Alle inzendingen van Moeke

Mensen kunnen je maken of breken zo is het altijd al geweest lieve woorden influisteren of je de grond inboren en dat laatste nog wel het meest Nu sta ik meestal daar wel boven er zijn al zoveel dingen over mij gezegd maar als ik dan eens opheldering vraag ben ik het die het verkeerd heb uitgelegd Mij maakt het al jaren niet meer uit jaloezie…

Terwijl ik voor mijn leven vocht vouwde mijn zusje zacht haar handen vroeg God mij 't leven terug te geven niet te breken onze zusterbanden We hebben toch alleen elkaar nog zoveel is ons al ontnomen en Hij zag in ontferming op ons neer liet leven weer door 't lichaam stromen En al wordt de weg nog lang en zwaar ik weet me vast bij Hem geborgen…

Voor jou was er na schooltijd geen thee met een koekje erbij of een moeder die vroeg hoe het ging jouw leven was anders dan dat van mij. Jouw moeder las geen verhaaltjes voor of speelde een spelletje met jou ze was vaak weer de hort op en voelde zich een vrije vrouw. Voor jou was er na schooltijd nooit eens een luisterend oor ik daarentegen…

Je wilde mij niet meer zei je en ik zag je koffers staan je had alleen dat laatste zetje nodig voordat je voorgoed zou gaan Zij was zo lief voor je zei je heel anders ook dan ik het leek of je lol had om het te vertellen en ik dacht nog; ach man stik Tja, zei je nog, het is dat laatste zetje toen we samen bovenaan de trap stonden 'k heb…

Haar hoofd zo vol van zorgen en het hart zo vol verdriet ik kan alleen haar tranen drogen maar problemen oplossen niet Het is me echt zo zwaar te moede wanneer ik haar verdrietig zie een arm om haar schouders leggen haar hoofd huilend op mijn knie En mét haar huil ook ik mijn tranen heb net als zij slapeloze nachten 'k heb nog steeds…

Ademloos luister ik naar jouw verhaal hoe je met zachte stem vertelt de woorden komen weloverwogen maar dan raken ze opeens versneld. Je ogen staren in de verte, en ik hoor in je stem een snik wanneer je over een jongetje verteld en zegt:dat ventje, dat was ik. Dan vlei ik me aan je voeten neer en leg mijn hoofd tegen je been ik beleef…

Geen muur met goudomlijste schilderijen of paleisdeuren met koperen beslag het was een dakloos wezentje dat ik in gedachten voor me zag. Rondom haar lagen dode mensen geraakt door het mortiergevecht de huizen verbrand, met de grond gelijk en het kindje heeft totaal geen recht. Ik zie die grote bruine ogen voor me waarin geen emotie te…

Een ponnetje is niet nodig en een hempje evenmin, het dekbed onder het bed gesmeten ik duik er in m'n blootje in. Ik zweet uit elke porie wist niet dat ik er zoveel had veel te warm om iets te doen wat zeg je ? ............. nee, vannacht niet schat.…

Blaadjes vallen nu één voor één, vogels fluiten weer minder vrolijk…

Ze stond daar bleek en stil. Een lege blik En ik? Ik wil haar zo graag zeggen even uit gaan leggen ook ik had dat verdriet maar dat van haar en mij is toch hetzelfde niet. Zoute tranen hebben we samen geschreid. Mijn lieve dappere meid, houdt moed. Eens komt alles weer goed.…

Ik had mijn kleinzoontje even verwend, en gaf hem een chocoladecent, verpakt in goud en zilverpapier. Z'n handjes grepen; kom maar hier. En voordat ik het wist, had hij alles uit m'n hand gegrist. Geen vieze handjes,geen vieze snoet, maar vol goede moed, had hij welgeteld. Al dat chocoladegeld, niet in z'n mondje gepropt, maar alles in…

Ik heb je kleren gewassen en je eten gekookt het bed met je gedeeld de kachel voor jou gestookt. Ik heb naar je geluisterd je loze beloftes geloofd en nu zeg je mij dat je liefde voor mij is gedoofd. Ik heb je schoenen gepoetst en je hemden gestreken ik nam je zoals je was met al je menselijke gebreken. Nu heb je je koffers gepakt…

Wat is vrijheid in een wereld van geweld in een tijd van armoe waar een leven niet meer telt, Wat is vrijheid waar steeds wordt gemoord en een eerlijke stem niet eens meer wordt gehoord, Wat is vrijheid in een wereld van verschillen het ís toch de vrijheid die we met z'n allen willen ? Wat is vrijheid waar ieder mens naar zoekt ís…

En elke dag maar blijven lachen ik ging gewoon mijn eigen gang gaf met liefde alle aandacht maar was intussen zelf zo bang Toch bleef ik elke dag weer lachen leek er met mij niets aan de hand opeens werd alles me te machtig en wist ik, dit houdt niet lang stand Maar niemand hoefde het te weten die angst en spanning was van mij ik, die…

Ik zou zo graag eens willen, Teruggaan in de tijd. Toen kinderen nog kindren waren. Maar tot mijn grote spijt, Zijn dat nu de voorbije jaren. En moet ik niet meer willen, Maar blijven, in deze tijd.…

Twee gevouwen handen, Liggend in haar schoot, Een stil gebed. Twee handen op haar schouders, Troost. Samen bidden, Verwerken. Samen leven, Naar de dood.…

De passie is over, Als liefde voorbij is. Dan ga je weer zoeken, Naar het ongrijpbare verlangen, Om opnieuw van iemand te houden. En blijft de liefde naar het verlangen, Nog even ver zoek.…

Ik kan de wereld niet begrijpen en ook de mensen niet die het bewonen er zijn zoveel meningsverschillen begrip en liefde willen we niet tonen. Op al die vragen van het grote waarom waarop de antwoorden uitblijven oorlogen en geweld, ruzie en haat waar de kranten dagelijks over schrijven. Wanneer trekken we samen één lijn wanneer geven…

Talloze gedachten kwamen weer langs beheersten weer al mijn denken toch wilde ik er eerst helemaal geen aandacht aan schenken. Maar ze stonden me weer zo mooi en zo helder voor de geest ik kon er geen weerstand aan bieden zo mooi waren ze lang niet geweest. Ik zag opeens weer dat knulletje als ventje van een jaar of vier pret in zijn blauwe…

Er zijn drempels die je tegenhouden deuren die gesloten blijven mensen die niet naar je omzien dingen die tot waanzin drijven. Het leven kan opeens zo anders zijn boosaardig lijkend, en zo hopeloos je met jezelf geen raad soms weten teneergeslagen zijn of boos. Een wereld die velen niet kennen en bij hen op onbegrip stuiten die smalend…

Tussen vier stenen muren worden tranen geschreid van teleurstelling en onmacht een eenzame strijd. Tussen vier stenen muren worden tranen gewist het snikken verdwijnt en op klaart de mist. Tussen vier stenen muren schijnt door een kier weer de zon waar het stopte met huilen en waar 't leven weer begon. Een glimlach verschijnt…

Huil met mij m'n tranen lach met mij m'n lach laat me even inzien het moois van deze dag Neem mijn beide handen houd ze stevig vast zeg me dan vol liefde je bent me niet tot last Geef vandaag je liefde zeg daarbij geen woord maar stel gewoon een daad laat me alleen even weten dat je altijd achter me staat.…

Heb me lief vannacht en kleur de hemel blauw dan zal ik je zeggen hoeveel ik van je hou Heb me lief vannacht de hele nacht lang en laat ons weer opstaan met vogelgezang Heb me lief vannacht zoals nooit tevoren fluister de liefste woorden heel zacht in m'n oren Heb me lief vannacht zoals ik ook jou laat de hemel stralen in het helderste…

Ach mijn lieve lief als je soms iets vergeet dan is dat nog zo erg niet zolang je mijn naam nog weet Als je iets kwijt bent help ik het je vinden want de liefde zal blijven en ons eeuwig verbinden Vergeten verloren of kwijt we zijn nog altijd samen anderen merken het nog niet vergeten,maar nooit onze namen.…

Een grapjas die trok eens een jurk aan die wilde graag echt eens van leer gaan maar 't was geen succes dus nu geeft hij les en ging als nudist voor de klas staan.…

Iedereen pleit voor verdraagzaamheid maar toch zit men vol vooroordelen want hoe het werkelijk is gesteld kan sommige mensen maar bar weinig schelen.…

Al is je lichaam nog op aarde je ziel is eeuwig thuis je mag nu zingen in de hemel in 't liefdevolle Vaderhuis Je hebt de rust gevonden die Hij je heeft gegeven je strijd op aarde is gedaan en je mag voor eeuwig leven. En ook al hebben wij verdriet we zullen je liefde nooit vergeten we weten dat je dáár bent waar Hij je welkom heeft…

Ik bouwde een muurtje om me heen maar wist dat dat geen optie was 'k heb het steen voor steen weer afgebroken en keek weer door het helderste glas daar waar ik weet dat de wereld leeft en waar wij allen nog op mogen wonen toch een wereld soms vol valse schijn waar mensen maskers dragen en ze tonen en of het nu een muur is of een masker…

Zijn gedachten zijn bij jaren geleden toen hij zijn dochtertje voor het eerst naar school heeft gebracht hij hoort nog dat bedeesde stemmetje toen ze zei; verder hoeft niet papa ik kan het wel op eigen kracht Zo wijs had het geklonken uit dat mondje en op eigen kracht heeft ze het gered nu kijkt hij even in het klaslokaal waar zij nu als…

Elke morgen groet ik ze even twee statige mannen met hun groene hoed praten doen ze nooit, maar wuiven en dan is mijn dag alweer goed Hoe oud ze zijn, ik weet het niet ook hun lijf is niet meer zo mooi maar die wuivende takken doen het hem en natuurlijk hun groene bladertooi Ja, ik ben gehecht aan deze hoge heren ook al nemen ze hun hoed…