Alle inzendingen van Ralameimaar

Er is altijd wel iemand die met een apparaat op zondag of op pasen. Hebben we doordeweeks de bladblazers gehad, de vuilnisophaal, de kolossale afvalcontainervrachtwagen voor plastic, de vrachtwagens met rolkarretjes om de supermarkt te bevoorraden, denkt op een vrije dag meestal ergens een buur wel: wat is het stil laat ik eens wat…

En toen kwamen we ergens vandaan en reden op rotondes, over snelwegen, in drukke curven, op inhaalstroken, zagen we iedereen op iedereen anticiperen in het verkeer En al manoeuvrerend achter het stuur zei hij: Heel vroeger gingen de mannen samen op jacht, leefden we in gemeenschappen bij elkaar, de vrouwen zorgden voor eten en de kinderen…

In je arm een bak narcis (Een wauw!!! een 'k hou van jou!') maar, een dankjekus op beider wang, plots plaats gemaakt voor al dat geel Na de thee naar 't haventje overzagen we op het talud het stille water en de blauwe lucht Varend leek 't water wijder, opener na zolang zoveel dicht en keken w' onze ogen uit, aten wat uit onze tas 't Was…

'k Las hem 't gedicht Leermeesters voor, waarin ook hij voorkwam Toen keek hij even in mijn tuintje Zag het vogelhuisje hangen, Heb je 't schoongemaakt, vroeg hij Nee. Doen, zei hij, anders komt er niemand Nadat hij weg was haalde ik 't eraf, 'k probeerde 't te openen. Eerst zoemde er een hommel uit, 't Was verder volgepropt met zacht…

Wat is je land meer dan een stuk grond, waarop je ouders woonden en jij er geboren. Mijn platte land van sloten, rivieren, van weilanden, rijen bomen, van een kust en van duin, van zeilboten. Waarin nu zoveel andere mensen komen wonen die zich hier langzaam nestelen, hun kinderen over 'mijn' land praten die elke zomer naar het land van…

Wat opborrelt, door een droom? Een zien van een handschrift, dat aan een ander doet denken, lang terug, naar een communicatie, die niet meer, dat terug verlangen Gewoon door het zien van een handschrift en dan wat daarna opborrelt andere handschriften, meer verlangens Als diepe putten zijn we met veel opborrelends Zulke oude dingen…

Twee vogels, ganzen? vlogen op, voor de rietkraag De ene ver voor, de ander gehaast erachteraan Dan samen, blij, leek het Wij op een bankje, aten brood, dronken wat Onverteerd verleden lag stil op de maag De hemel staalblauw weerkaatstend in sloten Mooi hè, zei ik. Ja zei je…

Ze vroeg of ik een westerse leermeester had Ik dacht en zei: ja hier, gewoon dichtbij Een vriendin die wat evenwichtigsstoornisen heeft zoals ik, maar die altijd over Krishna begint En één die me covid wenste, later corrigeerde met een ervaring van covid En die twee vriendinnen, voor wie ik weggevallen ben, omdat ze een man vonden Een…

Klanken van oeroude tijden, verre landen hoge bergen nu bij ons Zo oud, van zover om mij dichtbij mezelf in het nu te brengen…

Misschien zeg je ik doe er niets aan. Maar ik zeg je, doe er iets aan! Maakt niet uit wat misschien in een bad of achter een zakje patat, met z'n twee, heel gedwee en verstild of eindelijk wild, met zijn drie, of z'n vier, met zijn allen, 't gaat niet om de getallen En als je alleen, slecht ter been, dan nog geen geween, bedenk in plaats…

Waarom ik soort zenuw en achtig, wist ik niet, want we zouden gewoon wandelen Toch, ongevraagd deed je je jas uit, ging op de bank Ja, ...'k schonk dan maar thee in Een lopen daarna, ja waarna? Gewoon hier! En we liepen over bruggen, langs water, een bos en een pad en ik zag je een ree naderen Waarschuwde om stil, wij allebei Zo…

Jong en lenig stapte j' uit de auto Je zag er zo goed uit dat ik me oud We gingen meteen weg naar 't atelier, waar twee vriendinnen je bevroegen. Jou liever in geheim omhuld, kapte 'k af en wandelden we naar 't kanaal, kwamen mensen tegen, groetten Thuis mediteerden we op de bank Stil en krachtig was het aten daarna wat, praatten…

Hoe je blij kunt zijn om niets Natuurlijk is 't wel iets maar wat? Want anders had ook iedereen wel dat en waren er geen gedeprimeerden, zwaarmoedigen Geen moorden, verwoedigden, bebloedigden. Blijdschap komt uit vuur, verlangen dat zo nu en dan beantwoord, of altijd Alleen soms niet te zien door te dikke bril door te vermoeid…

Ik miste je al een héle tijd Iemand met wie ik van gedachten Met wie ik kan lopen En toen je kwam mistte het We zagen de bruggen bijna pas als we eronder We liepen langs zendmasten Langs bomen Langs plastic zakken voor vissers afval Soms wisten we niet waar we liepen Maar er waren snelwegen waarlangs, kanalen Niets was duidelijk Maar 't…

Ze waren bezig met de grond om die netjes met meditatiekussens in een rond Een blij omhelzen was er En lekkernijen uitgestald ' k Had er nu zin in al De sarongs werden omgedaan Een houtkachel waaruit het gloeide We mochten zijn 't kindeke dat gestreeld, bewonderd, 'k bloeide Dan herders en de schapen, die andere schapen zochten…

Wanneer je als ongevaccineerde iemand, die na twee vaccinaties covid krijgt, helpt en bijstaat, aan durft te raken word je beboet met tien dagen quarantaine.…

Zo blij dat hier altijd slootjes met aan de kant wat bootjes, bossen met donker bebladerd pad boompjes die geel blad bewaren zwammen uit stammen vlammen wandelaars die groeten, praten, joggen, fietsen, hond uitlaten vaarten, waarin rode hemels, zwanen zwemmen Er een genieten van een luie zatermiddag is…

In de flat van mijn zoon vernieuwen drie Polen de kozijnen Een hele dikkerd tilt een vast kozijn uit het raam naar een plek in de kamer Ze praten, ik versta hen niet. Één geeft orders, ik vraag diegene of ze koffie, thee…. Nee! Buiten hebben ze hun container waar ze ontbijten, lunchen Ik blijf in de slaapkamer om niet in de weg, in de…

Sint is de regeltjes, de kapjes en de lapjes, de code die van node, de testen die verpesten, de te mikke prikken, bedoelde angst voor geldgewin en vangst, de golven door massa hysterie bedolven, Sint kan het niet geloven dat zovelen hun mouw opschoven, dat iets van boven, iets demissionairs, wetten, unfairs van miljardairs…. maar…

Wist niet wat te maken Kreeg een metallic blad om op te schilderen Eerst wat ronde veegjes Daarna wat schuine strepen Bleken vleugels van vlinder lichtval bepaalt de kleuren Toen 't verhaal verteld van Adam Filmhuisfilm over Marokkaanse moeder die haar komend kind niet houden wou, de tijd elders doorbrengen zou totdat het kind geboren…

Zag de man weer staan die op shirt: 'proud to be wappie' Ik zag een galg die iemand droeg, er werd een leuze bij geroepen die op iemand sloeg Ik zag een moeder met half slapend kind in arm Ik kreeg een reep van een jongen, waardoor ik warm Er was stampmuziek, waaraan ik steeds voorbij Veel leuzen waarop: 'ik wil vrij' 'QR gaat mij te ver…

Als watten hing zachte lucht langs wangen. Mijn voeten werden 's morgens vroeg gekoesterd, gemasseerd Ik kwam thuis en zag haar bezig met mijn keukenkastje De buur kwam aan de deur wou mee naar schilderen, ik verder met een perspectief dat maar niet lukte ' k liet los, schilderde harten en hing ze aan de deur Ik kookte, er was eten…

De alleenstaanden en afgevallenen deed ik samen in de pan, kookte en zeefde ze, dronk het zoete sap De trossen, vast, als families, knipte ik in drieën, legde ze op een schaal deelde ze uit…

Ik was als een vogel Zwalkte wat laag bij de grond Dan steeg ik, overzag hoe ik nu met een nieuw iemand in wie ik me verliezen wil om jou te kunnen vergeten Maar hoe ik toch naar je zocht in een duikvlucht Daar rondhing tussen de daken Die hele ouwe boel, die verfrist zogenaamd Gemoderniseerd Al het oude, de pijn, het geluk hing er als…

Hoe mooi die menigte hoe in de zon ze wachtten Ik in schaduw in een steegje, in de koelte mensen sprak leuzen las van keuzes Een vrouw liep langs met kind aan hand in d'andere de Nederlandse vlag Dan bewoog de stoet Een juichen, opzwepend Véél rood wit blauw, Veel rode harten, Véél 'k hou van jou Gezonde goede mensen die ergens voor…

Dit keer was 'k er weer voor een film en om te praten 'k Zag je zitten in je groene shirt Natuurlijk mond op mond gegroet We liepen door hallen, langs trappen Dan grachten met geraniums, de Dom, luisterden naar een zingen Bekeken kruidentuin en zochten 't filmhuis voor kaarten Dan wilden we een soep maar mobiel bleek in het filmhuis nog…

De eerste met wie ik in oppositie kwam was mijn oudste broer Onschuldig waren de voorvallen, en het waarom, maar toch: een sleutel die in 't gat bijvoorbeeld recht moest staan, een hoofdletter voor een naam, of een dt Maar hij hielp me ook met een dictee, met het zoeken naar een huis hielp hij me mee Nu vindt hij dat ik me moet laten vaccineren…

Donker hing de vlier te trossen, koolzaad geel te geuren. Tussen distels fladderden de witjes Leverkruid en wilgenroosje broederlijk ineen Kamille roerloos op het pad afgewisseld met gedroogde paarden keutels Ganzen vlogen op en krijsten, pispotjes kropen hoog in netels, in riet, in wat maar houvast bood Oudgerimpeld de wilgenstammen, waaraan…

Hoe ik wandelend wachtte, ziel onder arm op voordeelurentijd, langs half verlicht terrassen doolde en open winkels, door gangen, op trappen in inruilboeken staarde in stationshal, ' k een jonge vrouw zag in een mooi groen pak, toen mezelf bekeek in een etalage, gedateerd ik leek in een rage een kledingwinkel binnenliep, maar nee, wat…

Een initiatief dat elk jaar in straat met overvloed van dingen die heel lief en goed en lekker en gezond en waar creaties van onszelf, daar op een markt bijeengeharkt Kom, kijk, proef en voel je thuis veel van dat alles met een doel: We willen een nieuw huis om samen stil te mediteren onbevangen rust ontvangen angst en chaos om te keren…