Alle inzendingen van Patrick

Het lijkt wel of ik moe ben gestreden, toen ik je opgaf, op die ene dag... voelde me op dat moment wel even tevreden, maar 't blijkt uiteindelijk een harde tegenslag... Het lijkt wel heel lang geleden... het was misschien een warme herfstdag, dat jouw vlinders ineens overleden, en jij je zomaar overgaf aan hun sterfdag.... Het…

Ach, kon ik maar vergeten, dat is wat ik zou willen... alsmaar van jou bezeten, is steeds mijn hart verspillen... Ik kan geen dromen kiezen, maar steeds zit jij erin... en telkens ga ik verliezen, degeen die ik bemin... Ja, kon ik maar vergeten, 'deleten' uit mijn brein... dan had ik nooit geweten, hoe 't is om zonder jou te zijn…

Je bent weg... en je blijft weg, net zo snel als je gekomen was, ik heb je niet eens zien gaan... tóch heb ik van je genoten, al was het maar voor even, 't heeft geen zin té lang stil te staan... Je bent weg, en je blijft weg.. dat heb ik nu begrepen... ik zal aan je blijven denken, met een halve lach, en een hele traan...…

soms denkt mijn hoofd heel anders, dan wat ik in m'n hartje voel, dacht niet dat 't kon gebeuren, maar er gebeurde tóch een heleboel... jouw zwijgen heeft me kil gemaakt, dacht dat niemand dat ooit kon, heb jij me toch echt héél diep geraakt, is jouw hart soms van beton? kon je niet meer zeggen, dat je van me houd, en…

Toe, ga maar, ik wil niet meer... wil niet meer huilen, je niet meer missen, niet meer verschuilen of blijven gissen... ik wil weer leven en echt genieten... zonder er zelf bij in te schieten, Dus ga nu maar, ga nu maar vlug, misschien verlang ik ooit naar jou terug... maar zit er nu even doorheen... het was een droom hij viel uiteen…

Mis je mij dan niet... als je me niet hoort of niet ziet... en mij niet voelt voel je dan ook geen verdriet? als je me niet kan kussen en niet geniet... zit er voor ons dan niets meer in het verschiet? Een leeg gevoel, een hart met pijn, en dacht dat liefde zo mooi kon zijn.... Ik had een doel, en dat was jij en heel even was…

Kon ik maar eens door jouw ogen kijken, en zien, hoe jij me zag... Zou voor mij dan alles anders lijken, dan in mijn eerste oogopslag? Kon ik maar eens via jouw oren horen, en begrijpen wat ik je zeg... had ik dan nog steeds mijn hart verloren en was het dan geen éénrichtingsweg? Kon ik maar eens je gedachten lezen, en voelen…

Zit soms wezenloos voor me uit te staren, niemand weet, hoe ik me voel... wil zo graag jou in m'n hart bewaren, maar wordt bedolven door een angstgevoel... Zit soms urenlang voor me uit te dromen, een ieder ziet, dat ik mezelf niet ben... heb jou zó diep in m'n hart genomen, dat ik eigenlijk mezelf niet meer ken... Zit soms veel…

'Ik hou van jou', zeg ik heel bewust... en voel dat ook écht, heel diep van binnen... ik voel de liefde, en voel de lust, en wil je graag intens beminnen... 'Ik hou van jou', dus wees gerust, dat zeg je mij, met weinig zinnen... maar wel doordacht, en welbewust... en hoop dat je 't voelt,, heel écht van binnen...…

Jouw woorden blijven hangen, als stroop aan mijn gezicht... zal niet stoppen met verlangen, zelfs niet als je naast hem ligt... Jouw beeltenis blijft spreken, in mijn hart en in mijn hoofd... zal m'n belofte nooit verbreken omdat je meent, wat is beloofd... Jouw warmte blijf ik voelen, door mijn lijf, tot aan mijn ziel... jij…

Ik sluit mijn ogen, zie je lichaam... doof mijn oren, hoor je stem... maakt dit mij, zo vreselijk eenzaam, want je bent, nog steeds van hem... lig jij heel veilig, in zijn armen, had zo graag, hém willen zijn.. om mezelf aan jou te warmen, en dat gemis, dat doet me pijn... Onthou maar steeds, jouw lieve zinnen... "heb geduld…

Het kijken in je ogen, en het zien van je lach, doet me elke keer versteld staan, steeds maar weer, elke dag... Het horen van je adem, en het ritme van je hart, doet mijn stem steeds weer verstommen, wat mij telkens weer verward... Het voelen van je lichaam, en het zuchten van je stem, doet mij steeds maar weer beseffen, hoe verliefd…

Ik wil je voelen, ik wil met je vrijen, ik wil mijn lippen over je lichaam laten glijden... ik wil je kussen, wil je beminnen, wil je bezitten, heel diep van binnen... wil met je zuchten, en met je zweten, zodat ik jouw geur nooit meer zal vergeten... ik wil je proeven, en wil je horen, geef je al mijn liefde, en wil je bekoren.. Ik…

Ik wil al jouw liefde voelen, en zal al je liefde dragen, en als het zou bekoelen, durf ik er echt wel weer om vragen, ik kan al je liefde verspelen, of al je liefde verspillen, door je niét meer te willen delen, of door je gewoon niet meer te willen... maar ik heb jouw liefde mogen ervaren, helaas nog niet met je bedreven, toch zal ik al…

Sla mijn handen voor mijn ogen, wil de waarheid soms niet zien... voel me soms heel erg bedrogen, is dit hetgeen wat ik verdien? Hou mijn handen voor mijn oren, wil niet horen wat men zegt... was beter blind en doof geboren, zijn veel woorden onterecht... breng mijn handen voor mijn mond, voorkom daarmee veel scherpe zinnen... raakt mijn…

Wanneer mijn stilte wordt doorbroken, door het warme ritme van jouw hart, wanneer het licht in mijn duisternis wordt onstoken, en mij in mijn zekerheid verward... Wanneer mijn grauwheid begint te kleuren, door de vrolijke klanken van jouw stem, en in mijn verlangen geen moment valt te bespeuren, waarin ik jou niet in alles herken…

Jij kwam ooit zomaar in mijn leven, onverwachts had ik je ontmoet, en al kan je niet méér van jezelf aan me geven, hetgene dát je geeft maakt heel wat goed.... Jij bent mijn ware in dit leven... dus wees niet bang, doe je echt nooit pijn, wil je heel mijn wereld geven, en zal er echt altijd voor je zijn.... Is het geluk ons goed…

Even laat het geluk me in de steek... heb er gewoon geen woorden voor... en was het nét alsof het leek alsof ik écht niet helemaal spoor... Even eventjes een wat mindere tijd... ups en downs, net als het getij, zul je zien, raak ik je óók nog kwijt, het kan er allemaal nog vast wel bij... Even slikken, omdat het moet, leg…

Ik sla mijn ogen dicht, en zie je diep van binnen, stuur m'n ogen heel gericht, waar zal ik toch beginnen... Ik knijp mijn handen in elkaar, wat zou 'k je willen strelen, heb jij misschien wel geen bezwaar, je liefde met mij te delen... Ben zo bang, maak één oog open, ben je dan plots verdwenen? ben je dan stiekem weggekropen…

Jij laat me hopen, je laat me leven, je laat me lachen, van geluk... weet jij precies wat je me moet geven gaat dit geluk écht niet meer stuk.... Jij laat me huilen, je laat me beven, je laat me rillen, van genot... word jij steeds beter hierin bedreven, is dit geen toeval meer, maar het lot... Ons lot...…

Ik moet je delen, met 'n ander... en dat doet soms toch best wel pijn... zou soms nét als mijn tegenstander, toch wat vaker bij je willen zijn... Hij kan je kussen, en met je vrijen... en is dit wat ik zelf graag wil, kan alleen in mijzelf gaan schrijen, en is het aan jouw kant bedenkelijk stil... Half om half,zo voelt mijn geluk…

Ik heb je lief, wel duizend jaar mijn wens is uitgekomen, verlang naar je, zeer intensief, je bent het meisje uit mijn dromen.... Jij kent mijn hart van dag tot dag, kan dit gevoel maar niet omschrijven... vanaf het moment, dat ik je zag, wilde ik voor altijd bij je blijven... Jij bent van mij, en ik van jou, ik wil je nog lang…

Waarom doe ik dat toch, telkens weer, proberen je hart te lezen, doe ik mezelf weer telkens zeer en moet jij me steeds maar weer genezen... Waarom vraag ik dan toch, steeds maar weer, of je mij je liefde écht wil geven, en zeg jij me steeds wel duizend keer, dat jouw liefde niet is, voor maar heel even... Waarom laat ik me dan…

Wat is de waarheid mij waard, wanneer ik deze niet wil horen, omdat mij het verdriet niet werd bespaard, nog voordat ik je had verloren... Wat heeft mijn liefde voor nut, wanneer deze niet meer wordt ontvangen, zet mezelf alleen nog maar voor schut met dit belachelijke verlangen... Wat heeft deze periode met je gedaan, dat…

Ik zie de bui al hangen, en voel het in de atmosfeer, waar kan ik nog heen met mijn verlangen, ben jij de mijne écht niet meer...? En ik voel mijn tranen branden, nog voor het verlossende woord, zie de liefde van ons echt stranden, en slaat ons geluk hard overboord... Voel jij jouw liefde wegebben, en hadden we dit eerder kunnen weten?…

Tergend langzaam glijdt de nacht voorbij, voel me eenzaam en alleen... wanneer keert voor mij dan toch het tij, en wordt het nét weer als voorheen? Net zo eenzaam zijn mijn dagen, ben jij de enige die die me niet wilt horen, zie mij ontmoedigt zitten met al mijn vragen, die jij waarschijnlijk nooit zult beantwoorden... Waar…

Al de hele week trek ik mijn haren uit m'n hoofd, omdat ik weet, dat je nu bij hem bent... voelt mijn hart aan als verdoofd maar ja, het is en blijft je eigen vent... Stikjaloers, omdat hij bij je is, kan mijn verdriet niet langer verbergen, voel je dan niet hoezeer ik je mis, hou toch op me zo te tergen... Maar ik weet het, je…

Voel je vrij, en denk aan mij, wonden helen in de tijd, blijf bij mij, zij aan zij, ik wil je nog lang niet kwijt... Leef je leven, het duurt maar even, maar beleef het wel intens, probeer gewoon jezelf te geven, dat is mijn hartewens... Volg je hart, vergeet je smart, heb lief, voor dag en dauw, dit is voor ons, een nieuwe…

Soms is het moeilijk te verwoorden wat ik voel, kan ik je soms niet vertellen wat ik echt bedoel, verdriet en vreugd liggen dicht bij elkaar, kan het ontkennen, maar het blijft gewoon waar, de vreugde van het houden van jou, en het verdriet, als je zomaar weg blijven zou... is er in de toekomst nog echt plaats voor 'wij…

Zo hartverwarmend als jij bent, zo is er voor mij geen een, voel ik je liefde ieder moment, ben jij echt mijn fenomeen... Zo liefdevol, als in jouw woorden, vooral die warmte in jouw stem, kan mijn geluk niet zomaar verwoorden, het moment dat ik eindelijk echt bij je ben.... Zo begripvol zonder vragen, geduldig luisterend naar mijn klaagzang…