2688 resultaten.
Aan de andere kant
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
7 Het laat je niet los
die andere werkelijkheid
tussen droomwereld
en toekomstig verlangen
aan de ene kant is er die tijger
met moeras ogen in de tuinbouw
die wel met je verder zal gaan
wanneer lust en tijd het toestaan
aan de andere kant is er die poes
die iedere ochtend de krant leest
vol zwijgende burgers tegen de muur
met citaten uit…
De oude dichter
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
29 De oude dichter struikelt over zijn woorden
ze hebben niet meer de betekenis van toen
ze een weg naar een waarheid vonden
liefhebben, beminnen, houden van
het gevoel is nu anders geworden
woorden hebben hun volgorde verloren
de ouder dichter stottert wanneer
hij over stoere brandweermannen droomt
die een binnenbrand komen blussen
verlangens…
HET WERK
poëzie
3.0 met 4 stemmen
704 Bij dag buig ik gewillig en strijk loon
mijn zwarte hand gedurig in zijn arbeid,
mijn zwarte kop nijgt onder 's meesters hoon
en krimpt; en lacht; en doet naar hem gezeid.
Maar 's avonds op mijn kamer in 't gouden lampelicht
maak ik gedichten zangerig en zacht
en zie niet, dat terwijl heel knokerig en spicht
op hoeken van mijn tafel een…
Hij Wacht Hem Op
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
25 hij gaat promotie en lange uren maken
heel wat meer verdienen
en meer verantwoordelijkheden
ja het loont al dat keiharde werken
– en hij wacht hem geduldig op –
een villa met zwembad
en als zij niet wil wat
dan zet hij haar aan de dijk
genoeg die wel willen
trouwens zij mag de kinderen
– en hij wacht hem nog geduldig op –
zij lacht…
Papieren zee
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
36 Schepen bevaren een papieren zee
wanneer ik je aanbid in mijn gedachten
onder een kobaltblauwe hemel
verwijder ik grijze spiegels
om mezelf weer te zien komen
met die trage mensen pas
ben je me vergeten, vraag ik me af
nu de letters op de golven dansen
zoals ooit
in jouw verlangen
herhaal ik slechts zinnen
zonder werkelijk beginnen…
Kruim
gedicht
3.0 met 26 stemmen
6.209 Wat heel is kunnen wij niet zien, het is
te groot, het past ons niet en niet
in onze hoofden
maar wat aan mootjes, haksel is, verkiezeld,
kruim, gepureerd, verstoven of ontbonden -
al het verdeelde zit voorgoed in ons.
-------------------------------------
uit: 'Niets bestendiger', 1998.…
gunfactor
netgedicht
2.0 met 10 stemmen
68 het is liefde die uit harde aarde kruipt
aan stilte ontsnapt die er begraven ligt
bij onbepaalde, verhalende limiet
zolang de voorraad strekt
vaak ook stellen we geen vragen
doen we het voor en met elkaar
in ons museum ontbreken objecten
vormen we kijkwaar voor onszelf
niemand vraagt nog naar het waarom
als de botten in ons lichaam…
Of...
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
38 als iets
niets is
is iets dan
nog wel iets
of is iets dan
te verwaarlozen
als iemand
niemand is
is iemand dan
nog wel iemand
of is iemand dan
te bescheiden
als ik
jou ben
ben ik dan
nog wel ik
of heb ik dan
mezelf verloren
als jij
mij bent
ben jij dan
nog wel jij
of ben jij dan
jezelf kwijt
als jij en ik
wij zijn…
Puur
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
73 Puur wil ik de heldere geuren beleven
zonder heimwee naar een vroeger leven
nu prille liefde zonder levensvragen
geluk vervult met mooie dagen
puur als het diepste uit een bron
sereen in innigheid verbonden
zo helder als de dag begint
geen zorgen over oude wonden
puur wil ik het maanlicht zien
in alles wat ik op zal schrijven
moet liefde…
Nachteloos
gedicht
3.0 met 4 stemmen
1.437 Alles maakt geluid nu.
Waar ben je Peter?
Ssssst.
Het witte huis.
Vrijstaand.
Nietzsche naait een rokje.
Hermans begiet de cactus.
Wij oogsten
wat we willen.
Het licht stroomt sprakeloos.
Wij doen niet
aan de nacht.
Wij zegenen
de diepverzonken goudvis.
Ik ben subliem gezelschap
voor mijzelf.
En Peter.
Waar is Peter?
------…
De taak
poëzie
4.0 met 5 stemmen
748 O, zeg mij wat ik doen moet, zie
De volheid van mijn kracht ontbloeid,
Betast mijn spieren, buig mijn knie,
Voel hoe mijn wang van aandrift gloeit,
Zegen mijn morgen met een taak,
Gun mij een denkbeeld, geef mij stof,
Dat ik mijn kamer klinkend maak
Van zang en arbeid tot Gods lof.
Misschien dat later in een oord,
Dat soms een schone droom…
Goed schudden
gedicht
3.0 met 33 stemmen
6.980 Ik ben ouder in het water.
De lucht die op mijn schouders slaat,
de sneeuw die valt in mij
en die niet smelt maar droesem is.
En wat er uit mijn handen glijdt.
Ik wacht als berg.
Het is de zwaartekracht.
Dat ik niet houdbaar blijf.
Was je handen. Spoel mij uit.
-------------------------------------
uit: 'Welcome hygiëne', 1996.…
Hoezo Oud
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
47 steeds moeilijker
vindt de sleutel z’n slot
zelfs zonder te
hebben gedronken
giet ik de thee
net langs m’n kop
raak de draad van
het verhaal zomaar kwijt
er valt ongewild een stop
de coördinatie is tot
kindniveau geslonken
maar ondanks dat bekijk
ik het met een glimlach
want het is zeker morgen komt
de zon zonder haperen weer…
Nu En Later
hartenkreet
3.0 met 25 stemmen
64 als hij in het nu leeft
en het zit hem tegen
dan kijkt hij naar later
in de hoop dat het grauw
plaats maakt voor
het hemelse blauw
als hij nu leeft en
hij kijkt niet vooruit
dan ziet hij hagel regen
en natte sneeuw
kletteren tegen zijn ruit
als hij in het nu leeft
met z’n vele zorgen
denkt hij maar aan later
aan die zeker ooit
opdagende…
Orvieto
gedicht
3.0 met 17 stemmen
6.641 Een slingerende weg en haarspeldscherpe
lussen tillen langs brokkelige, overgroeide weringen
het tufstenen plateau hoger en hoger, tot voor de poorten
van een later in de middag weer ontwaakte stad
voor de kathedraal sluit je vol ongeloof
je ogen even en over je oogleden strijkt zijn schittering
het goud van een heel verleden uit
getemperd…
Wedergeboorte
netgedicht
5.0 met 20 stemmen
87 Er worden nieuwe dromen geboren
harnassen uitgetrokken, slaven ontketend
onder zwijgzame metaforen
tillen handen voorzichtig zand
van een in de zon gelegen strand
terwijl een vogel het licht nadert
en ik ga naar de frisse rivieren
achter je mooie blauwe ogen
Ik luister naar de ontroerende echo
in je hemelse oren klinkt een fluistertoon…
Dapper
gedicht
3.0 met 48 stemmen
29.693 Meer nog dan een ochtendzoen
heb ik 's morgens moed vandoen.
Wakker worden is geen kunst.
Dat gaat.
Van kwaad is beddengoed
zich niet bewust
en koude slaapt niet graag
onder een deken.
Het is de mat die
met de wereld vergeleken
veel te klein is als begin,
en zelfs met mij er middenin,
een beetje knelt.
Ik aarzel lang, rechtop in bed,…
Jongensdromen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
69 hij wilde de hemel bestormen
zich warmen aan de zon
sterren vangen
in z’n kamer ophangen en
de wakende maan aaien
maar voor hij
daar aan begon
moest hij de schoolbus
zien te halen
huiswerk maken
een Engelse tekst vertalen
harde noten kraken
verliefd raken
alvast als sommige grote mensen
een beetje leren graaien
en toen hij daarmee…
Tien jaar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
54 Onwennig was het zeker,
tien jaar terug
Waar te beginnen met de rituelen
Van formuleren en met woorden spelen
Festina lente, langzaam, niet
te vlug
Je doet iets waar je voor geroepen bent
Een stap in 't rederijk waar je mag falen
Een taak waarvoor de Muze je komt halen
Als inspiratiebron van je talent
Als dichter word je immers
niet…
Voorjaarsdauw
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
59 Het wordt nooit meer zo als toen
jouw ziel nog puur en onbedorven
onaangetast door maatschappelijke
belangen, niet meer gevangen was
al lang geen prille puber meer
geniet je van jouw lichaamsgeur
ouder dan je gisteren was
jongeling voor de toekomst
de ochtend is uit mist ontstegen
jouw onderbewustzijn voelt kaal
dit is de tijd voor een…
En nu 'k mijn mensenleed heb weggeschreid
poëzie
3.0 met 24 stemmen
2.204 En nu 'k mijn mensenleed heb weggeschreid,
En weer, en weer, en weer - nu 'leer ik rijzen
Uit slik van werelddwarrel met gepeizen',
En 'k zie, 't was alles hoogste Werklijkheid.
Zo wil ik dan, genezen voor altijd,
Mij zalig om mijn grootste droefheid prijzen,
Die aan 't verganklijk Ik het Zelf kwam wijzen
In vergezicht op de een'ge Wezenheid…
Droomkompas
netgedicht
4.0 met 9 stemmen
89 Voel jij ook in alle talen
van voorjaarsvlinders
essentie in warme volle magen
talloze onbeantwoorde levensvragen
onder blauwe lucht van dromen
waar je ademt in vertrouwen
bemerk jij ook dit vroeg ontwaken
dan is het vanwege prille liefde
verliefd zijn op een onontdekte schat
volg blijmoedig het droomkompas.…
niemand
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
25 bewezen is:
de tijd verglijdt,
wij blijven niet,
wij zijn niet vrij.
per dag de pijn
der straf neemt af.
wij slapen in
met ochtendzin.
’t verblijf is nacht
in ’t zwart gedacht:
droeve stilte
is klankenpracht.
de spijt gaat weg,
zij ligt naast mij,
zo lijf aan lijf
gaat het voorbij.
‘Anna’, zegt Anke.
‘Anke’, zegt Anna.
‘niemand…
No. 44.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
39 toen zij met kinderogen de grote
wereld mat het grasveld een
oneindige vlakte was en de overkant
van de straat een ander land
was moeders lijf de onneembare vesting
torende boven alles uit en het kind wist dat
papa rijk was als het munten hoorde rinkelen
in de zakken van zijn bruine overjas
toen moeder in een zwarte zware kist…
Eerst dit dan dat
gedicht
2.0 met 21 stemmen
10.312 Allebei de schoenen?
Een schoen doe je uit
als een vrouw bij je op bezoek komt
en je niet met haar wilt trouwen.
Eerst stilte, dan uitleg;
eerst duidelijk, dan verbazend;
eerst de rechterschoen, dan de linkerschoen,
dan de linkersok, dan de rechtersok.
Is er iemand die daarover geen gedicht zou willen schrijven?
Er is nog iets wat ik niet…
thuiskomen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
60 soms laat het raam licht door
dat er gisteren ook al was
te hooi en te gras
op een onbepaalde plek
in het achterhoofd, ergens
achtergelaten zonder bericht
in buurlanden ruikt het naar thuis
en thuis lonken de buurlanden
overal zijn wijkende wolken
maar nergens is een hemel blauwer
dan in gedachte
aan mijn vroegste dagen…
JAN ZONDERLING.
poëzie
4.0 met 4 stemmen
1.163 De zucht naar grootheid, die mij prest,
Doet mij betreden paden vloeken.
Ik kan niet b e t e r doen dan best,
Zo wil ik ’t dan bij a n d e r s zoeken.…
IK VERSLIND
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
47 ik verslind gedichten
om hun taal en woorden
waar tussen gedachten zweven
die ontroerden en bekoorden
die het geheel oplichten
die iets levenloos
weten te verbeelden
laten dansen laten leven
daarom juist daarom
zal ik zo vaak zwichten
voor de schoonheid
van sommige gedichten…
Negen
gedicht
3.0 met 26 stemmen
10.528 moest ik worden, negen werden ik en mijn vriendjes
later, allemaal vroeger, maar ik zei neger, een woord
dat wel kon, ik word negerrrrrr. Mijn broer fluisterde
in me dat ik groot werd en dat onder de haren van grote
kunstenaars kleine oren zitten en dat oren groeien
als je ouder wordt maar die van kunstenaars blijven klein
en…
SCHADUW
poëzie
4.0 met 61 stemmen
11.711 Ik heb te zeer
de liefde liefgehad
daarom wellicht heeft zij me niet bemind.
Zo doet de mooie minnaar
met een zeer verliefde kind.
Ik heb de zon te lief gehad
en beu van beedlen
aan de deuren van de dagen
ben ik geworden als een varenblad
dat liever in de lommer leeft
dan zon te dragen.
En daarom bouwt mijn kommer aan een huis
waar…