2107 resultaten.
Levensmoedig zaad
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
148 Wie heeft van zijn leven ooit,
de dood gezien met eigen ogen?
Doodsangst bestaat, dat is waar.
Die kun je in andermans ogen zien,
als angst om niet te durven leven.
Wie levenslustig gestorven is,
kan nog dagenlang nadien,
zijn levend zaad schenken,
aan een vitale vrouw,
die daarom vraagt.
Hier is geen sprake van doodsangst,
maar van doodgewone…
Trouwe supporters
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
212 Wie nemen moeten,
wat ze niet kunnen krijgen.
Wie machtig en rijk willen zijn.
Wie het spel niet meer spelen willen,
omdat ze hebben verloren,
verliezen aanzienlijk.
Verliezers verliezen hun supporters niet,
omdat ze zelf graag winnaars willen zijn,
die niet verliezen willen totdat.
Totdat supporters opgelucht beseffen,
dat slechts één slechte…
Water
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
182 Verandering beweegt altijd.
Leeft als stromend water.
Alles verandert waar je bijstaat,
wat je ook doet of laat.
Conservatieven houden daar niet van.
Bouwen graag muren en dammen.
Progressieven dragen water.
Dragen water naar de zee.
Wat doen wijzen en wat narren?
Wat doen levenskunstenaars?
Ze houden van verandering.
Drijven met het…
Herfstschemering
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
189 De zon verdwijnt weer,
achter de kim.
Donkere wolken blijven.
De dag lijkt te twijfelen,
voordat het avond wordt.
Bomen houden bladeren vast,
terwijl de herfst valt.
De winter is niet.
Vorm kan niet zonder leegte.
Onzin nooit zonder zin.
Zwart niet zonder wit.
De wereld blijft prachtig mooi,
terwijl het almaar grijzer wordt.
Achter…
Welstand
netgedicht
5.0 met 3 stemmen
205 Onoplosbare problemen gezien vandaag.
Goede antwoorden heb ik niet gevonden.
Logische vragen heb ik nooit gesteld.
De liefde is springlevend gebleven.
Het kwaad is moe geworden.
Pessimisten angstig.
Optimisten blijven.
Welgesteld.…
Bladeren vallen
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen
176 Een vos verliest zijn haren,
maar niet zijn streken.
Een boom verliest zijn blad,
behoudt zijn diepe wortels,
verliest zijn takken niet.
Een mens verliest zijn jaren,
maar niet zijn wilde haren.
Zoals bladeren niet vallen,
van zijn verbaasde mond.…
Zien
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
199 Ontstonden ogen toevalig?
Als resultaat van evolutie,
zoals Darwin dat beschreef?
Werden dieren daarna bewust,
van kunnen zien?
Als ongeluk?
Ontstonden ogen als bedoeling?
Als behoefte in ons universum,
van iets dat bewust wil zien?
Kennen wij mensen de antwoorden?
Dat geloof ik helemaal zeker,
voor zover ik dat als wonder,
met één oog…
Onze weg
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
229 De weg,
die je maar niet vinden kan.
Open je ogen.
Eindelijk.
Zie!
Zie het wonder,
hoe de weg jou vinden zal,
als toeval dat bedoeling is.
De weg is als reizen,
naar waar je nu kan zijn.
Naar waar je hier al bent.
Samen zijn we op reis,
met velen om ons heen.
In liefde en vaak in leed.
Er is geen ontkomen aan.…
Verkiezingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
243 De toekomst van ons aller heden,
leeft in het verleden van het nu.
Vrije mensen mogen kiezen.
Help een levenslustig kind,
dat op de grond gevallen is,
met opstaan.
Help een angstige vogel,
die uit zijn nest gevallen is,
met leren vliegen.
Leer een kwetsbare vlinder,
die in een klok gevlogen is,
met in vertrouwen vallen.
Voel je in een…
Joe van Wilmington
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
192 Joe Biden van Wilmington
is Jezus van Nazareth niet.
Joe maakt gewoon fouten.
Geen martelaar is Joe.
Geen heilige.
Begrijp uw tegenstanders.
Wissel van gedachten.
Maak samen plannen.
Heb uw vijanden lief.
In vredesnaam.…
De schelp
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
189 Als ik luister naar het ruisen van de wind
Waai ik terug naar mijn kindertijd
Waar ik klein was en bemind
Terug naar oma’s oude vensterbank
Waar een schelp fier stond te pronken
Die ooit ver in de diepzee lag verzonken
Met de schelp tegen mijn oor geklemd
Maakte de bloedstroom des levens
Zich met een zeebries aan mij bekend……
Reïncarnatie van een boomblad
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
236 Gouden blad in de wervelende wind
Als een kind zo verwonderd
Dwarrelt zij daar zeer gezwind
Een zomer lang heeft zij van vrijheid durven dromen
Alle winden meewaaiend
Welnu is de grijze herfst gekomen
Precies zoals een jaar geleden
Heeft de oude eik haar afgestaan
Vreedzaam dwarrelt zij naar beneden
Klaar om nogmaals dood te gaan……
De toekomst van vandaag
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
163 Vandaag,
leeft alles wat nu bestaat.
Het verleden,
heeft haar doel bereikt.
Doen, wat nu gedaan moet worden.
Laten, wat teveel is van het goede.
Zin leeft zintuiglijk om ons heen.
Voel, Zie, Luister, Ruik, Proef!
Onze toekomst wordt vandaag,
in ieder van ons herboren.
In wie op geboorte wacht.
In wie gestorven zijn.
De toekomst is…
Roemloos afgaan
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
200 Wie ben je,
wanneer niemand danst,
naar jouw pijpen?
Wat blijft er van je over,
wanneer je verloren hebt,
en er niemand overblijft,
die naar je luisteren wil?
Weinig meer,
geloven de verliezers.
Gelukkig alles nog,
beseffen ware kiezers.
Winnaars en verliezers.
kiezen samen spelen.
Wie altijd moeten winnen,
spelen het spel niet meer…
Zonnestraal
netgedicht
3.4 met 5 stemmen
251 Toen haar eenzame oude dag
langzaam in tijd wegtikte
verscheen er voor haar vermoeide voeten
onverwachts een zonnestraal
Op een wonder had zij
al jaren niet meer gewacht
Kleine stofdeeltjes stegen op
gevangen in de lichtstraal
Verwonderd als een kind
grepen haar verkleumde vingers
naar het sprankelende licht
Plots voelde zij een warme…
Over zee...
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
167 Het is zaterdagmiddag geworden.
Laten doe ik wat ik laten kan.
Kijken doe ik om me heen.
Mensen lopen door onze winkelstraat.
Van daar, naar hier en verder.
Hier blijf ik waar ik ben,
totdat ook ik zin krijg,
om op weg te gaan.
Mijn geest reist me al vooruit.
Mijn lijf wil naar huis toe gaan.
Mijn ziel met schepen mee.
Wil veilig zwerven…
Grote bonte specht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
264 Grote bonte specht
In een rood broekje gehuld
Hakt zij berkenhout
In een blanke stam
Omlijst door zonnestralen
Begint zij haar nest
April dient zich aan
Tot haar lege nest syndroom
Zal dit haar thuis zijn...…
Waarde
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
238 Mensen die pijnlijk zoeken,
wat ze hebben verloren,
ervaren wat waarde is.
Van vriendschap.
Van gezondheid.
Van trouw zijn,
aan de liefde,
in ons leven.
Wie eindelijk gevonden heeft,
ervaart wat de waarde is,
van geluk.…
Partij voor de Humor
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
295 Krol is altijd ambitieus geweest,
met het oog op onze oude dag.
Zijn toekomst werd mistig.
Wat gaat Henk nu doen?
Henk blijft zitten waar hij zit.
Nederland heeft hem hard nodig.
Henk weet wat relativeren is.
Humor verbindt oud met jong.
Dat doet de Partij van Krol.
De Partij voor de Humor.
Partij van verbinding.
Partij van de Lol.…
Verlies en winst
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
275 Wanneer we onszelf verliezen,
wat verliezen we dan precies?
Verliezen we dan ons leven?
Gaan we dan smartelijk,
op sterven na,
dood?
Wie zijn die vaders eigenlijk,
die ons nog steeds vertellen,
wie we waren, wie we zijn?
Waren we ooit in eigendom,
van onze eigen moeder,
die ons angstig baarde?
Werden we in bezit genomen,
door de lust…
Onbewust
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
301 Stel je eens levendig voor,
dat je niet geboren werd.
Nooit bewust werd,
van dat je bestaat.
Die voorstelling werkt rustgevend.
Voor problemen word je gespaard.
Voor angst en ook voor beven.
Sterven hoef je niet.
Stel je eens dodelijk voor,
dat je moeder je baart.
In liefde en in pijn.
Dat je zal sterven.
Stel je nu eens voor, opnieuw…
Hoera! Hoera! Hoera!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
249 Het werd de hoogste tijd,
dat stadhouder Willem V,
werd opgevolgd.
Koning Willem Alexander,
deed onlangs afstand.
Afstand van zijn troon.
Zijn nieuwe taak werd het,
om landen samen te brengen,
als dienaar van onze republiek,
die boven nationalisme staat.
Ooit was hij Koning Willem Alexander.
Willem werd landhouder Willem I.
Onlangs…
Opstaan en slapen gaan
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
202 Het is drie uur in het holst.
De dichter raakt ontwaakt,
zoals bijna elke nacht.
Het is drie uur vier precies,
om heel precies te zijn.
Zijn droom is uitgedroomd.
Zij ademt niet meer zwaar.
Het werd stil naast hem.
Ben je wakker, vraag ik haar.
Weet je wel hoe laat het is?
Ben je al langer wakker?
Heb je het naar je zin?
Ik weet van…
Echte dieren
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
217 Elkaars uiterlijk doorzien
toont ons de werkelijkheid,
van wie of wat we zijn.
Dat we een hart bezitten,
dat liefde voelen kan.
Dat we angsten koesteren,
die mensen laten lijden,
en dieren laten doen.
Mensen die zelf dieren zijn,
die ook medelijden kunnen.
Toon ons de aard van mensentaal,
taal die om de tuin kan leiden.
Om de tuin van…
God is geel
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
316 Hij beveelt de zonminnende citroenvlinder
richting de bosrand te gaan
voor het houden van een heilzame winterslaap
Hij is de gele trilzwam die de oude iep langzaam uitholt
Zodat het ieder uur
een beetje meer sterven mag
De bladeren die van de bomen waaien zijn geel
nu hij ze weer heeft teruggenomen
omdat hun vermoeide takken ze niet…
Handicaps herzien
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
205 Wie werden onlangs zwaar gehandicapt?
Degenen die zich beperken moeten?
Mensen die teveel aandacht kregen,
voor de rijkdom om hen heen?
Zij die kortzichtig werden,
door teveel goed nieuws?
Wie zijn de slachtoffers vandaag de dag?
Invaliden die niet meer lopen kunnen?
Mensen die te veel vragen stellen?
Mensen die verblind werden?
Veel te…
Onmachtige kracht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
238 Onmacht is graag willen,
maar helaas niet kunnen.
Onmacht is wel kunnen,
maar echt niet willen.
Onmachtig zijn die mensen,
die de vrede willen dienen.
Die voor hun eigen gelijk,
echt niet vechten willen.
Hun eigenwijze ongelijk,
moedig durven zien.
Zelfbewuste mensen zijn het,
die eigenmachtigheid begrijpen,
en dus niet machtig willen…
Een muze die Rosa heet...
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
288 Het spel dat ons mooie leven is.
De kunst om dat spel te spelen.
In het theater, dat leven heet.
Van toeval bedoeling maken.
Dat is wat kunstenaars doen.
Een levenskunstenaar zijn,
is niet met pensioen gaan.
Is kunst blijven maken.
Is blijven fantaseren.
Is verwonderen.
Verbinden.
Schrijven.
Theaters veranderen met de tijden mee.
Worden…
De man die de kraaien voerde
netgedicht
4.7 met 3 stemmen
289 Vanuit het niets
verschijnen zij ten tonele
Om zijn grijze hoofd dartelen zij
als uitgehongerde donkere duivels
Krassend als oude violen die talloze jaren onder het stof hebben gewacht
om hun laatste strijkje te mogen spelen
Wiekende vleugels zonder richting
laten blauwzwarte veren neerdalen als donkere parels
die verdwijnen in het herfstige…
Mededragen
netgedicht
4.3 met 3 stemmen
229 De openheid die je hebt gevonden.
Met medemensen hebt gedeeld.
Ruimte die je nu ervaren mag,
tot voorbij onze horizon.
Voor de priesterlijke vriendschap,
die je altijd hebt geschonken,
dank ik je van harte.
Namens alle kostbare mensen,
die je in al hun kwetsbaarheid,
trouw hebt bijgestaan.
Mijn moeder en mijn vader,
en ook mij.
Jouw…