inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 3.693):

Duiven

Het bekken op het warme plein in Rome,
de kille kamers van de vrome doden
geruild voor dit genadig onderkomen:
twee duiven in de kleur van lenteboden.

Hier neergestreken in een hevig licht
en nodeloos alert voor elk gerucht
of staande in een wankel evenwicht
de dorst verdrinkend na de laatste vlucht.

Het hier en nu blijft duren in een vrede
van tweezaamheid, in zuiverheid van water,
de lafenis voor alles wat verleden
is en geruisloos overgaat in later.

-----------------------
uit: 'Ravenna', 2001.

Schrijver: Patrick Lateur
Inzender: bvdw, 17 juni 2018


Geplaatst in de categorie: tijd

2.0 met 22 stemmen aantal keer bekeken 8.794

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)