Met God aan mijn zij

Met God aan mijn zij en wat Cognac,
Wacht ik tot de nacht weer over gaat.
De regen tikt, ritmisch, hier op ’t dak,
En ja ik weet het, het is al veel te laat.

Ik neem nog een trek van m’n sigaar,
En, voor me uit turend, nog een slok.
Ik blijf nog even hier, nog even maar,
Jij ging al snel met de kippen op stok.

Het vel waarop ik iets wou schrijven,
Bleef leeg, leger nog dan mijn leven.
De angst dat het voortaan zo zal blijven,
Dat het me niet langer nog is gegeven.

Het bekruipt me als een soort beest,
Als een schaduw, zacht uit het niets.
Was er nu maar ergens een feest,
Dan pakte ik per direct mijn fiets.

Maar het is nacht, het is al veel te laat,
Iedereen slaapt en droomt z’n dromen.
En ik, ik die dronken in zichzelf praat,
Mij is de kans dáárop allang ontnomen.

Met God aan mijn zij en wat Cognac,
Wacht ik tot de dag aan zal breken.
De regen tikt, ritmisch, hier op ’t dak
En ik, ik wacht op een teken.

Schrijver: Jos Witteman, 1 september 2009

jlwittemanyahoo.com

God

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 7 stemmen 426