Hartenkreten

hartenkreet (nr. 40.951):

Onkenbaar.

De dag verborgen in weemoed en soms
tranen die glinsteren in de zon.
Een gloed van binnen en gemengde gevoelens
als stug leer op zacht linnen.

De tijd zoekt een weg voor mij, maar
onbekend is iedere plek waar ik vertoef.
En alle dagen hebben zo hun verhaal.
Met een ritme als de golven van de Oceaan.

Een eindeloos zoeken is het in ons bestaan.
In een oerwoud van mensen kiest ieder zijn
weg en al dolend weet men heg noch steg.

... De wegen die worden begaan zijn vaak ondoorgrondelijk...
En leiden mensen ergens heen zonder dat men daar zelf voor heeft gekozen... ...

Schrijver: martin valk, 26 oktober 2013