Medestrijder
Ik ken je al enkele jaren,
we kwamen vroeger geregeld bij elkaar over de vloer,
het was altijd erg gezellig en we klikten wonderwel,
maar door we weten niet echt wat staan we nu
ver van elkaar als statusverschillenden.
Jij bent omhoog gekropen, ik ben schamel achtergebleven.
Ook rook ik niet meer, dat scheidt ook.
Ik weet nog hoe je hasjpijp op de bijbel lag,
ik vond dat zo'n mooi gezicht, heel literair.
Je omgang met je oude vlam bracht ook een scheuring teweeg.
Nu werk je keurig bij Welleda en zie ik je soms afgemat
en ongeschoren hongerig nog op de ballustrade met een
korte groet als gevolg. Haast maakt ons lelijk.
Laatst noemde je mij een medestrijder en ik moest
daar lang over nadenken, voordat ik het begreep,
wij strijden dus voor dezelfde zaak, dat wil ik
best geloven, we zijn in wezen socialistisch,
maar waarom dan jouw hang naar meer, terwijl je
mij vertelde dat het je ziel genadeloos uitbeent.
Geplaatst in de categorie: moraal
Medestrijder
427
Geef je reactie op deze inzending: