383 resultaten.
Rozen
gedicht
2.0 met 208 stemmen 94.078 voor je verjaardag koop ik 42 rozen
ik zet ze op mijn altaar neer ik geef ze water
en dan laat ik ze drinken en verwelken later
nog wacht ik tot de cirkel van verdorde loze
blaadjes bruin en knisperend is ik tel hun broze
stiltes dat weet je niet je viert het niet je gaat er-
van uit dat ik er niet meer ben de waarheid staat er
te lezen blad…
PARADISE
gedicht
2.0 met 42 stemmen 16.636 Om indruk te maken op de acteur aan mijn tafel
zeg ik De mooiste film die ik ooit zag heet Paradise Lost
De camera bewoog zich niet en alles was zwartwit
vreemd als een paradijs nee vreemder
De jongen zegt dat ik Stranger than paradise bedoel
Ik concentreer me op het woord 'gereserveerd'
tot de letters zwemmen en de wereld een vlek is…
De engel
gedicht
2.0 met 52 stemmen 15.396 Mensen weten het niet als zij ademen
dat ik treed
op de thermiek van hun woorden,
klimmen kan op hun zin,
dat ik mijn bindingen slaak
aan de aarde en dans
als zij zuchten.
Soms voelt een aandachtige mij
voorbijgaan, een luchtstroom verraadt mij.
Soms is er iemand die bidt.
Wij doorkruisen samen de ruimte.
Maar meestal weten de mensen…
De moeder de dichter
gedicht
2.0 met 45 stemmen 13.762 Voor Gerrit Kouwenaar
Ik ging naar Gerrit om het paradijs te zien.
Ik dronk er koffie en at er appeltaart
met het zicht op dieren en bloemen. Bedaard
luisterde ik, en zag. Na een minuut of tien
begon buiten een merel luid te zingen.
Hij wees me op Adam en Eva in de tuin,
hoe rond en zacht haar buik was, roze, bijna bruin
gekleurd na zoveel…
Moeders
gedicht
3.0 met 9 stemmen 13.060 Ze houdt het dienblad als rand van een kwijnende
wereld vast en stapt langzaam in het licht
waar zij met donkervloeiende contouren blijft staan
en thee schenkt. Haar lichaam verstilt om het te stromen.
Ik kijk. Zij kijkt me aan. Recht in een oog
dat zich onmiddellijk terugtrekt. Schaduwen
vluchten over het huis dat mij kan onthouden.
Boomtoppen…
Twee zusjes
gedicht
3.0 met 9 stemmen 3.987 Twee zusjes zitten voor het raam.
Eén leest. De ander luistert.
Haar handje schuifelt door het haar.
Er is nog even samenhang
maar dan ontgaat haar het verhaal.
De duim blijft steken tussen mond en kin.
De oudste leidt met zachte dwang
haar zusje weer het sprookje in.
------------------------------------
uit: 'Een vrouw bezoeken', 1985.…
Twee zusjes
gedicht
3.0 met 7 stemmen 2.497 Twee zusjes zitten voor het raam.
Een leest. De ander luistert.
Haar handje schuifelt door het haar.
Er is nog even samenhang
maar dan ontgaat haar het verhaal.
De duim blijft steken tussen mond en kin.
De oudste leidt met zachte dwang
haar zusje weer het sprookje in.
------------------------------------
Uit: 'Een vrouw bezoeken', 1985.…
Een duinpan
gedicht
3.0 met 7 stemmen 3.893 Een duinpan was onze bedding.
Daar had het glimmende helm
geklapwiegd, ons in slaap gesust.
Daar werden wij wakker, wreven
het zand uit de ogen, zagen
een vogel hoog boven ons bidden,
wisten ons prooi van wat dwingt.
In de verte morde de donder.
Een komen en gaan van krijsende
meeuwen. Een hond sloeg aan. De
auto's op de snelweg raasden…
Ik is een vlag
gedicht
2.0 met 10 stemmen 1.941 Zodra ik ik laat vallen trekt de lucht boven mij
samen vergrijst en legt zich neer boven de stad.
De stad vernauwt zijn straten kromt de bruggen
als tenen in mijn schoenen. Mijn tenen? Mijn schoenen?
Ik is een vlag op een maanlandschap waar iemand
metaalgaren in stak om het oneindige wapperen
te bereiken dat in windstilte iets monumentaals…
Een grijze dag
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 490 Een dag vóór je 50e verjaardag
Je hebt het niet gehaald
Met lood in mijn schoenen
Voorop lopend in de kleine stoet treurende mensen
Zonneschijn en vrolijk fluitende vogels
Vergezelde jou in je laatste reis
Mijn voeten wilden niet meer verder
Maar ik kon je nog niet alleen laten
We bereikten jou bestemming
Langzaam werd je daar neer gelegd…
Afscheid
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 553 Afscheid nemen bestaat niet
En toch kunnen wij samen nooit meer lachen
Ik kon het niet geloven
Zo vredig als je daar lag
Mooie en minder mooie herinneringen werden uitgesproken
Jou lievelingsmuziek bracht me tranen
In gedachten hield ik je stevig vast
Terwijl ik een witte roos naast je neer legde
Met tegenzin sloot ik je laatste slaapplaats…
Verlies
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 509 Het telefoongeluid wekte me ruw
De mededeling was schokkend
Mezelf afvragend hoe en waarom?
Zo snel als ik kon een lange weg afgelegd naar jou
Levensecht maar toch ook weer niet lag je daar
Slapend onder witte lakens
Overal slangen en meetapparatuur om je heen
Een zelf niets vermoedend gevecht
Minuten werden uren
En jij lag daar maar…
Aan een beek
poëzie
4.0 met 1 stemmen 703 Lief beekje dat daar kronkelt,
En zachtjes murm’lend vloeit,
Zo aangenaam verdonkerd
Door ’t lommer dat hier groeit!
Ik zet mij onder de eiken
Op ’t zwellend oevermos,
Geen zorg kan mij bereiken
Hier in dit zalig bos.
Ik zie door 't windj' u strelen,
Het krult uw oppervlak,
'k Hoor 't in de takjes spelen
Van ’t groene schomm’lend…
afscheid
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 244 Ik zie een uitweg, althans dat denk ik.
Een uitweg uit het alledaagse.
Ik vind de moed, althans dat hoop ik.
De moed die nodig is voor een nieuwe start.
Ik denk dat ik, maar ik weet niet zeker, het risico zal nemen.
Ik geloof dat ik, dat hoop ik echt, herboren kan worden.
Nooit meer omkijken naar het verleden.…
Sonnet 1
gedicht
4.0 met 1 stemmen 6.723 Het sonnet voor het nieuwe huis
Wanneer ik rondloop, op de cirkel, mij voor-
stel dat het de navel van de wereld is,
het geboortebewijs maar niet het gemis-
te verlangen, begin zonder oorzaak, door-
gaan waar het begint, omdat alle woorden
mij zeggen dat ik terug moet naar beslissen-
de gebaren, niet de paring, maar er is
ook een andere…
Ode aan Drs. P
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 333 Nimmer wist iemand meer over sonnetten, rondeel, jambe en trochee
Dan U, die vandaag is gaan hemelen, U, hooggewaardeerde Drs. P
Moge U aanschuiven aan een weeld’rig welgedekt disje
Met schorseneren en prei op ‘n bedje van dat kikkerige visje
De troika volgt nu de troostvogel, die zachtjes neer strijkt
Nu U na ’n leven vol plezierdichten…
Machteloos
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 1.413 Hoe lang kan een afgezette koning blijven regeren?
Op deze vraag geeft men geen antwoord.
Als ik vertrek, waarom blijf jij mij dan commanderen?
Jij zwijgt en kijkt, schuw uit je ogen, op mij neer.
Diep van binnen weet ik waarom.
Omdat jij het zo gewend bent,
Omdat jij het mij en jezelf hebt aangeleerd,
Omdat ik het schijnbaar toe moet laten…
Het denken en het meisje
gedicht
3.0 met 7 stemmen 5.470 Weilanden en huizen verglijden in mijn ooghoek
terwijl ik me probeer te concentreren op het meisje
dat tegenover me zit. Er past veel in een ooghoek.
Een huis dat ik herken een sloot een koe en zelfs
het grazen en verloren turen van het dier dat de nek
strekt gespannen van een onbekend geluid.
Of wacht het strammer op een teken?
Dieren vermenigvuldigen…
Illusie
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 1.502 Hoeveel houdt u van een gedachte?
Meer dan van een levend mens?
Hoeveel eert u een waanbeeld?
Meer dan alle prestaties van alle personen om u heen?
Hoelang blijf ik voor u een schim?
Hoelang blijf u mij nou negeren?
Hoelang moet ik blijven bidden, tot dat u mij ook zal eren?…
Strijd
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 234 Vechten moet ik, vechten zal ik
Strevend naar een onhaalbaar ideaal
Spreken moet ik, spreken zal ik
Ik hoop om gehoord te worden
Hopen blijf ik
Mijn daden spreken voor zich
Zij vloeien uit mijn doel, zij vloeien uit mijn geweten
Rechten heb ik, plichten heb ik
Zolang ik leef, ik zweer bij God
Ik zal vechten totdat er vrede komt…
De grot
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 172 Mijn ziel is gevangen in een duistere grot
In het labyrint zoek ik een uitweg
Maar ik dol maar rond
Ik zie het licht en voel de warmte
Een innerlijke stem wijst mij de weg
Maar ik wil niets zien, ik wil niet luisteren
En ik blijf maar dwalen
In die koude, eenzame, donkere grot…
wachten
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 148 Ik wacht op iets nieuws,
wacht op iets anders, iets beters
Ik wacht, weet niet hoelang ik al wacht,
weet niet hoelang ik nog moet wachten
Mijn gedachten wisselen af,
verlangens vervagen, veranderen, verdwijnen
en worden vervangen
Ik wacht, maar ik weet niet waarop ik wacht
Ik wacht, maar ik weet niet op wie ik wacht…
IS
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 166 Haastig raast een trein voorbij.
Over het dak vliegen straaljagers en bommenwerpers.
Hele dorpen worden verwoest.
In de dorpen waar nog mensen leven,
Grijpt het Kwaad de macht.
Vrouwen en meisjes worden verminkt en verkracht.
Kinderen gekruisigd en mannen onthoofd of levend verbrand.
Er vinden openbare lijfstraffen en executies plaats.…
Dictatuur
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 195 Ik ken geen plek, waar ik kan schuilen
Ik weet niet waar ik veilig ben
Ik weet niet hoe ik mij moet gedragen
Ik weet niet of ik mag zijn wie ik ben
De mens wilt orde, de mens wilt tucht.
De staat wilt gelijkheid onder zijn burgers.
Massa en uniformiteit
De burger, echter, wilt iets anders.
Hij streeft naar individualisme en zeggenschap…
Nieuwe Tijd
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 131 Een trein raast met grote snelheid
het landschap voorbij
Achter het raam staart een meisje
In gedachten verzonken
Op de achtergrond klinken stemmen
en het gerinkel van mobiele telefoons
Het is niet meer wat het was,
Het zal nooit meer terugkomen
De stad is een machine
Onpersoonlijk en dynamisch
Men weet één ding zeker:
'We leven…
Nostalgie
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 166 Als kind liep ik
door de straten van de oude stad
En bezocht ik
De tempel van het verleden
Ik herinner me dat
Oude mensen naar het altaar stapten
Om hun schepper te eren,
zij baden, smeekten en dankten
in vreemde talen die ik toen nog niet verstond.
Nu begrijp ik wat ze wilden,
Nu versta ik de vreemde talen
Nu loop ik door die oude…
"Cederen van het toegeven”
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 78 Mijn lichaam als een standbeeld, eindeloos bevroren en nauwelijks een ademteug te zien.
Verscholen op wat lijkt een eindeloze misschien.
Onmogelijk iets te zien in de grote brei van zwarte duisternis.
Zijn stem honingzoet met een steek erin verborgen in de mist.
De longblaasjes in mijn binnenste worden steeds nauwer dichtgedraaid en springen kapot…
Adagio
gedicht
3.0 met 5 stemmen 4.119 Ik woonde op de brug van de frambozen
en mocht daar in de nacht de sterren tellen.
Ik kon hun aantal in het water lezen.
Zij hadden mij voor deze taak gekozen
omdat ik verder durfde overhellen
dan zij die als de dood de diepte vrezen.
Soms wist ik niet meer waar ik was gebleven,
begon mijn arbeid, met geduld bemeten,
opnieuw te midden van…
De scheiding
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.786 Ik ben zo bang voor de gevolgen,
Maar ik wil weg
Ik vrees de toekomst, het onbekende,
Maar het lijden van dit moment is voor mij ondragelijk
Ik spaar mijn moed en mijn krachten
Ik zet de daad bij het woord
Ik beloof je dat we gaan scheiden
Ik heb mijn koffers al ingepakt…
Geankerd
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 162 Ik heb nooit de grond onder mijn voeten gevoeld
Ik heb nooit hevig naar iets verlangd
Ik bleef maar dwalen, de wind was mijn gids en reisgenoot
Geen land was mijn land
Geen stad schonk mij vertrouwen
Ik heb nooit op mijn medemens kunnen bouwen, totdat ik jou zag
Nu kan ik mijzelf huisvesten op een plek
Nu kan ik mijn doel nastreven…