inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

1958-

netgedicht (nr. 53.957):

IJsbloemen

Een ijle druppel mist springt hoorbaar,
zuivere harpslag van kristal,
vast op het gelaagde glas waar
achter, in reddingsgordels val,

ik bid om bevrijding, uw verschijning.

Deze nacht gaat de kachel niet aan,
zal ik ontvangen, zal ik doorstaan
de schoonheid, de getallenwaan
die de koude schenkt aan

wie verwacht bloemen in de nacht.

Het koude vocht schildert varens op de ruit.
Nog voor er leven was, is het gegeven:
varens van kristal. De kosmos sluit
een verbond van dood en leven.

Geen schepper in dit ijzig oord,
in den beginne was geen woord.

... woorden moorden ...

Schrijver: mark
Inzender: mark kuiper, 29 december 2014


Geplaatst in de categorie: natuur

2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 92

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)