Alle inzendingen van Jos

Nog drukker dan een druk baasje en altijd bezig met een karweitje, ben ik met Pasen weer het haasje. Op mijn bord dit x een gebakken ei.…

Een man geknipt en geschoren ging schijnbaar als gewoon alleen weer aan de wandel naar Amstelveen maar toch anders - moet je horen: Normaal suf op weg in dromen was zijn tred nu wakker en kordaat met rode konen rechtop over straat Waar zou dat zo plots van komen Kwam die flair wel uit eigen beheer Speelde die knakker soms mooi weer vandaag…

Je hebt je einde zélf gekozen, dat je niets meer om iets gaf. Ik sta hier nu, alleen bij je graf en leg op je steen een bos rozen.…

De voorzitster speelt verveeld met d'r hamer, en de spreker ratelt, op slaapverwekkende toon, zijn verhaal af achter de interuptie microfoon. Hij spreekt voor een bijna lege Tweede Kamer. Een nieuw wetje hier en een nieuwe regel daar, dit alles om de bevolking méér te beknotten. En dat stemmende volk laat zich mak bedotten, blind en doof voor…

Vooralsnog kan ik niets beloven, edoch, heel misschien tóch wel. Je moet me op m'n woord geloven, al is maar voor slechts één tel. Er komt een dag, binnenkort, dat de dagen zullen lengen en dat 't weer voorjaar wordt. Ze zullen ons narcissen brengen. De lucht zal blauw gaan kleuren, weg met grijs, weg met de regen. Er staat weer veel te…

Zong ooit niet de dichter op de hoek over lessen uit het geschiedenisboek? Over koningen die niet wilden leren, en keizers met al hun eigenbelang? Zij regeerden allen met harde hand, dát wel, maar vaak zonder verstand. Het tij dat niet meer wilde keren, maakte het gepeupel onzeker en bang. Regenten die het niet konden laten, regeerden bij…

Vannacht zag ik heel even je gezicht, Ik riep je naam maar je hoorde me niet. Ik zag hoe je danste in het witte licht, Je danste op een mij onbekend lied. In verwarring keek ik zwijgend toe, Voelde een pijn die niet over ging. Ik voelde me alleen, alleen en moe, Ook toen ik nog aan het leven hing. En ik zweefde, zweefde in het niets, Alles…

Sinds voor ons geest en materie niet meer voor hetzelfde staan zijn wij van onze identiteit ontdaan zoekers in de periferie Soms maken we bij toeval contact met de oorsprong van eeuwige waarden want zelfs bij alle splijting op aarde is het ontwerp nog steeds intact Te herkennen onlangs bij de premier die vele klinkers doorslikte op tv…

Wandelend in het Land van Maas en Waal, waar al menig lied over is gezongen, kijk ik rond en schrijf mijn verhaal, al is het beeld soms wat verwrongen. Het geeft niet, het doet er niet toe, de lucht is blauw en ik voel me goed. Ik wandel verder en voel me niet moe, ik loop zingend de horizon tegemoet. Er is niets wat ik wil of wat ik zoek…

Heeft u ook eens niet bewogen omdat ze elke vorm van bewegen zouden duidden als iets minder tegen om te garen tot gedogen Met een luilebol face to face die de hele nacht chips aan het malen u uitputtend trachtte over te halen tot zijn point of view on his case Ging dat ook via schieten en opbouwen naar of u - soldaat al - vol vertrouwen…

Één streek neer met zijn lief erbij in de Hoek at uit de pan en vree niemand die er een tel onder lee Ze voelden zich een roek zo vrij Toen kwam een ambtenaar voorbij die zomaar met een kijker op schoot sprak ‘eruit jij invasieve exoot scoort snel dat hoort er hier niet bij’ Huiskraaien uit Egypte mee gevaren deden dat - hier tussen ons…

Wim van der Voort die Knut versloeg Hilbert die op een poepje zomaar uitgleed Atje die ze er op de korte baan al af reed Jan Bols die een wissel over sloeg Kampioenen gehaald en gebracht boeren nog goed met hun verleden geen Kees Broekman en Jaap Eden Zij worden in stilte herdacht Op karakter wordt alweer gemist Rudie Liebrechts de gaafste…

Stond jij zojuist schuw naar buiten te gluren terwijl de sneeuwstorm in en om jou alles wat een dag de moeite waard maakt meteen al in kilte leek te smoren Met wat nog rest aan uitzicht groene thee bij de naaste buren die alles wat teer en gevoelig is steeds in orgaan en hersenkwab tot in het radeloze toe beroeren Terwijl Sysiphus gaat…

Mierzoet bijna als gesponnen suiker, rijgen woorden zich aaneen tot gedicht. De boodschap duidelijk voor de gebruiker, met z'n dromen als een wankel evenwicht. Slechts de lezer doorziet de tekst, bedacht en geschreven door de dichter, door dromen, drank en méér heel relaxed. En buiten kleurt de nacht al wat lichter. Maar wie het gedicht…

De wereld wacht, de wereld wacht op een kans, Maar niemand weet of dat ooit zover zal komen. Ook God wacht ook al is hij in slaap verzonken, Hij weet niet veel beter dan dat alles goed is. De wereld wacht, de wereld is niet in balans, En woelt ’s nachts in zijn broeierige dromen. En God wacht ook al is hij een beetje dronken, Hij weet alleen…

Nooit gedacht dat ik mijn rust zou vinden, Dat de nacht zou plaatsmaken voor de dag. Nooit gedacht dat ik het ooit toe zou geven: Dat ik liefde voel, dat ik liefde voel voor jou. Nooit gedacht dat ik me durfde te binden, Dat de tranen plaats maken voor een lach. En uiteindelijk kom ik dan weer tot leven En kleurt de donkere lucht dan weer blauw…

Even niets, heel eventjes geen gedoe, Ik sluit de gordijnen nu en sluit me af. Even geen geklaag en ook geen gepraat, Ik heb geen zin om oplossingen te geven. Ik doof het licht en sluit mijn ogen toe, Niet dat ik nooit iets om de anderen gaf, Maar ik droom weg, het is al bijna laat, Laat me nu maar, laat me nu maar even. Zet je bagage maar…

Klappend en klunend naar Zuidwouw ijselijk aangeblazen in bitt're kou steeds bij takken rijdt hij om wakken bij scheuren ligt-ie dubbel in 'n vouw Lijkt zijn snikkel tot Purmerend in wikkels watten een gruwlijk end zo houdt in storm de bikkel juist vorm een scheve schaats is 't spul gewend Gabber let op men jaagt bij Watervang rijders…

Paul Vinken zag die mooie dag het licht: Een nieuwe versvorm kwam in zijn gedachten. Hem wereldkundig maken kon niet wachten, Hij vond het een ontdekking van gewicht. Al mag je Vinken eigenlijk niet missen, De grote doorbraak kwam met Driek van Wissen.…

de kuiltjes in haar wangen de vraag om het jawoord als ze me potdikkeme weer een statement heeft gepleegd dat je zegt - tis toch niet waar hoe embarrassing ook echt goed dat het eens gezegd wordt van hupsakidee onze vivadame dat komt toch maar mooi van tussen die twee te gaaf dunne lippen heeft ze al gedronken haar kijkers gaan fonkelend…

je wordt toch niet goed van die lijzige lolbroek van een dijkshoorn door de weeks nooit woensdag bij matthijs altijd grijze stoppels vers bijgeknipt in de neusgaten om met zijn vleugels niet mee te trillen steeds eerst viesvuil kijken bij smeets 'mag ik even wat zeggen' dan geile pretoogjes richting ria visser waar mart even ooit…

Er was een heer op de tv ik hoorde meteen die sleept zo met zijn tong dat krijg je van gelispel uit de koran uren lang plat in de moskee Maar hemel nee geen mohammedaans accent hier sprak een puppet on a string uit Wilders sprekende ballentent Sietse Fritsma van de PVV Hun site vraagt zei hij het volk thuis om informatie wat kost in…

Op Selvagem Grande eiland Waar Darwin in quarantaine was gestrand klom een paleontoloog mee aan de hand hoog over keien los op zand Voor de lachers aan zijn kant ging hij plat hoog aan de steile wand door gevoelens voor een ei overmand kuiken vloog uit schaal nog in stand Is zo’n fossiel al niet bepaald courant Zijn kleindochter op El…

Kleren maken de man meer mans is als een koe maar wel nu los van geslacht Bij de eerste indruk wordt voor je gedacht Je krijgt gewoon geen tweede kans Zijn dames die bijstand trekken al blij er enigszins bedekt bij te lopen van eindjes die ze zelf aan elkaar knopen Ze gaan af bij gesprekken Hun lot voelt bij werkgevers gecast in hun oude…

Alles moest ooit uit de kast Het knopje ging er desnoods voor om Je leeft maar kort soms lig je krom Wie geen ideaal heeft die past Men sprak krachten aan hoog boven met ruggen gerecht om niet te zwichten voor alle gaten die vielen te dichten tussen diep gapende kloven Niets staat stil dat is gegeven Men ziet dat terug in het overleven…

Met God aan mijn zij en wat Cognac, Wacht ik tot de nacht weer over gaat. De regen tikt, ritmisch, hier op ’t dak, En ja ik weet het, het is al veel te laat. Ik neem nog een trek van m’n sigaar, En, voor me uit turend, nog een slok. Ik blijf nog even hier, nog even maar, Jij ging al snel met de kippen op stok. Het vel waarop ik iets wou…

Hoe machtig Venus Safina ook tot dood vogeltje heeft geserveerd Wat de wereld van poëzie echt imponeert is de vlinder van Serena Ace brood nodig breakpunt tegen de bal reeds knalklaar in daalvlucht Dementieva werd wel degelijk geducht liet zij leven zwaarder wegen In de weet ik bejaag geen effect de meute volgt de bal geen insect en zeker…

Onlangs in een foyer heb ik Hare Hoogheid de Koningin van achter in gesprek op haar gekapte bol gezien Anders dan voorheen op tv Dacht ik Mijn Hemel Majesteit is dit wel echt Het lijkt wel grijze suikerspin…

Ik dacht ja of nee hoeveel hypotheek Blijft simpel kwestie van op staatjes kijken Onze bank weet trouwens van geen wijken Andermans krot valt buiten de intake Blijkt men komt zonder Stempel Vogelaar Voor hetzelfde geld op postcode klaar…

Wat rest het tot zonnekoestering en zweminrichting geneigde wezen sans doute in jou ja vluchten kan niet meer anders dan een naarstig pogen haar ziel kundig te verheffen te beuzen te pimpen en te kneffen door mijn column te lezen Over la Grande Haute Culture prisonnerie in genadehokken Paul Verlaine's voorlopersrol aux pays-bas onze platte…