Netgedichten

netgedicht (nr. 72.931):

God is groen

Hij is de poelkikker die aan een hongerige reiger weet te ontsnappen
En blijmoedig in het donkere water verdwijnt

Het bladmos ligt als een donzen deken over de grillige boomwortels heen
Omdat Hij dit met nauwkeurigheid heeft weten te weven

Hij beweegt de groene specht tot het eten van de bosmieren
Die in groten getale in de voedzame bodem leven

Hij is de klimop die oude gebouwen teistert en langzaam weer opeet
Omdat ze grijs zijn en monotoon in structuur

Hij zal de bouwwerken van de mens tijdelijk willen aanvaarden
Maar nooit te lang of onnodig
Want God is groen
En groen zal altijd heersen