Netgedichten

netgedicht (nr. 51.405):

Weliswaar, maar...

Woorden verliezen hun betekenis,
mensen hun gezicht...
Zij klampen zich vast aan een laatste
strohalm en hebben weliswaar hun hoop
op de toekomst gericht.

Hun leven heeft zijn glans verloren.
Men verliest elkander uit het oog.
En is nog bij elkaar als zon en regen,
maar dan zonder regenboog.

... Voor sommige mensen ziet het leven er minder rooskleurig uit dan ze hadden verwacht... ...

Schrijver: martin valk, 28 maart 2014