Alle inzendingen van Martin

Even luieren. Aan de kant van het water. Dan weer aan de slag.…

Hij zit met ezel en palet in de zon. Vol overgave brengt hij de verf aan op het doek. Deze lentedag is voor hem een inspiratiebron. Hij zet zijn bewondering op het linnen, de bomen, de bloemen, de vogels, de natuur die hij adoreert. Ieder dag is er voor hem één om opnieuw te beginnen en waar hij veel van leert. Hij hanteert verschillende…

Woorden verliezen hun betekenis, mensen hun gezicht... Zij klampen zich vast aan een laatste strohalm en hebben weliswaar hun hoop op de toekomst gericht. Hun leven heeft zijn glans verloren. Men verliest elkander uit het oog. En is nog bij elkaar als zon en regen, maar dan zonder regenboog.…

Zij is charmant, aantrekkelijk, slank, rondborstig en knap is haar gezicht. Haar ogen zijn licht blauw en groot. En wanneer je met haar praat merk je al gauw zij is slim en geraffineerd. Ze geeft zich dan ook niet gauw bloot. En heeft, zoals zij zelf beweert, al veel van het leven geleerd.…

Het hart miskend, ogen onbegrepen. Ieder zoekt warmte en genegenheid. En benepen zonder echt vertrouwen zoeken velen naar een luisterend oor. Maar dat helaas soms moeilijk is te vinden. Doch als men iemand vindt die open staat voor zijn verhaal, op een zelfde golflengte zit met wederzijds begrip, en het gemoed is aangesterkt dan geldt voor…

Maar als eerste dan de finish gepasseerd, maakt zich een enge vent aan je bekend. ‘Ik ben official hier. Ik zweer dat u mijn man bent. Wees niet bevreesd. Ik ben immers zelf gedrogeerd. Ik heb u afgeklokt. Het was een mooie tijd. Nu wordt het laat.’ Dit met de stem van een castraat. Je merkt hoe een knieschijf aan het trillen slaat en vreest…

Vreemd verlangen, onverklaarbaar gevoel. Duister en helder van binnen met altijd voor ogen een doel. Gemengde gevoelens, gekleurde gedachten... Soms een hard gelag, zo voel je zwakte en dan weer kracht. Maar telkens word je je meer bewust van het gene je ervaart. En de werkelijkheid krijgt betekenis voor mij zo waar.…

Een licht brandt bij het ontluiken van de nacht. Schemerlicht op de vensterbank. Zij is het die wacht op hem. Op zijn sterke armen om haar heen, zijn stem. Hij heeft avonddienst en kan elk moment thuis komen. Haar man, een uit duizend dromen. Daar hoort zij de deur die in het slot valt en hoe een enkele tree van de trap vertrouwelijk…

Rustig is het in huis en op straat. De zon schijnt vanachter hoge populieren, terwijl wolken gestaag voorbij drijven. Een behaaglijk gevoel nestelt zich onder mijn huid. Daar waar het leven steeds opnieuw ontspruit. Het bloed vers stromend door mijn aderen, de wereld lacht mij toe, vrede en welbehagen bekruipen mij zomaar zonder reden…

Alle geuren, kleuren en woorden laten mij achter in vergetelheid door het onkenbare omrand. Zintuigen verdoofd, leeg in mijn hoofd, maar met alle kracht in mij voel ik me op een dag weer vrij zodat alles betekenis krijgt... En dit kan met geloof en vertrouwen worden bereikt.…

Leven bij de dag en ervan bewust zijn dat je leven mag. Met een lach en een traan weten dat je nog verder kunt gaan... Maar we vergeten soms dat iedere dag er toe doet, terwijl wij in wezen allemaal lopen in dezelfde stoet... Het ene moment nog naar een feest en even later naar een begrafenis van een bekende die daar ook is geweest.…

Slaperige ogen door een kier van het gordijn, de zon in mijn gezicht. Koffie kan ik goed gebruiken en heb mijn blik op het keukenkastje gericht. Even later in de kamer een slok van dat donkerbruine vocht, een sterke bak, dan moed verzamelen voor de dag. Immers de zon schijnt, ik kijk naar buiten en in die gele cirkel vertoont zich een…

De laatste drinkbus in de berm gesmeten. De hete teer kleeft aan mijn dunne banden, of de duvel met een brandglas zit te branden. Dit oord is met zijn lege huizen godvergeten. Als ik hier doorkom, zal ik die god nog danken. Die stomme stilte, die niet wordt verstoord, elk geluid wordt hier in alle rust gesmoord. Alleen een hond die net nog…

Mijn schoenen dragen antwoorden, vragen, liefde en spijt, onhebbelijkheden van de dag. Het verlangen naar vrede, een lach en een traan die bevrijdt. Mijn schoenen brengen mij waar ik wil zijn. In voor en tegenspoed met vreugde of pijn. Op wegen in de zon, tevens onder hevige regen. Mijn schoenen passen, horen bij mij, bij mijn leven, mijn…

Schemering komt gestaag en verzandt alle gedachten. Machteloos is de hand die geen pen meer vast houdt. Toch het is de geest die het verhaal opbouwt, maar zich niet laat vangen op A-4 formaat. Laat is het nu op de avond en de nacht opent haar poort. Iedere daad en elk woord zijn reeds geslonken en vluchtig als vuur vonken gelijk je twee…

Juist als je goedheid wilt bereiken kruipt uit de modderige sloot een koe die melk geeft. Je neemt gewassen handen en een kruk, plaatst de emmer en begint. Je zwijgt. Neemt leven in ontvangst. Je buigt voorover bij wijze van dank. Je leegt de emmer in collectiviteit. Duikt onder in de dorspkroeg. Je stoot met ballen over tafel drinkt een…

Sterren zo ver in het zwart, her en der. Wat is de wereld klein en het Rijk der Hemelen groot, oneindig. In ieder wezen brandt het vuur, doch het leven dooft op den duur...…

Niets is met alles te vergelijken... Het verschil is zo groot! Groter dan dat van leven en dood.…

Jezus is mijn vriend. Hij leidt mij overal heen. Ik ben nooit alleen...…

Het kan zijn dat ik deze wandeling vannacht ook al heb gemaakt het kan zijn dat deze omgeving al vaker in mijn geheugen is geweest kortstondig of langdurig maar het spoor dat mijn voeten maken lijkt niet op het spoor dat mijn voeten volgen de vogels in de lucht zijn donken van gistende bessen. ----------------------------------…

Basalt boven de troosteloze zee, die mompelt achter haar nevel. De grijze koeienlijven drijven zonder poten boven de rivier. De geur van vis, die tussen vangst en slacht hier gebleven is. De boten hangen op hoge poten, gevangen in de haven van laagtij. Het cirkelen van schreeuwende meeuwen, die elkaar verjagen. Hij zet…

Zij draagt een kanariegele rok en een pimpelpaarse blouse. Ze draagt een rode en een groene sok. En d'r haar is een en al kroes. Zij loopt op schoenen met hele hoge hakken en plateauzolen. Haar ogen heeft zij achter een roze zonnebril verscholen. Er hangen opzichtig gekleurde kettingen om haar hals en in haar oren draagt zij grote oorringen…

Komen en gaan, ergens naar toe en ergens vandaan, maar hoe? Jij weet waar je voor staat en je doet het vroeg of laat... Jij creeert je mogelijkheden zelf en je bent niet bang dat iets je schaadt. Niet langer twijfelen, want daarbij heb je zeker geen baat. Bij voor of tegen, hoe je het ook ervaart, het is voor jou een zegen en ter degen…

Grauw lijkt alles om mij heen. Het koude steen van torenhoge gebouwen waar tussen ik mij bevind, mijn weg vervolg als zovelen. Elke dag klinkt er wel een melodie die vrolijk is of somber. En ik bewonder een ieder die ook bij tegenspoed door gaat in het leven. En het besef groeit bij mij dat ook ik verder moet, hoewel het nu even tegen zit…

Wanneer jij lacht speelt de wind met je haar, kleurt de hemel rood als je mond. Wanneer jij kijkt, kijkt naar mij, naar de wereld door jouw ogen zie ik stilte, heuvels en oceanen blauw, maar onstuimig. Wanneer jij mij aanraakt vuur onder mijn huid. Zengende hitte die ontspruit, tevens bladergeritsel en wuivend riet. Wanneer jij spreekt…

Herfstzon op bladeren, glinstering in rust verzonken. De dag komt langzaam op gang, gestaag gaan mensen over straat en plein. Iedere adem, hun gedachten en ogen die lonken naar het schone dat hen omrandt in het bos waar gekleurde bladeren van bomen verspreid liggen op het zachte mos. Paddenstoelen herrezen uit de grond, terwijl een pauw…

De dag verborgen in weemoed en soms tranen die glinsteren in de zon. Een gloed van binnen en gemengde gevoelens als stug leer op zacht linnen. De tijd zoekt een weg voor mij, maar onbekend is iedere plek waar ik vertoef. En alle dagen hebben zo hun verhaal. Met een ritme als de golven van de Oceaan. Een eindeloos zoeken is het in ons bestaan…

Dagen van wanhoop, maar ook van geluk. Bomen in volle bloei, toch zijn er vele takken stuk. Door wind geknakt of soms geheel weg- gerukt. Hemel blauw dan weer grijs en wat is wijsheid nog wanneer men lijdt? Iedere dag een nieuw begin en een nieuw eind. Zon en maan wisselen elkaar af, licht en donker bestieren het bestaan. Een komen…

Het geblaf van honden weerklinkt tussen houten huizen in het gebergte brieven slingeren in zwaarbeladen vrachtwagens over de wegen in de bittere geur van het lange lijden groeide je schoonheid we verwachten je vroeg in de middag de stilte in de nacht is een voortzetting van de dagelijkse muziek. --------------------…

Prachtige bergen langs zonnestralen. Het vallei daar beneden gelegen onder een ijsblauwe hemel. Serene stilte in de verte, een adelaar die loert naar zijn buit. De natuur vol groen, water, geur van limoen elders. En dan de stranden wit, zeeen helder en schoon. Seizoenen sneuvelen als het leven. Eenvoud in al haar pracht, vogelgezang en…