bij me, kus je me
ongeremd en kruip je
in mijn wezen,
hartverwarmend.
Je gezicht…
Herfst in de stad
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 198 De regen houdt maar aan,
de gezichten die ik opneem,
doen mij denken aan mime-spelers,
die zich weerbarstig verzetten tegen de kou.
De striemende wind doet de huiden verstrakken,
er wordt duidelijk minder gelachen dan
toen we nog halfnaakt in het zwembad
badderden om de zon van ons af te slaan.
Een oude NRC waait in het gezicht van een…
Illusie
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 658 Terwijl wij vrijen
en onze weldoener Eros bloeit
en de valse glitter verdwijnt
slaat de zee het rotsgezang
met water dat wil schreien
om het harde deel
van ons beiden
terwijl
de kraaien vallen
als hartaanvallen
van het doods behang
dat scheurt omdat wij vrijen
dromen wij teveel.…
De ware
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 128 Je denkt terecht
is hij de ware wel
zoals ik denk
ben jij de ware wel,
onze tactiek en voorzichtigheid
ten spijt van
doet niets af
aan het in waarheid gedeelde
wat geen van ons verliezen zal.
De dag voordat je komt droom ik
van je sappige lichaam en je geest,
kom gauw, droomvriendin, laat me verder
dromen met de droom voor handen.…
Solitair
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 472 De andere dichter en dichteres voelt
als een soort heiligdom, wat ik niet
betreed. De benen van Rutger Kopland
waren kleiner dan ik dacht, als van
een dwerg, niet capabel genoeg om mij
in te halen als ik hem een poets bak.
Ik ga alleen naar toverland om wat
dichterlijk voedsel te halen, daar
doe ik toch niemand kwaad mee, hij
natuurlijk in…
Vermoord
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 565 ( voor Oscar Wilde )
Gevangen in cirkels van haat viel hij in
de diepste trechter naar de duisternis,
maar het vervloekte bataljon van satan
volgde hem tot op de verpulverde lippen,
het land van zijn successen stak genadeloos
een bajonet in zijn hartstreek. De rat wilde
niet van wijken weten, niet totdat de bloedende
eend, totaal verminkt,…
Pompeï
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 121 Er zwerft een bange zwaan in een vijver
op een werkende vulkaan.
Het bloemenmeisje spreekt:
'Kijkend schrijver,
red mij voor de wereld breekt!'.
Ik neem haar bij de hand,
wij vluchten snel
voor de lava ons verbrandt.
De redding is nabij,
de hel vergeten
en dan een kus, heel sappig,
nu ziet zij mij.…
Verzoek aan Willem Kloos
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 565 Drinkebroer, laat me nu maar los, we hebben
genoeg feest gevierd, het boeren wordt te erg,
mankepoot, Korsakov staat voor de deur en wil
naar binnen. Ik heb me genoeg in jou verdiept,
kom op, dichters onder elkaar, ga nu maar bij
een ander de boel op stelten zetten of liever
nog, donder op naar de hemel, deprimongool!
Ga je eeuwige roes uitslapen…
Eens zo
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 965 De nachten waren leeg
en angsten dwaalden door mijn geest,
nu de port haar werking doet,
vind ik even weer wat rust
in lichaam en ziel,
maar jou kon ik toen niet vergeten,
want wij hielden van elkaar,
terwijl het lot weer bitter werd,
bitter van nieuwe verlangens.
Niets kon dit verzachten,
breekbaar en hemels.
Je ogen streelden als een…
Onbewoond
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 376 (voor Harry)
Mijn eiland onbewoond
is vruchteloze woestenij,
geen ander die mij loont,
gevangen en onvrij
bezie ik mijn planeet,
verlang een reddend touw,
na alles wat ik leed,
geen God, geen vrouw
die ik beminnen kan,
zo diep is deze put,
als leef ik in de ban,
een kluizenaarshut
gebouwen op de kust
en zoveel wat mij griefde,…
Gedrevenheid
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 715 (voor Karin)
Zie toch eens het avondrood
en dan mijn hart, zo dood,
het krijsen in een eindeloze
strijd om hulp en tederheid,
de mens is mij zo lief, te
lief, zodat ik dikwijls lijd
en geen verklaring vind
van wat er diep in ons
naar boven stroomt.
Een hemel van verdriet
doemt zinloos aan ons op,
je bange hart vertrouwt het niet,
dat…
Liefdeshart
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 215 Verrukking om de contouren van jouw boezems,
die zo schoon staan aan jouw lenig lijf,
versiert met twee weelderige bloesems,
zou het schelen als ik ze zachtjes wrijf?
Sluipend raakte ik jou aan terwijl je liep,
als een fijn-vernuftige schoonheidsgodin,
schaduwloos en 't was alsof ik al sliep
tegen de borsten van jou, mijn koningin.
Zachte…
Verheven nachtrust
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 458 Wij wandelen naar buiten, verlaten het strandhuis,
witte duiven in de mist, ontsteek met mij
de kaarsen die zullen vlammen in de nacht,
omhoog vlammen! Niet als een fata morgana,
een wind die waait en verdwijnt, de tijd
verplaatst, maar verandert nooit vereeuwiging.
Goden of geen goden, zie ons verlangen
naar eenwording in geest en lichaam,…
Overbeschaafdheid
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 200 O Nux, het leven is een jeremiade,
de nacht een zwoele ballade.
Quo vadis? O Petrus, wij klagen,
Jezus' afscheid kweekte mishagen.
O Juturna: Quousque tandem!
De Lethe stroomt, Quia absurdum!
Morpheus houdt ons in de handen,
Kassian kassian! om alle landen.
Het razende water is omineus,
onsolide en violent en dubieus.
kind van Baäl, u…
Nuit d'amour
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 535 Aangezien ik een gretig nachtdier ben,
mijn Assepoes,
bestaat er voor mij geen hoger licht
dan te vrijen met jou
in onze chambre de l'amour.
In de hitte van een rode vlam ligt
het wapen tegen onze duisternis.
Op de heuvels van deze nacht
zwermen de laatste bijen, die naar
hoger honing smachten, zweven mijn
gedachten naar het bloemenveld…
Kramp
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 124 Vroeger sloot men mensen zoals ik op,
achter stevige, wrede sloten van een
griezelig gekkenhuis vol martelingen
door barbaarse instrumenten. Het verschil
is minimaal nu ik beweer Rimbaud te zijn
en hem ook werkelijk ben, zie ik ze kijken,
met argwaan en angst in hun benauwde ogen,
de ijzeren sloten van vroeger. Maar niet
in staat om mijn witte…
Apart mens
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 369 Je zegt dat ik niet zo apart ben als ik denk
en ik wil dat ook wel denken
maar ik denk anders
ik begrijp de ware gekken beter dan
de ware normalen
die beduvelen de boel
maken het zootje nog groter
met bibberloze hanegekraai
in mijn hart blijf ik altijd klein
ik snap de botte verharding van anderen niet
hun blinde woede en vijandschap…
Godinplakker
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 198 Ik kus je borsten,
blijf plakken aan je tepels,
want God is een Vrouw.…
De bierbrouwer
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 430 Het spook van de bierbrouwer
kwam de trap niet meer omhoog,
hij was van zichzelf een sjouwer,
omdat hij veel te zwaar woog.
Al was hij wel wat afgevallen
en dronk hij nooit meer gerstenat,
wat zijn humeur deed vergallen,
het spokenleed werd onderschat.
Uit frustratie is hij toen gaan klieren,
de nieuwe bewoners griezelden ervan,
klokslag…
Hoogmoed
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 257 Het gaat dus echt gebeuren, binnenkort staan
ze zij aan zij volop glunderend in de spotlights,
maar dat doen circusclownen ook. Goed dan, dat
overleven we wel, maar dan, wat gebeurt er dan!
Ze zullen zich gaan bewijzen, geldingsdrang en
opportunisme, de tegenstanders zullen ervan lusten,
totdat ze zichzelf opblazen als extremisten, want
zo…
Alleengelaten
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 374 Nachtenlang hebben we hetzelfde bed gedeeld,
we waren naakt als Adam en Eva voor die rotboom,
je erotische lichaam heeft me nooit verveeld
en je handelen was de vervulling van een wensdroom.
Ik mocht eindeloos met je grote borsten spelen,
het hangen aan je tepels vond je zeer opwindend,
je stond wel halfnaakt te pronken op kantelen,
die frivole…