Zijn leven lang had hij het zwaar
hij timmerde voor iedereen
zo ging de tijd al schrijnend heen
hij timmerde vooral voor haar
die nu vergetend naast hem zat
zij was al lang niet meer ter been
haar Parkinson schudde van neen
tegen de man die ze had liefgehad
gesprekken stokten met de tijd
en doodden zin en levenslust
was dit de vrouw die…
Penelope wacht
weeft lussen van verdriet
ontrafelt ze 's nachts
als niemand het ziet
om minnaars te weren
van het olijfbomen bed
dat haar koning voor
hen beiden had klaargezet
Penelope weeft
om eer en troon te behouden
hetgeen ook de goden
als wenselijk beschouwden
voor hem die volbrengt
wat van Fortuna moet
een slopende Odyssee…
Ik kon er niet om heen
toen het uit het niets verscheen
ik greep het vast
bevrijdde mij van rugzaklast
moeizaam ging de klim
op deze hersenschim
en als ik naar beneden keek
zag ik dat grond verdwenen leek
het touw hing losjes naar beneden
alsof het doelloos was afgesneden
het slingerde van hier naar ginder
de houvast werd almaar minder…
Mistroostigheid behoeft
geen kleur, een kleed
van zilverdoem bedroeft
een wilgenkant
die zwijgend zinkt
in dicht verwaterd land
de stilte weegt
vervaagt het al
omfloerst en leegt
tot daar een vogelvlucht
wit opduikt uit
de grijs vermiste lucht
meeuwen zwenken, hangen
alsof ze naar harmonie
verlangen
ze hijsen zeilen op de plas…