92 resultaten.
Sneeuwblind
gedicht
2.0 met 13 stemmen 4.376 Verwikkeld in een sneeuwbui op het strand
vind ik mij bevangen in de wachtkamer van de hel,
verrast tot een amalgaam van afprijzing en verlangen,
hoor hoe vreedzaam de zee rond mij hangt,
alsof ze geen weet heeft van de monsters
die haar doodbedaarde gebaren het licht bedillen.
Kon ik maar grijnslachend gillen: één twee drie los!
----…
Ik noem jou mijn verlangen
gedicht
2.0 met 57 stemmen 14.582 Ik noem jou mijn verlangen –
ik ken jou niet.
Jij bent er in gezangen,
zoals dit lied.
Ik ben door schrik bevangen –
jij bent er niet.
Dat jij mij zou ontvangen
geloof ik niet.
-------------------------------------------------
Dit gedicht is verschenen in Het Liegend Konijn,
jaargang 8, nummer 1, april 2010…
Wat hij niet kent vindt
gedicht
2.0 met 18 stemmen 7.842 Wat hij niet kent vindt
hij er vreemd uitzien.
Het vreemde vindt hij lelijk.
Het lelijke maakt hem bang.
Iets waarvoor je bang
bent is gevaarlijk.
Vasthoudend aan de schone
schijn van het vertrouwde
wordt hij een wereld op zich.
Hij gaat er vreemd uitzien.
-----------------------------
Uit: 'De druiven die te hoog hangen', 1994.…
Atleet
gedicht
2.0 met 27 stemmen 11.798 Alle ramen zijn open. De geluiden van binnen en buiten
mengen zich; mengen zich met het licht en de gedachten.
Uiterst verwonderlijk is deze lijdzaamheid. Met handen
waarin geen zand en ogen onder leden wachten we lang.
Het zeggen is bijkomstig. In de verste stilste hoeken
is er plaats voor, tussen het gebeuren, naast het wachten.
Er beweegt…
Dromen
hartenkreet
2.0 met 30 stemmen 2.295 Je naam zegt me net zoveel
Als de lach op je gezicht
Je straalt met heel je lichaam
Een onweerstaanbaar licht.
Jij bent voor mij de enige
De vurigste liefde, en diep van binnen
Weet ik wat je wilt
Waar zullen we beginnen?
Het is een beetje donker
In de kamer waar ik slaap
Ik open mijn ogen
Gaap……
OVER-LEVEN
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 740 ik haatte op een dag
al mijn leugens, mooi verpakt
in knik en vriendelijke lach
terwijl ik anders voelde
ik wilde dus mezelf zijn
en niet zo op mijn hoede
gaf alle ruimte aan mijn pijn
en opgekropte woede
zie nog mijn baas, de heer van Geel
geheel van kleur verschieten
mijn handen wrongen om zijn keel
dat was pas écht genieten…
Geluk
gedicht
2.0 met 7 stemmen 2.812 Het geluk is overkomelijk. Men plaatst het
in een vitrine en gaat aan het werk.
Wie ernaar vraagt krijgt het te zien,
onder weloverwogen commentaar.
Het is gebruikelijk om ’s avonds achterover
te zitten en het geluk, zoals dat beschaafd
verlicht tentoongesteld staat, te beschouwen.
Men stoot de deelgenoot erover aan.
Die knikt of zegt heel…
Er was het hoofd
gedicht
2.0 met 20 stemmen 7.225 Veel is vergeten, veel herinnerd,
veel veranderd, omwille van de goede vrede
in het malende hoofd, dat woedend wint
wat het lichaam verliest: snelheid en onkunde.
Noem het roes, noem het nevel. Woorden komen later.
Omheen de verzamelde zintuigen watten, wolken, iets
beschermend verpakkingsmateriaal,
want ze zijn scherper geslepen dan ooit…
Lijden
gedicht
2.0 met 6 stemmen 12.447 Het goede nieuws:
de lijdenskelk heeft geen bodem.
Het drinkgelag,
dat weliswaar zijn zin verloren heeft,
kan doorgaan tot de kleinste uren.
Geef de kelk door, de glanzende,
die met het bruisende vocht!
We delen alles, dat hebben we elkaar beloofd.
Geen ochtend volgt die doet betreuren,
dit duurt eindeloos, een feest zoals geen ander.…
Ideeën over doodgaan
gedicht
2.0 met 42 stemmen 36.834 Krijg ik de sleutel tot de tijd te pakken? word
ik een door zwaartekracht krom gebogen straal
op reis naar het ultieme wormgat, een zwart gat
waarin ik word gezogen en aan de andere kant
weer uitkom als licht dat in rechte lijn beweegt?
grijpt er een verblindende schijn in mij plaats
die mij inziet, mij encyclopedisch openbaart tot
ik zonneklaar…
Ze verdedigen wat ze hebben
gedicht
2.0 met 13 stemmen 5.834 Ze verdedigen wat ze hebben.
Wat hebben ze?
Ze hebben wat ze denken dat ze hebben.
Wat denken ze dat ze hebben?
Ze denken dat ze hebben wat ze verdedigen.
Wat verdedigen ze?
Ze verdedigen wat ze denken dat ze hebben.
Wat denken ze?
Ze denken dat ze verdedigen.
Wat denken ze dat ze verdedigen?
Ze denken dat ze verdedigen wat ze hebben…
Onbegrepen offer
gedicht
2.0 met 37 stemmen 7.296 Elke stelling verdient het
gebeeldhouwd te zijn.
Steeds weer ben ik aan zet, of jij -
wie raakt nooit de tel kwijt -
en sla. 'Voor je beurt!' 'Niet.'
Ik sla je weer. Onbegrepen offer.
Het spel valt in stukken uiteen. Geen partij.
Als een schaap, met open ogen
naar de scheerder, mug op weg naar web,
de held zijn slagveld tegemoet.…
Toen en Nu
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.554 Ik was verliefd,
verliefd op jou.
Maar dat was toen,
hoe is het nou?
Ik zag je lopen,
zag je gaan.
Meteen die liefde weer,
zo spontaan.
Jij bent voor mij de vrouw,
waar ik nog steeds van hou!…
Men verdraagt zich maar moeizaam
gedicht
2.0 met 12 stemmen 7.504 Men verdraagt zich maar moeizaam.
De spiegels van de tijd
en de controleposten van de dag.
Als adem vergaan de wolken nergens stokkend,
mij benomen weliswaar maar prachtig.
Het scherp gestoken zolderraam,
als gat onovertroffen,
en het dagelijks bewegen;
men zal er maar tussen vermorzeld -
verontschuldigingen als wormen door de dag,…
De berusting
gedicht
2.0 met 24 stemmen 12.298 Is er met het spelen in de tuin tijd verdaan?
We vermaakten ons wel,
maar speelden onze vreugde zoals alles.
Op zoek, zoals de vogel naar zijn vlucht,
naar uitdrukking - een bal,
een schommel, een touw: lijnen.
De ontoereikendheid van de ervaring!
Of woorden van die strekking.
Het nut schiet er bij in, maar we leven.
We wierpen elkaar de…
Eerste hulp bij tranen
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 1.342 e.h.b.t. (eerste hulp bij tranen)
De regels van dit vers heb ik voor jou paraat,
als het leven ineens wat minder gaat.
Pak wat je wilt, wees helemaal te gast,
in deze dichterlijke medicijnkast.
Regels die zorgen voor een goed herstel,
Als een trompetsolo, bezorgend je kippenvel.
Als een hete groc, die de griep overwint,
een kruidenthee…
Wat hij niet kent vindt
gedicht
2.0 met 46 stemmen 14.053 Wat hij niet kent vindt
hij er vreemd uitzien.
Het vreemde vindt hij lelijk.
Het lelijke maakt hem bang.
Iets waarvoor je bang
bent is gevaarlijk.
Vasthoudend aan de schone
schijn van het vertrouwde
wordt hij een wereld op zich.
Hij gaat er vreemd uitzien.
---------------------------------------------
uit: 'De druiven die te hoog…
Spoorzoeker
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 299 Daar sta ik dan
Op dat spoor
Turend naar die bocht
Zoekend naar wat je dacht
Die laatste momenten
Flitste je leven aan je voorbij
Dacht je aan je vrouw
Je kinderen
Aan mij
Of dacht je aan niets
Was je gewoon bang
Voor die klap
En dan…
Over de wateren zweeft de twijfel
gedicht
2.0 met 28 stemmen 12.283 Over de wateren zweeft de twijfel,
ziet ons, grijpt ons,
maakt ons genadeloos tot wie we zijn.
Dat is dus alvast goed afgelopen.
Nu nog slechts van ons af te slaan
zij die aan ons vooraf
bedoeling wensen te zien.
Nog stuurlozer, nog zwalkender gaan wij.
Kijk maar. Nergens heen.
Het is de bedoeling bovendien
dat wij daar niet aankomen.…
Een mooie dag
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 281 De zon die schijnt,
Het is prachtig weer,
De donkere wolk verdwijnt,
En de vogels fluiten keer op keer.
Het is warm,
En het is niet koud,
Mensen arm in arm,
Jong en oud.
De zon, de zee, en het strand,
Mensen liggen bruin te bakken.
Een verliefd stel hand in hand,
Tekent hartjes in het zand met wat takken.…
Kijkend naar een smeltoven van schepping
gedicht
2.0 met 29 stemmen 10.049 Verhangen naar de rand van een lavameer hellewichtig
in de krachter voorgelicht: kokend magma, as en rook,
zinsexplosies en het neerkomen van gloeiende stenen
en benen, snerpend als glas dat tegen glas wrijft,
omringd door bulderende gaswolken, loeiende wind
die je dwingt de ogen te sluiten, de adem in te houden,
gekluisterd aan het zachte…
Zondagslicht
gedicht
2.0 met 49 stemmen 26.394 Enen crème gesausd uur
zonder spat of gal;
zondag: een geglaceerde
pudding. In mij
sluimert geluier,
gelach met de pet af,
lichtlinnen gespin.
Onder ons goed
gezind natafelend.
Aan dit fiberfill moment
ben ik gehecht,
het is een familiestuk.
--------------------------------------
uit: 'Ochtendrood en co.', 2002.…
Al ben je je er niet van bewust
gedicht
2.0 met 73 stemmen 8.198 Al ben je je er niet van bewust,
ergens in jou tikt polsslagprik-
kelend een zonnewetensvolle
biologische klok je bestaan aan.
Uit lijfsbehoud beeft al wat leeft
binnenlands met oergrond mee.
Neem nu de Spitsbergse ganzen:
leggen ze hun eieren twee weken
te vroeg, dan bevriezen ze, doch
is het twee weken te laat, dan valt
de winter in vóór…
IJsbloemen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 92 Een ijle druppel mist springt hoorbaar,
zuivere harpslag van kristal,
vast op het gelaagde glas waar
achter, in reddingsgordels val,
ik bid om bevrijding, uw verschijning.
Deze nacht gaat de kachel niet aan,
zal ik ontvangen, zal ik doorstaan
de schoonheid, de getallenwaan
die de koude schenkt aan
wie verwacht bloemen in de nacht.…
Willem Claesz. Heda, Stilleven
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 106 Is dit dromen? Is dit dronken zijn?
Dwalen door de stille stad, de nacht,
Waar mijn moeder is geweest, waar mijn
Vader kwam. De huizen hoog, hij wacht,
Wacht en wenkt mij uit de wijk, de pijp.
Hij gaat mij voor op het grote plein,
De kleine tuin van vroeger toen rijp
De druiven aan de stokken, de wijn.
Hij opent kort de deur, de kleine
Zijingang…
Wat ik denk
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 233 Zal ik zijn wie ik ben,
Zal ik worden wie is was,
Zal ik verdrinken in een zee van chaos,
Zal ik mij snijden aan een bed van glas?
Moet ik doen wat in mij op komt,
Moet ik luisteren naar de rest,
Maar als ik het zelf ook niet begrijp,
Wie weet het dan het best?
Zien mensen mij wel eens staan,
Als ik buiten van de kou verga?
Weten mensen…
UITVAART
netgedicht
1.0 met 10 stemmen 1.849 Stilte draagt ver vandaag
ze slurpt de snelweg op
omhult de hamerslagen
in straten vindt traagheid
haar bedding terug,
kinderstemmen kaatsen en
sleutels vragen aandacht
als komma, treingeraas
uit de verte als punt…
donker woud
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 133 De man en de angstige jongen verdwalen
gescheiden door tijden en dromen en dalen
van hoge, verdorde, bevroren gedachten
naar donkere wouden van telkens verwachten.
Wie zag in flitsen het verleden verschijnen
en dan de verwarde, gewonde verdwijnen?…
Het verschil
hartenkreet
0.0 met 5 stemmen 554 Wat ik wil
Is een verschil,
een oorzaak
van verandering
zijn
Ten goede
moet worden gekeerd
door mij heen
iets geleerd
Ik moet iets
van ons worden
weg van het niets
door jullie
Pas uitgemaakt
kan ik sterven
vermoorden…
Quo Vadis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 193 Wat is een dag,een jaar, een mensenleven
Wie weet, waarheen de wolken dwalen
En wat de nieuwe morgen brengt?
Alle vogels zingen van de jongste lente
Maar Gij, zonder uur of schaduw
Gij die nimmer wederkeert...
Ik denk je alle dagen om mij heen
Deze woorden, dit hart, de blauwe hemel
waarin jij voorgoed verdween...…