De Klim

Ik kon er niet om heen
toen het uit het niets verscheen
ik greep het vast
bevrijdde mij van rugzaklast

moeizaam ging de klim
op deze hersenschim
en als ik naar beneden keek
zag ik dat grond verdwenen leek

het touw hing losjes naar beneden
alsof het doelloos was afgesneden
het slingerde van hier naar ginder
de houvast werd almaar minder

zo hing ik al vlug in de touwen
mij moeizaam vast te houwen
niets of niemand om me heen
godvergeten en alleen

aan een slappe koord
en rondom mij geen woord
om op te verhalen
om ongemak te vertalen

ik bleef aan losse eindjes recht
al is recht wat veel gezegd
en aan het eind was er geen begin
het had dus allemaal geen zin

om zo te blijven hangen
om dromen te willen vangen

... Uit Out of the Blue, Mari L. ...

loslaten overleven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 14