Netgedichten

netgedicht (nr. 72.986):

Denkverslaving

Wie geen bomen meer kan zien,
temidden van de bossen,
is denkverslaafd.
Wie alleen nog wolken ziet,
terwijl de zon daarachter,
altijd volop schijnt.

Wie alleen nog kijken kan,
maar bijna niets meer ziet.
Wie nog van alles horen kan,
maar niet meer luistert.
Wie zijn ogen niet gelooft,
en alleen nog denken kan,
over wie of wat bedreigt.

Zoals een oude dichter,
die door blijft denken,
en dus niet slapen kan,
vannacht.

... De hele dag geïnformeerd worden is ondoenlijk. Je eigen ogen niet geloven ook. Wat is werkelijk? Wat is verbeelding? Wat te denken? Alleen wanneer dat nodig is. Meestal niet. Alleen dan. ...

Zie ook: http://www.albertweijman.nl

Schrijver: Albert C M Weijman, 14 december 2020