OVER-LEVEN
ik haatte op een dag
al mijn leugens, mooi verpakt
in knik en vriendelijke lach
terwijl ik anders voelde
ik wilde dus mezelf zijn
en niet zo op mijn hoede
gaf alle ruimte aan mijn pijn
en opgekropte woede
zie nog mijn baas, de heer van Geel
geheel van kleur verschieten
mijn handen wrongen om zijn keel
dat was pas écht genieten
en wat te denken van Sofietje
ik kwam tot haar, het hart ontbloot
ze bloosde beefde als een rietje
en dacht niet aan haar echtgenoot
toen ik tot haar dichtte
wat zijn je ogen prachtig blauw
je lendenen begeerlijk
je bent dan wel een anders vrouw
wat is het leven heerlijk
als jij bij mij zou zijn
dan zou ik uit je drinken
ambrozijn en cherubijn
en elke dag in jou verzinken
maar alles heeft een andere kant
niets is alleen maar honing
Sofietjes man was aangebrand
en ook nog eens de koning.
nu zit ik in de dodencel
ik denk nog een uur of zeven
wat erg ja, zegt u dat wel
maar ik kan er wel mee leven
Geplaatst in de categorie: psychologie