2743 resultaten.
En verre tochten...
poëzie
3.6 met 18 stemmen 1.627 En verre tochten gaan en zullen gaan...
en schepen varen heen en zullen varen...
en ogen staren na en zullen staren...
't slaat wild, mijn harte, en wilder zal het slaan!...
Geen woud, doorkruist van wegel, baan en laan,
- een oerwoud!... Ach! een droom, die op kan klaren,
en is geen droom; vervulde wensen baren
steeds nieuwe wens, en 't…
In het donker
gedicht
3.6 met 33 stemmen 15.748 Soms zie ik spoken
's avonds laat op straat
in een vuilwitte jurk
jij die niet bestaat
of mager in een pak
van vooroorlogse snit
mijn vaders gelaat
of tot mijn schrik
in een spiegelruit
mezelf die verdergaat.
-----------------------
uit: 'Dichter', 1995.…
Er zijn
netgedicht
3.2 met 5 stemmen 31 Herdenken en vieren
gebeurtenissen waarbij
tranen geen onderscheid maken
stromen als het getij
soms drogen deze op
wordt gevoel ongenaakbaar
zachtheid gaat verloren
empathie onbereikbaar
vriendelijk zijn, een luisterend oor
die brug ligt soms wat ver
om deze op te gaan
op weg naar verbinding
enige inzet is gevraagd
onverdeelde aandacht…
Het lied van de oude zeeman
netgedicht
3.9 met 7 stemmen 160 Over grenzeloos verlangen
valt meer te zeggen..
Het opkomend tij is meeslepend,
verder weg van de woelige baren
vond de aan wal geraakte zeeman
zijn ‘rust’ zonder schip en albatros
dobberen geeft geen enkele zekerheid
bij een anker dat lijdzaam meebeweegt
het verlangen naar de wijde zee
bracht tevens zijn laatste tijding mee
het opkomend…
Slechtzittend gedicht
gedicht
3.0 met 39 stemmen 12.171 Achter brillen met geschilderde pupillen
worden doordeweekse daden uitgedacht.
'Hoe eensgezind spannen zij samen.'
Blank gebolsterd, ruw van pit
weet men zich op zondag voor de heer
verschoond en opgewit;
de eigen lijven achter eigen borrels, bijbels
en bloedeigen boerenwijven.
'Sla neer de kracht van wie afvallig rebelleert'
Beter…
Wie ben ik? Dit ben ik
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 16 Vertel het ze, dat ik hield van chocolade rozijnen,
pure chocolade of juist melk, alles ging er in.
Die je tong laat branden,
met de zoete smaak van chocolade en rozijnen,
een chemie die je verzadigt.
Ik plaatste ze op mijn tong; ze smolten weg,
herinneringen aan de dagen dat ik ze kocht
met het baantje wat mijn hart in vuur en vlam zette,
toch…
Vers
gedicht
3.2 met 32 stemmen 7.787 Zodra een beeld een spiegel wordt,
sla toe vernietiging. Niets ter wereld
blijft zichzelf gelijk. In deze vrees
te leven geeft werklijkheid geen schijn
van overleving. Antarctica gesmolten!
Al de tranen bewaart hij in zijn fles.
-----------------------------------------
uit: 'Het doek van de dag', 1990.…
Oerkreet
gedicht
3.0 met 45 stemmen 9.605 Stuur jezelf op patrouille
door de dichte wouden
van je schroom.
Verken de plek
waar zelfs geen zonnestraal
meer door de bladeren
van je bedeesdheid dringt.
Hef daar een oerkreet aan,
zo'n volslagen authentieke brul,
die zich als een laaiende loper
uitrolt door het struikgewas.
Veeg alle gêne onder dat tapijt
en kom eroverheen, als…
Beau's mot
netgedicht
2.4 met 23 stemmen 56 Aap noot mies wim zus en jet
Kleuterzang in alfabet
Jet klaagt nood zus moet naar bed
Noot vindt aap te hard en vet
Wim is 't zat vindt het maar pet
Mies is ook - graag zelfs! - aan zet
Zingt zij liever een sonnet
Houdt ze meer van een courget
Denk niet dat ze 't daarmee redt
Als aagje deken wolfje bet
Meesters oog maakt paarden vet…
HET LOT
hartenkreet
3.2 met 4 stemmen 67 alles kan ik temmen
olifanten leeuwen beren
het allerbokkigste paard
heb ik leren mennen
ik kan ze alles leren
zelfs de bedoelingen van God
meen ik soms te kunnen interpreteren
maar wat mij nooit helemaal
zal lukken is het naar mijn hand zetten
van het onafwendbare lot…
ALS IK SLAAP
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen 73 als ik slaap
breien herinneringen
van lang geleden
en van gisteren
en soms zelfs
van vandaag
zich door elkaar
en vaak als ik dan
wakker word met
een tevreden ochtendgaap
en nagenietende glimlach
leg ik de bontgekleurde
nachtsjaal weer van me af
en begin goedgemutst
met goede moed weer
aan een nieuwe dag…
'k Ben als een land
poëzie
3.3 met 10 stemmen 1.677 'k Ben als een land dat strekt in middagzon
Onmeetbaar liggende akkers en deining
Van woud en duin, tot waar de horizon
Vergaat in 't licht van eigen verreining.
En 't evenwicht der wereld koelt de gloed
Van mijn verzwarend vlees en broeiend bloed
Tot eindloos aardrust en deining
Van krachten die geen mensenhand overwon.
In stralenspel…
Stadsleven
netgedicht
3.7 met 14 stemmen 73 Nooit kan ik een keer mezelf zijn
hoe ware liefde voelt zal ik nooit weten
het einde van het nachtboek ben ik vergeten
mijn oude haven is een bloedende wond
geheime gedachten zeggen nee tegen het bestaan
stille duisternis, gebroken maskers, vastgelegd
hoe echte liefde voelt
heb ik nooit gekend
gedachten zijn geschonden
geniale beginsels…
De dichter
gedicht
3.0 met 23 stemmen 6.477 In de warmte van zijn huis
schrijft de dichter zijn lied
hij schrijft de waarheid
anders schrijft hij niet.
Hij ging gehuld in licht, zei ze
toen de tiran zijn zweep greep
en een andere waarheid eiste.
Zoek de waarheid, riep Magister Jan Hus
voor de brandstapel, heb de waarheid lief
en verdedig de waarheid tot aan je dood
want de waarheid…
Landloper
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 58 Uit de grote stenen stad
nam hij de groene regen mee
om de bloemenvelden te besproeien
met zijn zilveren gieter
de sombere wolken kwamen
in blauwblonde schaduwen
uit het hoog gebergte
om te dansen met de liefde
in zoete heimwee naar beminnen
in zijn betoverde hart
speelde het plezier
natte regendroppels
voor zijn dromentuinen
geen…
Bis
gedicht
3.5 met 13 stemmen 6.161 Mijn grote man. Het feest is zijn toneel.
Op brede voeten staat hij voor de wereld te zien.
Besneeuwt de nacht met rook, zweet zich uit,
zetelt wijdbeens en viert zijn geslacht.
Thuis het tweede bedrijf. Het lijf moet hard
gedoucht, alcohol gewassen afgewerkt.
Al het water verdrinkt in hem.
Grote woorden galmen langs het open gordijn.
Ik…
Levenslucht
netgedicht
3.8 met 6 stemmen 87 Het vergeten voltooit zich niet
er moet opnieuw worden vergeten
ik vertrek heimelijk in de nacht
naar een dorp in dromenland
om het verse geheugen te ontzien
in deze heimwee naar het vreemde
zij ligt klaar met open dromen
onder de schaduw van een boom
waar ik mijn levenslucht
zal vinden in de liefde
zij ligt daar met nieuw verlangen…
Vanuit een grote stad (2)
gedicht
2.6 met 7 stemmen 5.109 In de tram zit een stadsman (aktetas, bepaald montuur) gemiddeld voor zich uit te kijken.
Als hij echter een aantekenboekje en een balpen uit de
binnenzak van de jas neemt (wat momenteel ook gebeurt), met iets in de ogen van: 'Goed dat ik er nog aan dacht',
een aantekening plaatst (zo'n korte, kordate aantekening), bestaat de mogelijkheid dat…
Eindelijk jezelf
netgedicht
3.6 met 10 stemmen 74 Ruimte stroomt vol met dwazen
in verdachte omstandigheden
laakbaar amusement viert hoogtij
de schaduw in het park
voelt als een groene oase
uitverkochte emotionele intelligentie
en net wanneer je denkt
dat je er bent in die luwte
op dat onbewoonde eiland
zonder eenzaamheid
breekt er een periode
van innerlijke twijfel aan
je voelt…
Oude dichter
netgedicht
4.5 met 26 stemmen 277 Pruikerige dichter struikelt dikwijls
over zijn zorgvuldig gekozen woorden
ze hebben niet meer de betekenis van toen
ze een weg naar een waarheid vonden
liefhebben, beminnen, houden van
het gevoel is nu anders geworden
woorden hebben hun volgorde verloren
een betekenis die ooit zo intens was
de eenzame dichter stottert wanneer
hij over…
hyperarousal
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 67 te weten, het leven laafde
me als toekomstige criticus
toen het kind in mij
vele wonderen verlegde
in het moment dat maar
niet wou passeren
tijd brak het fundament, de gevel
en de kast waar ik vertoefde
om iets van veiligheid te waarborgen
“dat wat ik niet bezat“ ofschoon
de rijpheid van mijn reeds afgelegde
jaren zich hadden verschanst…
HIJ EN ZIJ IN EEN
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 109 zij wist niet wie ze was
hij niet wie hij is
is er iets mis met mij
beide zijn een en niet als
doorsnee te vangen in een hokje
dan draagt zij een stoer leren jas
en geeft hij de voorkeur
aan een nauw sluitend rokje
beiden hebben de wens en het
gevoel één persoon te mogen zijn
die het van jongs af aan al is
en al die tijd al was
gelukkig…
Zij zag mij en groette
gedicht
3.5 met 22 stemmen 7.301 Ik lag met mijn buik tegen de aarde
beestjes weg te jagen van de bloemen
vlakbij mijn borst.
Er had van alles kunnen gebeuren
een vliegtuig kon landen
een boom kon verjaren
een groep bejaarden kon worden gelucht.
Maar er kwam een oud vrouwtje
op een ezel met een deken over haar
benen over het bospad voorbij.
Zij zag mij en groette.…
Essentie
netgedicht
4.5 met 10 stemmen 60 Voel jij ook de essentie
van voorjaarsbloemen
in de zomerwind
en laat je vlinders
vrij vergaderen
afspreken dat gedrag
veranderlijk
blijft
of geef je ze vrijheid
voordat de zon ondergaat
rijk geworden
met rijkdom
van eenzaamheid
onder eeuwenoude schilderijen
ooit kom je bij me terug
met slechts essentie
van tijdloos droom verduren…
Dit is mijn dag
gedicht
3.4 met 29 stemmen 12.491 Vanochtend werd ik wakker in een droom
van iemand die een huid van vlees bewoont.
Ik kon niet vluchten, ik was geen Tsjwang Tse
die had gedroomd dat hij een vlinder was
en zich bij ochtendlicht afvroeg of hij,
Tsjwang Tse, gedroomd had een vlinder te zijn
of dat de vlinder droomde als Tsjwang Tse
te ontwaken, nee, ik was een mens,
een…
MAAR NIET PRATEN, NU NIET!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 74 Ik wil even niet praten
Niet telefoneren
Laat staan discussiëren
En zeker niet lachen
Of schaterlachen, schuddebuiken
Daarvoor ben ik te ernstig
Daarvoor is het te ernstig
Ben ik nu te ernstig
Te serieus
Moet ik denken, nadenken, dagdromen
Mediteren, bidden in persoonlijke stijl
Piekeren, nageltjes bijten
Ik ben echt van streek
Om…
Binnenlanden
netgedicht
3.8 met 9 stemmen 323 Je houdt je gebruinde gezicht schuin omhoog
Je kijkt
Nee, je kijkt niet
Je hebt je ogen bijna helemaal gesloten
Je kijkt naar de verre binnenlanden van je ziel
Waar regio’s elkaar……..
Te vuur en te zwaard
Je slaakt ‘n diepe, diepe……..
Met geloken mond roep je zacht, zonder woorden de goden aan
Wat gaat dit worden?
Wat zal ik…
spiegeling
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 109 zij ziet een engel met vredige oogopslag
een somber tobbend hoofd
een kreng met kwaad in de zin
een verloren achterblijver
een duivel met flikkerende blik
zij ziet een pias van Hide & Seek
een kind dat groot moet zijn
een oude vrouw die beter weet
iemand die verliezen draagt
die het niet weten schraagt
zij ziet een uitgeputte renner…
adem van de goden
netgedicht
2.9 met 7 stemmen 134 als een zwerm vogels vlogen
woorden uit het nestje van haar hoofd
het koekoeksjong wierp onverschrokken
porseleinen poëzie overboord
gebroken woorden in kalkschalen
bevrucht de adem van de goden nu haar gedicht?…
Brent Bridge
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.115 Een vreemd man, in een vreemd land.
En vaak is er niets dan dit:
Water en loof en het wit
Van zwanen, dicht bij de rand
Gras voor de bank waar hij zit,
En straks aan de overkant.
Een man die even leest,
Het stil begin van een lied,
Dan opkijkt en om zich ziet.
En iets in hem denkt, bedeesd:
Hoe vreemd, nog ken ik het niet,
En toch is het…